[เถรี]

ถาม : สมมติว่ามีชายคนหนึ่งเดินอยู่ริมหน้าผา มองลงไปเห็นเสือกำลังจะกินลูก ตัวเองมีเนื้อปริมาณพอให้เสือกินอิ่ม แต่ปรากฏว่าชายคนนั้นคิดว่า ได้โอกาสบำเพ็ญบารมีจึงสละชีวิตตนเองกระโดดลงไปให้เสือกิน ชายคนนั้นจะได้ปรมัตถบารมีหรือไม่ ?
ตอบ : ไม่แน่...ส่วนใหญ่พวกสละชีวิต ตัดแขนตัดขา ตัดศีรษะ ควักหัวใจ เชือดเนื้อตัวเองถวายเป็นทาน มักจะเป็นกำลังใจระดับอุปบารมีเท่านั้น ทำไมจึงเป็นเช่นนั้น ? เพราะว่าปรมัตถบารมีมีปัญญามากกว่า รู้ว่ามีวิธีทำที่ดีกว่านั้น

ถาม : และถ้าสามารถสละเนื้อนั้นได้แล้วไม่ทำ จะเป็นเรื่องปัญญาบารมีพร่องหรือไม่อย่างไรครับ ?
ตอบ : เป็นทานบารมีพร่อง ไม่ใช่ปัญญาบารมีพร่อง