[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "คนที่อ่านภาษาอีสานเป็นภาษากลางได้นี่สุดยอดเลยนะ โดยเฉพาะลูกศิษย์หลวงปู่คำคะนิง หลวงปู่คำคะนิงเทศน์เป็นภาษาลาวพวน แล้วเขาแปลภาษาลาวพวนเป็นภาษาลาวอีสาน จากนั้นเขาแปลจากลาวอีสานมาเป็นไทยกลาง เพราะฉะนั้นประวัติหลวงปู่คำคะนิงก็เลยเพี้ยนจากที่หลวงพ่อท่านเล่าในหนังสือประวัติหลวงปู่ปาน

หลวงพ่อท่านเล่าในสมัยหลวงปู่ปานว่า หลวงปู่คำคะนิงเป็นพระอยู่แล้ว แต่คราวนี้ท่านอยู่ป่าจนจีวรกระรุ่งกระริ่งไม่เหมือนพระ ผมเผ้ายาวเฟื้อยเลย ท่านยังบอกเลยว่า “พระอยู่ที่ผมหรือ ? พระอยู่ที่จีวรหรือ ?” แล้วท่านก็คืนรูปกลายเป็นพระห่มจีวรเหลืองอร่าม เอาไม้มาวาง ๆ ก็นั่งเป็นเก้าอี้ได้

แต่ในประวัติที่ลูกศิษย์เขียนออกมายังเป็นชีปะขาวอยู่ แล้วข้ามไปให้เจ้ามหาชีวิตบวชให้ที่เวียงจันทน์ ไม่รู้ว่ามีการต่อเติมในระหว่างที่แปลจากภาษาหนึ่งเป็นภาษาหนึ่งเพื่อเป็นการยอเกียรติให้กับครูบาอาจารย์ตัวเองหรือเปล่า ว่าได้บวชจากเจ้ามหาชีวิต ถ้าเป็นพวกเราก็เหมือนกับเป็นนาคหลวง ได้รับพระราชทานกัณฑ์บวชจากในหลวง ฉะนั้น..พอแปลข้ามไปข้ามมาหลายภาษาก็อาจจะมีการตกหล่นต่อเติมกันได้"