"สมัยที่เรียนประกาศนียบัตร ปริญญาตรี ปริญญาโท อาตมาเอาสมุดเล็กเชอร์มาให้เด็ก ๆ เขาดู เขาบอกว่า "อันนี้ไม่ใช่เล็กเชอร์นะหลวงพ่อ อันนี้คือคัดลายมือ" อาตมาเป็นคนจำแม่น อาจารย์ว่าไปเท่าไรก็จำได้หมด ก็เลยค่อย ๆ เขียนตามไปได้ ไม่เห็นต้องรีบเขียนเหมือนคนอื่นเขา โดยเฉพาะว่าเนื้อหาที่จดไว้ก็คือเข้าใจจริง ๆ
บอกคนรุ่นหลัง ๆ ไปไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้งแล้วในเรื่องของการเรียน วันนี้เราเรียนเรื่องอะไรเป็นหัวข้อใหญ่ แล้วหัวข้อย่อยคืออะไร พอจำหลักตรงนี้ได้ แล้วก็ทำความเข้าใจกับเนื้อหาของหัวข้อย่อยก็จบแล้ว ถ้าเข้าใจได้ก็แปลว่าจำได้ทั้งหมด เพราะว่าหัวข้อหลักอยู่ในหัว หลังจากนั้นก่อนจะเข้าห้องเรียนชั่วโมงต่อไป ก็ทวนของเก่าสักนิดหนึ่งว่าท่านสอนไปถึงไหน
ตอนอาตมาเรียนจะเป็นบุคคลที่อาจารย์ถามทุกชั่วโมงว่า ชั่วโมงที่แล้วสอนไปถึงไหน ? พอบอกแล้วท่านก็สอนต่อจากตรงนั้นไป ถามก็แล้ว บอกก็แล้ว ยังไม่มีใครทำได้"
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 30-03-2019 เมื่อ 05:09
|