[เถรี]

ถ้าเราศึกษาประวัติในพระไตรปิฎก พระในสมัยพุทธกาล พอฟังเทศน์จากองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ก็บรรลุพระโสดาบัน บรรลุพระสกทาคามี บรรลุพระอนาคามี บรรลุอรหัตผลตามวาสนาบารมีของแต่ละท่าน เพราะว่าท่านมีการตัดสินใจที่เด็ดขาด ว่าหลักธรรมนี้ไม่เกินความสามารถ เราจะถือไว้ทำ คำว่าถือไว้ทำคือยึดเป็นหลักปฏิบัติในการดำเนินชีวิตตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป

ถ้าหากว่าไม่มีการตัดสินใจที่เด็ดขาด เราจะไม่สามารถเข้าถึงธรรมได้เลยแม้แต่ระดับเดียว แต่ถ้าสามารถตัดสินใจได้เด็ดขาด เราก็จะได้มรรคได้ผลตามวาสนาบารมีของตนที่สั่งสมมา

ดังนั้น การที่พระเดชพระคุณหลวงปู่นาค วัดระฆัง ท่านเมตตามาเตือน ก็เพราะท่านเห็นว่า กำลังใจของหลายท่านสามารถรักษาศีล ๘ เป็นสมุทเฉทได้แล้ว ก็คือรักษาได้โดยเด็ดขาดไม่ต้องเกรงใจใครแล้ว แต่ขาดการตัดสินใจเลยไม่ได้ประโยชน์ใหญ่อย่างที่ตนต้องการ ในเมื่อท่านเมตตามาตักเตือนแล้ว ใครที่คิดว่าคุณสมบัติของตนเองเพียงพอ ก็ให้ตั้งใจรักษาศีล ๘ ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป