[เถรี]

ถาม : การละในโลกธรรม ๘ ซึ่งเป็นสภาวะที่เป็นสิ่งคู่ จัดว่าเป็นการละในขั้นไหนคะ ?
ตอบ : โลกธรรม ๘ ก็เป็นเรื่องของ รัก โลภ โกรธ หลง ธรรมดานี่เอง เพียงแต่ว่าถ้าเรามีสติรู้ระมัดระวังอยู่ ก็จะไม่พลาด แต่ถ้าขาดสติเมื่อไรก็จะไหลตามกระแสไป แค่ระดับผู้ทรงฌาน ถ้าไม่หลุดออกมาเลยก็ละได้แล้ว แต่เป็นการละแค่ชั่วคราว ถ้าจะละถาวรเลยก็ต้องระดับพระอนาคามีขึ้นไป

ฉะนั้น เราจะสังเกตว่านักปฏิบัติ ไม่ต้องใครมากหรอก...เอาเฉพาะพระก็แล้วกัน บวชเข้ามาโดยเจตนาดี ก็คือตั้งใจจะปฏิบัติเพื่อจะละกิเลส แต่พอมี ลาภ ยศ สรรเสริญ สุข เข้ามา ก็เริ่มแปรเปลี่ยนไป เริ่มผิดไปจากเป้าหมายที่ตนเองตั้งเอาไว้ แทนที่จะเสียสละเพื่อส่วนรวม เพื่อวัดวาอาราม เพื่อพระศาสนา ก็กลายเป็นทำเพื่อความสุขเฉพาะตัว

เรื่องทั้งหลายเหล่านี้สังเกตดูได้โดยง่าย ถ้าใครทำเพื่อตัวเอง ข้าวของเครื่องใช้ต่าง ๆ ก็จะหรูหรามากเป็นพิเศษ อันนี้ไม่ได้เกี่ยวกับสิ่งที่โยมเขาถวายด้วยศรัทธา แต่เป็นการตะเกียกตะกายหามา อย่างชนิดที่นั่งเครื่องบินส่วนตัวก็มี เราก็เห็น ๆ กันอยู่