[เถรี]

ให้ทุกท่านตั้งกายให้ตรง กำหนดสติคือความรู้สึกของเราเอาไว้ที่ลมหายใจเข้าออก หายใจเข้า...ให้ความรู้สึกทั้งหมดของเรา ไหลตามลมหายใจเข้าไป หายใจออก...ให้ความรู้สึกทั้งหมดของเรา ไหลตามลมหายใจออกมา จะใช้คำภาวนาอะไรก็ได้ ที่เรามีความถนัดมีความชำนาญมาแต่เดิม

วันนี้เป็นวันศุกร์ที่ ๓๐ พฤศจิกายน พุทธศักราช ๒๕๖๑ เป็นการปฏิบัติธรรมวันแรกของช่วงเดือนธันวาคมของเรา วันนี้จะขอกล่าวถึงเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เกิดขึ้นกับผู้ปฏิบัติ แต่ว่าบางคนก็ไม่รู้ว่าจะจัดการจะแก้ไขอย่างไร

ช่วงระยะนี้มีคนมาโอดครวญ มาคร่ำครวญในเรื่องกำลังใจตก โดยเฉพาะท่านที่กำลังใจทรงตัวต่อเนื่องมาเป็นปีแล้วกำลังใจตก เกิดความรู้สึกอยากจะทำความชั่ว อยากจะพูดชั่ว อยากจะคิดชั่วทุกอย่าง ทั้ง ๆ ที่ก่อนหน้านั้นตอนกำลังใจทรงตัว เรื่องทั้งหลายเหล่านี้ไม่มีเลย อาตมาขอยืนยันว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องปกติของนักปฏิบัติ แม้แต่ตัวของอาตมาเองสมัยที่ปฏิบัติใหม่ ๆ ก็กำลังใจตก สมาธิตก กรรมฐานแตกแบบนี้ บางวันเป็น ๑๐๐ ครั้ง หกล้มหกลุก ต้องบอกว่าใครที่เป็นนักปฏิบัติ ถ้าไม่เจอประสบการณ์โหดตรงนี้ถือว่ายังทำไม่จริง

ขอให้รู้ว่าเรื่องของการที่จิตตก สมาธิตก กรรมฐานแตก เป็นธรรมชาติ เป็นธรรมดา เป็นปกติของนักปฏิบัติทุกคน เพียงแต่ว่าหลายท่านก็วางท่าไม่กล้าบอกใครเพราะอายเขา หลายท่านก็ไม่รู้ว่าจะพูดไปทำไม เพราะว่ารู้วิธีแก้ไขอยู่แล้ว ก็ตั้งหน้าตั้งตาหกล้มหกลุกกันต่อไป

ความจริงการที่จิตตกสมาธิตกนั้น เกิดจากสติของเราหลุดจากการภาวนา ก็คือหลุดไปจากอารมณ์เฉพาะตรงหน้า จากลมหายใจเข้าออก ถ้าหลุดจากตรงนี้เมื่อไร กิเลสจะพยายามสอดแทรกเข้ามาทันที แล้วถ้ากิเลสเข้ามาได้ บางทีก็รู้สึกเหมือนกับฟ้าถล่มดินทลายเลย แม้แต่พระเดชพระคุณหลวงพ่อวัดท่าซุงก็เคยเล่าให้อาตมาฟังว่า ทั้ง ๆ ที่ท่านทรงสมาบัติ ๘ คล่องตัว ถึงระดับจะเข้าเมื่อไรก็ได้ภายในวินาทีเดียวเท่านั้น ท่านบอกว่าขนาดนั้นยังมีอยู่วันหนึ่ง ไม่ทราบว่าสมาธิหลุดไปตอนไหน เหลือแค่อุปจารสมาธิเท่านั้น ท่านบอกว่า "แกเอ๋ย...เกือบตาย..!"

กราบเรียนถามว่า "เกือบตายอย่างไรครับ ?" ท่านบอกว่า "ลองนึกดูว่าบ้านมีเสาค้ำอยู่ ๘ ต้น อยู่ ๆ เหลือแค่ครึ่งต้น แล้วจะค้ำบ้านไหวไหม ?" นี่คือบุคคลที่เราเห็นว่าสุดยอดแล้วอย่างหลวงพ่อวัดท่าซุง ท่านก็ยังเจอในสภาพอย่างนี้มาแล้ว