[เถรี]

ให้ทุกคนนั่งในท่าที่สบายของตนนะจ๊ะ กำหนดความรู้สึกทั้งหมดของเราอยู่ที่ลมหายใจเข้าออก หายใจเข้า..เอาความรู้สึกทั้งหมดไหลตามลมหายใจเข้าไป หายใจออก..เอาความรู้สึกทั้งหมดไหลตามลมหายใจออกมา ใช้คำภาวนาตามที่เรามีความถนัดมาแต่ดั้งเดิม

วันนี้เป็นวันอาทิตย์ที่ ๓ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๕๖ เมื่อตอนขึ้นไปพักช่วงบ่าย ๔ โมง ก็ปรากฏว่าอาตมาโดนไข้มาลาเรียจับ ตอนแรกเข้าใจว่าเป็นความดันขึ้นเพราะฉันยาของป้านุชลงไป แต่ความจริงแล้วไม่ใช่ เพราะว่ายาที่ฉันลงไปนั้นเป็นสารที่สกัดมาจากบรรดาสาหร่ายและผักผลไม้ต่าง ๆ ซึ่งเป็นธาตุเย็น เมื่อร่างกายภายในเย็นก็เลยทำให้มาลาเรียกำเริบขึ้นมาได้

อยากจะบอกกับทุกท่านว่าการเจ็บไข้ได้ป่วยนั้นเป็นธรรมดาของสังขารร่างกายนี้ พระพุทธเจ้าตรัสเอาไว้ว่า สังขารัง โรคะนิทธัง ปะภังคุณัง สังขารนี้เป็นรังของโรค ย่อมมีความเปื่อยเน่าไปเป็นธรรมดา ถ้าความเจ็บไข้ได้ป่วยทั้งหลายเหล่านี้เกิดขึ้นแก่ท่านทั้งหลาย เราจะมีวิธีจัดการและรับมืออย่างไร ?

การรับมือกับความเจ็บไข้ได้ป่วยในขั้นต้นนั้น เราต้องซักซ้อมสมาธิภาวนาของเราให้มีความคล่องตัว ถ้าสมาธิภาวนาของเรามีความคล่องตัวตั้งแต่ระดับปฐมฌานขึ้นไป เมื่อถึงเวลานึกอยากจะเข้าฌานเมื่อไร ในสภาพอย่างไรเช่น เวลาหิวมาก ๆ เวลาเหนื่อยมาก ๆ เวลาเจ็บไข้ได้ป่วย เป็นต้น เราก็สามารถเข้าฌานได้ในทันทีทันใด

เมื่อสภาพจิตของเราเข้าสู่สภาวะของฌาน จิตกับประสาทจะเริ่มแยกจากกัน เราจะไม่รับรู้ถึงอาการป่วยที่เป็นอยู่ ก็สามารถที่จะบังคับร่างกายให้ทำหน้าที่การงานของเราไปตามปกติได้ ดังที่พระบาลีที่มีมาในมหาสติปัฏฐานสูตรว่า ปัสสัมภะยัง กายะสังขารังฯ เป็นต้น ก็คือสามารถที่จะระงับกายสังขารนี้ได้ นี่เป็นวิธีการรับมือในขั้นต้น