หลวงตาวัชรชัย : เดี๋ยวขอช่วยอาจารย์สิงห์หน่อยนะ เรื่องที่ว่าโกรธพระด้วยกัน ผมว่าเป็นเรื่องวาสนาของเรา ไม่ได้ว่าอาจารย์นะ ว่าหลวงตาเอง กลัวแพ้หมา คือหมานี่เวลาเขาอยู่ด้วยกัน ครอกเดียวกันนี่แหละ อยู่กับแม่ กินนมแม่ด้วยกัน มันว่างก็กัดกันเองลูก แล้วเชื่อเถอะ เราเคยเรียนวิชานักรบ เรียนวิชาการรบก็กัดกันเอง แม่ก็นั่งเฉยดูอยู่นั่นแหละ เดี๋ยวมันก็เลิก แต่ไปกัดฝูงอื่นนี่ถึงตายนะลูก เพราะฉะนั้น..ที่ทะเลาะกันเองนี่พ่อท่านดูแลเราอยู่ เดี๋ยวก็เลิก เคยขัดใจอะไรกันเดี๋ยวก็หายเอง
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 05-09-2015 เมื่อ 20:24
|