พระอาจารย์เล่าว่า "หลวงพ่อไพบูลย์ (พระธรรมคุณาภรณ์, ไพบูลย์ กตปุญฺโญ, ป.ธ.๘, อดีตเจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรี) ท่านสร้างโรงเรียน สร้างโรงพยาบาล เพราะท่านอยากทำ คุณเคยเห็นเจ้าคุณชั้นเทพที่ไหน ประเภทเอาผ้าอาบเคียนหัวแล้วไปผสมปูนกับเณร ก็มีแต่หลวงพ่อไพบูลย์นี่แหละ ฉะนั้น...ท่านเป็นเจ้าคณะจังหวัดที่หน้าตาดูไม่ได้เลย เพราะท่านทำงานตัวดำปี๋ทุกวัน หายากจริง ๆ จนท่านได้เลื่อนจากพระเทพสุธีเป็นพระธรรมคุณาภรณ์
ท่านเป็นเจ้าคณะจังหวัดที่ไปทุกวัดจริง ๆ ไม่ว่าจะอยู่ลึกขนาดไหนท่านไปถึงหมด จนกระทั่งไปทะเลาะกับผีเจ้าที่วัดเขาเหล็ก ที่ป่าอำเภอศรีสวัสดิ์ ท่านเดินทางมาเหนื่อยจะตายชัก ไปนอนพักที่ศาลาหน่อยเดียว ผีเจ้าที่ดันมาไล่
"มึงใหญ่ขนาดไหนวะถึงมาไล่กู ?"
"กู...เจ้าพ่อเขาเหล็ก"
"แสดงว่ามึงเป็นใหญ่อยู่แถวนี้ใช่ไหม ?"
"ใช่"
"แล้วมึงรู้ไหมว่ากูเป็นใคร ? มึงเป็นแค่เจ้าที่ตำบลนี้ แต่กูเป็นเจ้าคณะจังหวัดโว้ย...มึงเป็นเจ้าที่ภาษาอะไรวะ ? กูเป็นเจ้านายของมึงแท้ ๆ มึงเสือกไม่รู้จัก..!" ท้ายสุดผีต้องหนีให้ท่าน
นั่งรถไปเห็นพระเดินข้างถนน ท่านหยุดรับเลยนะ ไม่สนใจว่าจะเป็นพระเด็กเป็นเณรเล็ก "จะไปไหน ? มาสิ...ขึ้นรถมา เดี๋ยวไปส่ง" คุณจะหาพระที่กำลังใจแบบนี้ได้ที่ไหน ?"
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 26-09-2016 เมื่อ 02:46
|