วิชชา ๘ (ความรู้แจ้ง, ความรู้วิเศษ)
๑. วิปัสสนาญาณ ได้แก่ ความรู้ที่นับเข้าในวิปัสสนา คือ ปัญญาที่พิจารณาเห็นสังขาร คือ นามรูปเป็นของไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา เป็นต้น
๒. มโนมยิทธิ (ฤทธิ์ทางใจ) ได้แก่ สามารถนิรมิตกายอื่นออกจากกายนี้ได้เพียงแค่นึกเท่านั้น เปรียบเหมือนการชักดาบออกจากฝัก คิดสิ่งใด ก็สามารถสำเร็จได้ตามความคิดทุกประการ
๓. อิทธิวิธิ (แสดงฤทธิ์ได้) เช่น แสดงตนให้เป็นหลายคนได้ หายตัวได้ ดำดินได้ เป็นต้น
๔. ทิพพโสต (มีหูทิพย์) คือ สามารถที่จะฟังเสียงได้ทั้งไกลและใกล้ ซึ่งสามัญชนไม่สามารถได้ยิน
๕. เจโตปริยญาณ (รู้จักกำหนดใจผู้อื่น) คือ สามารถที่จะทายใจผู้อื่นได้ว่าคิดอย่างไร
๖. ปุพเพนิวาสานุสสติญาณ (ระลึกชาติในหนหลังได้) คือ สามารถระลึกได้ว่า ในชาติที่ผ่านมาตนเป็นใคร
๗. ทิพพจักษุ (ตาทิพย์) คือ สามารถมองได้ในที่ไกลเมื่อกำหนดจะมอง หรือมองกรรมของสัตว์
๘. อาสวักขยญาณ (ญาณที่ทำให้สิ้นอาสวะ) คือ ความรู้ในอริยสัจ ๔ ที่สามารถทำให้สิ้นอาสวะกิเลสได้
วิชชาทั้ง ๘ นี้ ๗ ประการเบื้องต้นเป็นฝ่ายโลกิยะ ส่วนข้อที่ ๘ เป็นโลกุตตระ
__________________
มารใช้ คนทุกคน ของทุกชิ้น สัตว์ทุกตัว เป็นเครื่องมือในการขวางเรา โดยเฉพาะคนที่เรารักมากที่สุด
(-/\-) (-/\-) (-/\-)
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 04-04-2018 เมื่อ 14:06
|