ตาเห็นรูปก็จิตดวงนี้เป็นผู้เห็น ดีใจก็จิตดวงนี้หลงไป เสียใจก็จิตดวงนี้หลงไป
เสียงผ่านเข้ามาทางโสตทางหู ก็จิตดวงเก่านี่แหละ
กลิ่น รส โผฏฐัพพะ ธรรมารมณ์ ก็จิตดวงนี้เป็นผู้หลง
เมื่อจิตใจดวงนี้เป็นผู้หลงผู้เมาไม่เข้าเรื่อง เราก็มาแก้ไข
ภาวนาทำใจให้สงบ ไม่ให้หันเหไปกับอารมณ์ใด ๆ
เห็นสิ่งต่าง ๆ ที่เกิดดับอยู่ในตัว ในใจ ในสัตว์ ในบุคคลนี้
ว่ามีเกิดขึ้น ตั้งอยู่ชั่วระยะหนึ่ง แล้วก็แตกดับไป เป็นธรรมดาอย่างนี้
(พระธรรมเทศนา พุทธาจารานุสรณ์)