มีหน้าที่ทำอย่างเดียว
 

ถาม : หนูพยายามนั่งมาตั้งนานแล้ว แต่ก็ยังไม่ไปไหนสักทีหนึ่ง ?
ตอบ : จริง ๆ แล้วเขาไม่ให้คิดอย่างนั้น การนั่งสมาธินี่ให้เราคิดว่า เรามีหน้าที่ทำ ส่วนผลจะเกิดขึ้นอย่างไรเป็นเรื่องของเขา ถ้าเราทำใจอย่างนี้ได้จะได้เร็วมาก

แต่ถ้าเราไปทำเพราะอยาก ตัวอยากที่เป็นความฟุ้งซ่านจะตัดไปเยอะ โอกาสที่จะเกิดผลก็น้อย เราอยากเห็นนั่นเห็นนี่ อยากรู้นั่นอยากรู้นี่ อยากได้นั่นอยากได้นี่ กลายเป็นฟุ้งซ่าน ตัดอารมณ์ที่จะเข้าถึงสมาธิหมด โอกาสจึงน้อย

เพราะฉะนั้น..ทำใจสบาย ๆ เรามีหน้าที่ภาวนา มีหน้าที่นั่งดูลมหายใจเข้า-ออก ผลจะเกิดอย่างไรเป็นเรื่องของเขา ถ้าทำใจได้อย่างนี้จะเร็วมาก สำคัญอยู่ตรงนี้เอง เวลาทำอย่าไปอยาก เพราะถ้าความอยากเกิดขึ้นมา จะกั้นความดีอื่นหมด

ถาม : เวลาทำเขาบอกว่าต้องมีคนมาคุมสมาธิถึงจะทำได้ดี ?
ตอบ : ถ้ามีอาจารย์ช่วยสงเคราะห์ได้จะดีจ้ะ

ถาม : จะทำได้ดี ?
ตอบ : ไม่จำเป็นหรอกจ้ะ อยู่ที่เราเอง ถ้าเรากล้า ทำเองได้ก็ไม่ต้องมีอาจารย์ เพราะว่าทุกอย่างถ้าเราทำแล้ว มีแต่ผลดีทั้งนั้น ยกเว้นว่าเราทำผิดวิธีถึงจะเป็นผลร้าย

สนทนากับพระอาจารย์เล็ก สุธมฺมปญฺโญ
ณ บ้านอนุสาวรีย์ฯ เดือนกรกฎาคม ๒๕๔๔