[เถรี]

ความเชื่ออย่างหนึ่งที่เป็นสากล และชาวเขาแก้ไม่ตกก็คือ ความกลัวผี ทันสมัยใหม่เสมอขนาดไหนก็กลัวผี พวกกะเหรี่ยงพอมืดลงก็ไม่ต้องชวนเลย เขาไม่ออกจากบ้าน พอเห็นอาตมาเดินทางตอนกลางคืนก็สงสัยว่าไม่กลัวผีหรือ ? อาตมาบอกว่ากลัวงูมากกว่า

ความกลัวเกิดจากความไม่รู้ เป็นภาษาพระเรียกว่า อวิชชา ในเมื่อไม่รู้ก็กลัว พอรู้แล้วก็หายกลัว (หรือว่ากลัวยิ่งขึ้น ?) ส่วนใหญ่รู้แล้วจะหายกลัว ถ้ารู้ความจริงว่าผีน่าสงสาร ก็เปลี่ยนจากกลัวมาเป็นสงสารผีแทน เขาลำบาก ถึงเวลาทำได้สวยที่สุดแค่ที่เราวิ่งหนี..!

มีคนสงสัยว่าผีทำไมต้องมีผ้าขาวมาคลุมด้วย แสดงว่าปรากฏตัวไม่ชัด ก็เลยอาศัยผ้าเป็นรูปแทน

ถาม : ถ้าผีมาลักษณะเหมือนคน จะรู้ได้อย่างไรว่านั่นเป็นผี ?
ตอบ : ถ้าตั้งใจเพ่งมองจะมองทะลุ ไม่อย่างนั้นจะคิดว่าเป็นคน

เวลาผีจะปรากฏตัว ต้องใช้กำลังดึงเอาดิน น้ำ ลม ไฟ ไปรวมกันให้เกิดร่างหยาบขึ้น คราวนี้ไฟฟ้าของเรากระพริบด้วยความเร็วประมาณ ๕๐ รอบต่อวินาที แรงที่กระพริบเป็นคลื่น จะกระแทกจนกระทั่งพวกโมเลกุลโดนดึงมารวมกันไม่ได้ เพราะฉะนั้น..ถ้าหากว่าเป็นผีที่ฝีมือต่ำ ๆ หน่อย จะปรากฏตัวไม่ได้เลย ใครนะที่เป็นต้นคิดว่า ถ้าเปิดไฟแล้วผีจะไม่หลอก ? รู้ได้อย่างไร ? แสดงว่าเขาเคยเปิดแล้วผีกระจายหายไปเลย แต่ว่ากันได้เฉพาะผีที่ฝีมือต่ำ ๆ นะ ถ้าพวกฝีมือสูง ๆ ก็เสร็จเขาอยู่ดี