[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "ถ้าจะรักษาอาการเจ็บไข้ได้ป่วยด้วยธรรมโอสถ จะว่าเป็นการฝืนกฎแห่งกรรมก็ไม่ได้ เพราะการเจ็บไข้ได้ป่วยเป็นสมมุติ ที่กินร่างกายที่เป็นสมมุติด้วยกันอยู่ ถ้าเราเข้าไปถึงธรรมในส่วนที่เป็นปรมัตถ์ เหมือนกับยืนคนละฝั่งคลองแล้ว ไม่มีสะพานวิ่งไปหากัน ฉะนั้น..อาการโรคที่กินร่างกายก็คือกินฝั่งนั้น ไม่ได้กินฝั่งนี้ เมื่อข้ามฝั่งมาไม่ได้ก็ขาดออกจากกัน

บุคคลที่ข้ามกระแสได้ ความสว่างของธรรมที่เกิดขึ้น จะกลบกลืนในส่วนที่เป็นสมมุติไป กลายเป็นปรมัตถ์ทั้งหมด อาการป่วยก็เลยหาย โรคเหมือนอย่างกับกาฝากที่กินต้นไม้อยู่เท่านั้น ถึงเวลาแล้วกาฝากก็อยู่ส่วนกาฝาก ต้นไม้ก็อยู่ส่วนต้นไม้ ไม่ได้เกี่ยวข้องกัน ถ้าแยกออกชัดเจนเมื่อไรก็ต่างคนต่างอยู่ ลองทำดู..ถ้าแยกสังขารเห็นชัด ๆ ได้ ดีไม่ดีอาการป่วยจะหายไปเลย"