สมัยก่อนนั้นที่เลี้ยงก็มีอีเห็น หมีควาย ชะนี ลิง ล้วนแล้วแต่เป็นสัตว์ที่ชาวบ้านเขาเลี้ยงไม่ไหวแล้วเอามาโละให้พระ...น่าตายมาก..!
ลูกหมีควายอาตมาเลี้ยงได้คืนเดียว ก็แหกหน้าต่างกระจายไปเลย ออกทางหน้าต่างหนีไป คือที่เกาะพระฤๅษีไม่ได้ทำเหล็กดัด มีแต่มุ้งลวดใส่ไว้เฉย ๆ หมีพังมุ้งลวดออกทางหน้าต่าง ก่อนหน้านี้ชาวบ้านเขาขังไว้ในถัง ๒๐๐ ลิตร ซึ่งก้นถังก็แคบหน่อยเดียว ถ้าหมีนั่งเต็ม ๆ ก็หมดไปครึ่งถังแล้ว ด้วยความสงสาร พอเขาเอามาให้ก็เลยเลี้ยงเอาไว้ในหอฉัน เพราะว่ากว้างดี ปรากฏว่าหมีเปิดประตูไม่เป็น แต่แหกหน้าต่างออกไป
แล้วก็มีนกเงือกใหญ่ ตัวนี้ไม่ได้เจตนาเลี้ยง หน้าแล้งแบบตอนช่วงนี้คงหาอะไรกินไม่ได้ หมดแรงตกลงมาที่เกาะพระฤๅษี ก็เลยเอามะปรางประมาณสักครึ่งกิโลกรัมกรอกปากเข้าไป มะปรางลูกใหญ่ของเราเขากลืนคำเดียวหมด แล้วก็ตามด้วยนมกล่องอีกหนึ่งกล่อง พอมีแรงก็บินต่อได้ นกเงือกใหญ่ถ้าเป็นตัวผู้วงตาด้านในจะเป็นสีแดง ถ้าเป็นตัวเมียจะไม่มีสีแดง จำไว้แม่น ๆ เดี๋ยวแยกไม่ออกว่าตัวไหนตัวผู้ ตัวไหนตัวเมีย นกเงือกใหญ่บางคนเรียกว่านกกก ภาษาชาวบ้านเรียกกะวะบ้าง กาฮังบ้าง เวลาบินมาแต่ละทีเสียงดังอย่างกับเฮลิคอปเตอร์มา
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 05-04-2016 เมื่อ 14:05
|