09-12-2015, 20:00
|
|
ผู้ตรวจการณ์เว็บวัดท่าขนุน - ยืนยันตัวตนแล้ว
|
|
วันที่สมัคร: Jun 2009
ข้อความ: 4,928
ได้ให้อนุโมทนา: 275,123
ได้รับอนุโมทนา 847,653 ครั้ง ใน 13,006 โพสต์
|
|
ปลดหนี้ที่เนปาล ตอนที่ ๓
ถ่ายรูปอีแก แต่..ได้มาแค่นี้เอง
วันศุกร์ที่ ๖ พฤศจิกายน พุทธศักราช ๒๕๕๘
ตื่นขึ้นมาตีหนึ่งสี่สิบห้านาทีของเนปาล หนาวจนนอนไม่หลับ เจ้าแม่คนสวยที่คอยดูแลอยู่ด้วยความเป็นห่วง กลัวว่าถ้าอาตมาหนาวตายก่อน ตัวเองกับบริวารจะไม่ได้บุญ จึงจัดการทำบรรยากาศให้ "เสียของ" พักเดียวก็รู้สึกอุ่นขึ้นมาก อาตมาลองเปิดหน้าต่างดู อา..สบายดีจริง ๆ ขอบคุณที่อุตส่าห์เมตตาสงเคราะห์ อีกฝ่ายยิ้มหวานให้ "ยินดีรับใช้เจ้าค่ะ"...
เปิดโน้ตบุ๊ก (๒) เข้าอินเตอร์เน็ต แต่เครื่องรวนมาก จึงจัดการ "ล้างเครื่อง" แล้วเข้าใหม่ แต่ก็ยังช้าอยู่ดี จึงไปต้มน้ำร้อนที่เดือดทันใจดีเหลือเกิน ฉันน้ำร้อนลงไปสองแก้วแล้วมานั่งพิมพ์บันทึกการเดินทางต่อจนตีสี่สิบนาที (ตั้งแต่นี้ไปจะบอกเป็นเวลาของเนปาล) มีเสียงเคาะประตู เปิดออกไปเจอน้องเล็กกับคุณชวง มาทำบุญยามเช้ารวม ๕๒๐ บาท รับแล้วปิดประตูมาพิมพ์บันทึกต่อ...
หกโมงเช้ามีเสียงโทรศัพท์ปลุกดังขึ้น อาตมาเดินหาอยู่นานจึงรู้ว่าเป็นเครื่องในห้องส้วม..! ยกหูแล้ววางคืนให้เงียบเสียง เห็นนอกหน้าต่างสว่างมากแล้ว ชะโงกออกไปดูมีต้นไม้เขียวขจี อีแกหลายตัวร้อง แอ้..แอ้..วนเวียนอยู่แถวนั้น จึงเอากล้องมาจะถ่ายรูป เจ้านกแสนฉลาดเผ่นหนีทันทีเพราะกลัวอันตราย จึงได้แต่รูปป่าข้างตึกมาอย่างเดียว ปิดหน้าต่างแล้วเก็บข้าวของ แต่ไม่แน่ใจเรื่องที่พักคืนนี้ จึงไปเคาะประตูถามคุณชวงกับน้องเล็ก ทั้งสองยืนยันว่าพวกเราต้องค้างที่นี่อีกคืน อาตมาถึงพับผ้าเฉย ๆ โดยไม่เก็บใส่กระเป๋า แล้วไปล้างหน้าเช็ดตัวเพราะหนาวจนอาบไม่ไหว จากนั้นมาพิมพ์หนังสือต่อ...
|