สมัยก่อนโบราณเขาให้กลั้นใจว่าคาถา พอกลั้นใจปุ๊บจิตจะนิ่ง รู้สึกว่าไม่หายใจเดี๋ยวจะตายแล้ว จิตก็จะระมัดระวัง นิ่งอยู่เฉพาะหน้า จิตจะเป็นสมาธิส่วนหนึ่ง เขาให้กลั้นใจว่าทีหนึ่ง ๙ จบบ้าง ๑๖ จบบ้าง บางคนล่อไป ๑๐๘ จบเลย เออ...เอ็งเก่ง เพื่อที่จะให้มีสมาธิจะได้ใช้งานได้
แต่เรื่องของการกลั้นใจนี่ผมไม่ค่อยชอบ เพราะทำให้เรามาเสียทีหลัง เวลาเราภาวนาปกติเราจะเผลอไปกลั้นใจ ว่าของเราตามปกตินั่นแหละ สมาธิจะค่อย ๆ ทรงตัวไปเอง ขอให้ทำจริง ๆ เถอะ
พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
โอวาทช่วงงานอุปสมบทหมู่ครบ ๑๐๐ ปีชาตกาล หลวงพ่อพระราชพรหมยาน ปี ๒๕๕๙
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย รัตนาวุธ)
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 03-08-2016 เมื่อ 15:53
|