[เถรี]

ถาม : มีข่าวการต่อต้านสร้างพุทธมณฑลที่ปัตตานี ?
ตอบ : เราจะเห็นว่าจริง ๆ แล้วศาสนาพุทธของเราโดนกีดกันทุกอย่าง เขาอ้างว่าสร้างที่โน่นแล้วจะทำกระทบกระเทือนศาสนาของเขา แต่เขาสร้างมัสยิดที่อื่น เขาไม่สนใจว่าจะกระทบกระเทือนศาสนาพุทธหรือเปล่า

ถาม : เราแก้กฎหมายได้ไหมคะ ?
ตอบ : ต้องถามผู้คุมนโยบาย มี ๒ อย่าง อย่างหนึ่ง คือ เอื้อประโยชน์ให้เขาเพราะเป็นพวกเดียวกัน อย่างที่สอง ก็คือ แกล้งโง่เพราะรับสตางค์เขาไปแล้ว

ถาม : กฎหมายที่ไม่เป็นธรรม เช่น การสนับสนุนการสร้างมัสยิดทุก ๗ ครัวเรือน เทียบกับวัดต้องห่างกันอย่างน้อย ๒ กิโลเมตรนี่ ทำเรื่องปรับแก้ก็มีเหตุผลชัดเจนอยู่นี่คะ ?
ตอบ : อิสลามเขาออกเป็นกฎหมายแล้วเกี่ยวกับศาสนสถาน ถ้าที่ไหนมี ๗ เจ็ดครอบครัว หรือ ๑๕ คนขึ้นไปสามารถสร้างสุเหร่าได้หลังหนึ่ง กฎหมายของเขาเอาง่าย ๆ อย่างนี้

แต่กฎหมายของเรา ก็คือ วัดใหม่จะต้องห่างจากวัดเก่าอย่างน้อย ๒ กิโลเมตร ต้องมีชุมชนที่มีผู้สนับสนุนอย่างน้อย ๕๐๐ คนขึ้นไป ต้องมีเสนาสนะ เช่น ศาลากุฏิพระ เพียงพอต่อการใช้งาน จะต้องมีทุนสำรองที่จะซ่อมสร้างบูรณปฏิสังขรณ์วัดได้ ฯลฯ เขามีกำหนดเอาไว้จนกระทั่งเรียกว่ายากต่อการปฏิบัติ โดยเฉพาะต้องมีเนื้อที่อย่างน้อย ๖ ไร่ขึ้นไป อิสลามเขาไม่เห็นต้องมีแบบนี้ เขาเอาแค่ว่าถ้ามีครอบครัวอยู่ถึง ๗ ครอบครัวหรือมีคน ๑๕ คนขึ้นไปก็สร้างมัสยิดได้หลังหนึ่ง และทางราชการต้องจ่ายเงินให้ด้วย...!

ถาม : แทนที่เราจะมาประท้วงกันไปมา ผลในภาพรวมก็ไม่เกิด เราใช้วิธีเริ่มจากทำกฎหมายท้องถิ่นให้แน่น ให้เป็นฐานไปสนับสนุนการยื่นวาระเข้าแก้ไขข้อที่ไม่เป็นธรรม ?
ตอบ : ก็ได้อยู่ แต่คราวนี้ของเขาเป็นพระราชบัญญัติไปแล้ว ไม่ใช่กฎหมายท้องถิ่น ก็แปลว่าคุณจะต้องประชุมคณะรัฐมนตรีแล้วก็แก้ไข ซึ่งโอกาสแบบนั้นมียากเพราะว่าพวกเขาต้องขวางกั้นสุดชีวิตอยู่แล้ว