พระเจ้าโจวเจาอ๋องสั่งให้จารึกเอาไว้บนแผ่นหิน ก็เลยตกทอดมาถึงยุคเราได้ หลังจากนั้นมาถึงสมัยราชวงศ์ฮั่นของพระเจ้าฮั่นหมิงตี้ ระยะเวลาห่างกัน ๑,๐๐๐ ปีพอดี อยู่ ๆ พระองค์ท่านก็ทรงพระสุบินว่า มีบุรุษร่างใหญ่กายเป็นทองคำเดินเข้ามาหา
ปุโรหิตก็บอกว่า คำทำนายที่ว่าธรรมะของศาสดาเอกที่อยู่ทางทิศตะวันตกนั้น ควรจะมาถึงแล้ว ลักษณะที่พระองค์ท่านสุบินนิมิตเห็นมนุษย์ทองคำ ก็คือหลักธรรมที่มีคุณค่าขนาดนั้น สมควรที่จะเข้ามาถึงบ้านเราเมืองเราแล้ว จึงส่งราชทูตไป ๑๘ คน ปรากฏว่าไปเจอพระกาศยปะมาตังคะกำลังอัญเชิญพระไตรปิฎกกับพระพุทธรูปเข้าประเทศจีนพอดี เท่ากับว่าทางด้านนี้เตรียมราชทูตไปรับเลย
กาศยปะ เป็นภาษาสันสกฤต ถ้าภาษาบาลีก็คือพระกัสสปะ คราวนี้จีนเป็นทางสายมหายาน ซึ่งทุกอย่างจารึกด้วยภาษาสันสกฤต จึงเป็นกาศยปะ
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 14-10-2012 เมื่อ 15:09
|