มีผู้มากราบขอพร เตรียมทำโครงการชุมชนหมู่บ้านธรรมที่จังหวัดแพร่ โอกาสเข้ามาบ้านวิริยบารมีคงจะน้อยลง พระอาจารย์จึงกล่าวว่า "อาตมาก็ไม่รู้ว่าจะนั่งที่นี่ได้อีกกี่เดือน เพราะปวดหลังใจจะขาด เพิ่งจะเป็นไม่กี่วันนี้เอง เหมือนกับว่ายิ่งนั่งก็ยิ่งช้ำ มีแต่เป็นหนักขึ้นเรื่อย หมอนวดก็ช่วยไม่ได้
เอาเถอะ...อย่างไรก็วางโครงการให้ดี เพราะคนอยู่ที่ไหนก็เป็นคน โดยเฉพาะกิเลสของนักปฏิบัติธรรมนี่ทุเรศสุด ๆ คนทั่ว ๆ ไปก็ไม่ได้ว่าอะไรหรอก แต่ประกาศตัวว่าเป็นนักปฏิบัติธรรมแล้วยังแบก รัก โลภ โกรธ หลง เสียเต็มหัว ร้อยคนก็ร้อยนิสัย ร้อยสันดาน ดูแลยากอย่าบอกใครเลย"
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 16-12-2015 เมื่อ 18:09
|