[เถรี]

"หลวงอามหาเวกตั้งใจจะเป็นนักเทศน์แบบหลวงพ่อวัดท่าซุง ไปอยู่วัดดาวดึงส์จนกระทั่งมรณภาพ แต่ว่าหลวงปู่พระครูโวฯ ท่านประกาศตนชัดว่าท่านเป็นพุทธภูมิ ปรารถนาพระโพธิญาณ ขนาดปล่อยปูยังบอกตรง ๆ เลยว่า "ข้าจะไปเกิดเป็นพระพุทธเจ้า..!"

เสียดายพระที่เป็นอัจฉริยะในการเทศน์แบบท่านหายาก สมัยนั้นพระนักเทศน์ทั่วประเทศไทยเป็นลูกศิษย์ของท่านกันหมด ตอนจัดงานศพตัวเอง ท่านบอกว่า “ถ้าข้าตายแล้วไม่ได้เห็น ข้าอยากจะเห็นตอนเป็น ๆ นี่แหละ” ว่าแล้วท่านก็จัดงานศพตัวเอง ลูกศิษย์มาช่วยงานกัน เอาผ้าไตรมาถวายคนละไตร ปัจจัยอีกคนละร้อยบาท เราต้องนึกถึงสมัยที่ก๋วยเตี๋ยว ๒ ชาม ราคา ๕ สตางค์ เงินร้อยหนึ่งบาทมีมูลค่าสูงมาก สมัยนี้น่าจะเหมือนกับถวายเงินเป็นแสน

ตอนจัดให้เทศน์ปรากฏว่าจัดไม่ลงตัว เพราะลูกศิษย์ที่มาเป็นนักเทศน์ระดับเซียนของพื้นที่กันทั้งนั้น ก็เลยมีเทศน์ ๕๐๐ ธรรมาสน์ มีครั้งเดียวในประเทศไทยและไม่มีอีกแล้ว ว่ากันคนละประโยคก็หมดไปเป็นวันแล้ว..!"