เมื่อปี ๒๕๓๒ มีอยู่วันหนึ่งหลวงพ่อท่านเข้าห้องน้ำนานมาก นานจนผิดสังเกต หลวงพี่บัญชาก็เฝ้าอยู่ ก็รู้สึกว่าผิดสังเกต เกือบจะปืนขึ้นไปดูแล้ว
ตอนนั้นหลวงพี่ (วิรัช) ก็นั่งทำบัญชีอยู่บนโต๊ะกับพี่สมาน เราก็ไม่ได้สังเกตหรอกว่าท่านไปอยู่ในห้องน้ำนาน ปรากฏว่าได้ยินเสียงขันหล่นดัง เป๊ง ! ท่านหกล้มอยู่ตรงนั้นเลย หลวงพี่บัญชาก็เข้าไปกอดหลวงพ่อ จะอุ้มก็อุ้มไม่ไหว ก็เรียก "หลวงพี่วิรัช ๆ" เราก็ไปดู ปรากฎว่าบนพื้น เหนียวหมดเลย ท่านคงล้วงคอ ล้วงแบบไม่มีเสียงดังด้วย ถ้าเป็นเราคงโอ้กอ้าก ๆ แล้ว ตอนนั้นเราก็คิดว่าหลวงพ่อจะไปท่านี่เลยหรือ
ทีนี้ก็เรียกสมนึก (คนขับรถ) เผอิญตัวเขาใหญ่ ให้มาช่วยอุ้มหลวงพ่อ ก็อุ้มหลวงพ่อท่านไป เอาน้ำร้อนมาเช็ดหน้า แล้วก็ช่วยกันนวด ให้ท่านฟื้นขึ้นมา แล้วคืนนั้นเราก็นอนเฝ้าท่าน เหมือนกับว่าท่านไปแล้วจิตกลับมาใหม่ หลวงพ่อก็เล่าให้ฟังว่า มีหลวงพ่อองค์หนึ่ง (จำชื่อไม่ได้แล้ว) ท่านก็มาบอกหลวงพ่อว่า ต่อไปคุณก็อ้วนเหมือนผมนี่แหละ และตายตอนอายุ ๗๖
หลวงพี่ก็โน้ตไว้ว่าท่านตายตอนอายุ ๗๖ ปรากฏว่าพอท่านอายุ ๗๖ เราก็ลืมที่เราโน้ตไว้ ท่านก็ไปตอนอายุ ๗๖
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย เถรี : 31-01-2019 เมื่อ 19:30
|