พ่อออกสุจินต์เดือดดาลจนแทบกระโดดโลดเต้น บอกให้เตรียมตัวให้พร้อมจะได้ไปแต่เช้า หนอยแน่..เงินยังไม่ได้แลก..! พ่อออกทั้งบ่น ทั้งด่า ทั้งสั่งสอน จนกระบุงโกยไม่ไหว แต่สุดท้ายก็เหนื่อยเปล่า เพราะทุกคนทำเป็นหูทวนลม..!
กว่าจะออกรถได้ตกสองโมงครึ่ง (เวลาพม่า) ท่านผู้เฒ่าชักไม่แน่ใจว่าโยมจะพาพระซวยไปด้วยหรือเปล่า..? เลยติดรถไปส่งจนถึงชองโส่ง นอกจากพาผ่านด่านทั้งด่านยูวาติ๊ด และด่านชองโส่งแล้ว ยังติดต่อเช่าเรือให้ด้วยในราคาสามหมื่นจั๊ต
นอกจากพระ ๕ รูปและโยมสามคน ที่ต้องเฉลี่ยจ่ายคนละประมาณสี่พันจั๊ตแล้ว พ่อออกยังฝากครอบครัว ๔ คนแม่ลูกที่ไม่มีเงินจ่ายค่าเรือไปด้วย ขอพระช่วยสงเคราะห์ปากท้องของทั้งสี่ชีวิต จากนั้นนั่งยอง ๆ ริมน้ำกราบลา “ไหว้สาครูบา..ข้าน้อยวิ่งเต้นช่วยได้เต็มกำลังเท่านี้ ขอฝากวัดหนองบัวให้ครูบาดูแลด้วย...”
เรือยังออกไม่ได้เพราะหัวเทียนบอด แทนที่จะซื้อใหม่ มันดันปล้ำจนติด แล้วเข็นเรือให้ออกจากท่า ต้องค่อย ๆ ไป เพราะน้ำตื้นวิ่งเร็วไม่ได้
__________________
ไม่ติดในสุข ไม่กังวลในทุกข์ วางเฉยในร่างกายนี้ ปล่อยวางภาระทั้งปวง ยอมรับกฎของกรรม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 27-12-2012 เมื่อ 19:20
|