เมื่อเช้าทิดน็อตถามอาตมาว่า วัตถุมงคลของหลวงพ่อมีอะไรที่แขวนแล้วใจเย็นบ้าง ? อาตมาบอกว่า "นั่นเป็นที่สันดานของเอ็ง...! ไม่ได้เป็นที่วัตถุมงคล ก่อนหน้านั้นข้าก็ใจร้อนยิ่งกว่าเอ็งอีก แค่คนมองหน้าก็ตามไปเตะถึงบ้านแล้ว" แต่ว่ามาถึงยุคนี้ นาน ๆ ได้ลงมือทีหนึ่ง พอบวชมาแล้วชีวิตขาดรสชาติไปเยอะ ล่าสุดที่เตะโยมสลบคาตีน ยังไม่รู้เลยว่าโยมเป็นคนที่ไหน
เพราะว่ามีการบวชพระ ปรากฏว่าคืนนั้นโยมไปฉลองแล้วเมาเดินมา เอาก้อนหินขว้างหมาในวัด หมาจึงเห่าเอะอะโวยวายไปทั้งวัด อาตมาเห็นเข้าก็ย่องไปจะจัดการ ไม่รู้ว่าเมาอย่างไร ? เมาแล้วดันรู้ตัว วิ่งหนีไปซะก่อน พอตอนช่วงเช้า กำลังดูญาติโยมแห่นาคเข้าโบสถ์อยู่ เห็นไอ้เจ้านี่เดินดุ่ย ๆ มา อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าหน้าตาผ่องใสมาเชียว ก็เลยบอกกับพระในวัดว่าให้รอก่อน
แล้วก็เดินไปต้อนรับตามภาษาเจ้าของบ้านที่ดี ผัวะ...! ปูเสื่อให้เลย ปรากฏว่าเตะเสร็จ มีเสียงถามว่า "หลวงพ่อทำอะไรครับ ?" หันขวับไป ตำรวจ ๒ คน นึกว่าไม่มีใครแล้ว หันไปเจอตำรวจเข้าก็เลยบอก "เออ...มาก็ดีแล้ว ช่วยเอามันไปทิ้งไกล ๆ วัดหน่อย" ตำรวจก็เมตตาเหลือเกิน ถามว่า "ต้องใส่กุญแจมือไหมครับ ?" คนสลบแล้วยังจะใส่กุญแจมืออีก
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย เถรี : 04-05-2017 เมื่อ 16:40
|