การบวชที่เป็นเพียงรูปแบบ
 

เรื่องของการบวชนั้นเป็นแค่รูปแบบ ถ้าหากเราแต่งตัวแบบนี้ (แต่งตัวธรรมดา) แล้วถือศีลแปด ก็เท่ากับว่าเราเป็นแม่ชี แล้วเป็นแม่ชีที่ใคร ๆ ก็นินทาไม่ได้ด้วย เราจะเข้าร้านอาหารตอนเย็น ๆ หรือยืนเบียดกับหนุ่ม ๆ บนรถเมล์ก็ไม่มีใครว่า แต่ถ้าเราโกนหัวห่มขาวแล้วไปทำแบบนั้น คนเขาก็นินทากันแหลกราญ

เพราะคนเขาไม่เข้าใจว่าเรื่องของการบวช เป็นแค่รูปแบบเท่านั้น เปลี่ยนเครื่องแต่งกาย เปลี่ยนกฎกติกาในการดำเนินชีวิต จริง ๆ แล้วผู้บวชยังมี รัก โลภ โกรธ หลง เหมือนคนทั่วไป เพียงแต่ว่ารูปแบบบังคับ จนกว่าเขาจะสามารถทำตัวก้าวข้าม รัก โลภ โกรธ หลง นั้นไปได้ กลายเป็นพระอริยเจ้า ถ้าอย่างนั้นจึงจะสามารถกล่าวได้เต็มปากเต็มคำว่าเราเป็นนักบวชที่แท้จริง ไม่เช่นนั้นเราก็เป็นแค่โยคาวจร คือผู้ใฝ่หาการปฏิบัติ

ถ้าถามว่าจำเป็นต้องบวชไหม ? ขอยืนยันว่าไม่จำเป็น เป็นชาวบ้านง่ายกว่าเยอะเลย วันไหนเกิดของขึ้น จะแต่งตัวให้สวยอย่างไรก็ได้ แต่ถ้าเกิดเป็นชีแล้วไปเขียนคิ้วทาปาก รับรองโดนนินทาตั้งแต่แม่สายยันสุไหงโกลก..!


พระครูธรรมธรเล็ก สุธมฺมปญฺโญ
เทศน์ที่บ้านอนุสาวรีย์
๓ พฤษภาคม ๒๕๕๒

ขอยกบทกลอนของโบราณ ที่พระอาจารย์เคยกล่าวไว้มาอีกครั้งค่ะ

"บวชทั้งนอกบวชทั้งในนั้นดียิ่ง
บวชแต่ในนอกทิ้งท่านไม่ห้าม
บวชแต่นอกในงดก็หมดงาม
ไม่บวชเลยเลวทรามอย่างแน่นอน"