เมื่อเจอสิ่งที่ยาก
 

เมื่อเช้าคุยกับบรรดานักเรียนนายร้อยตำรวจ ถามถึงอาจารย์ท่านหนึ่งก็คือ พันตำรวจโทวรวุฒิ ชุมวรฐายี ท่านเป็นอาจารย์สอนประจำอยู่ที่โรงเรียนนายร้อยตำรวจสามพราน แต่ว่าช่วงที่เรียนพุทธศาสตรบัณฑิต ท่านมาเป็นอาจารย์พิเศษ มาสอนวิชาตรรกศาสตร์กับสถิติและการวิจัย ซึ่งเป็นวิชาที่เขาบังคับเรียน

บรรดานักเรียนนายร้อยเขาบอกว่าวิชานี้ยากเขาเลยไม่สนใจจะเรียน จึงไม่สนิทกับอาจารย์ อาตมาก็บอกว่ายาก แต่ว่าที่ชอบเรียนเพราะอาจารย์บอกว่าวิชานี้สอบตกยกชั้น อาตมาชอบของยาก ก็เลยขออนุญาตอาจารย์ว่า ถ้าหากสามารถพาเพื่อนผ่านยกชั้นได้อาจารย์จะว่าอย่างไร ? อาจารย์ก็บอกว่าท่านก็คงแทบจะต้องแก้บนเลย เพราะวิชานี้เป็นวิชาที่อาจารย์อนุญาตให้เอาทุกอย่างที่เรามีเข้าไปเลย ท่านบอกว่าต่อให้เป็นวิทยุ โทรทัศน์ พัดลม ตู้เย็น ฯลฯ อะไรถ้าคิดว่าช่วยให้สอบได้ ขนเข้าไปเถอะท่านไม่ว่าหรอก ไม่ว่าจะหนังสือ จะเล็กเชอร์ ตำรากี่เล่มเอาเข้าไปเถอะ

หลังจากที่เรียนมา อาตมาสรุปได้ว่า วิชาไหนที่ท่านอาจารย์ให้เอาตำราเข้าไป ยากฉิบหา..ทุกวิชาเลย..! เปิดหาไม่ค่อยจะเจอหรอก จึงต้องมาวางแผนกับเพื่อน ท่านอาจารย์ออกข้อสอบ ๖ ข้อ เป็นสถิติ ๔ ข้อและงานวิจัย ๒ ข้อ ทันทีที่รู้แนวว่าออกอย่างนี้ ก็นัดแนะกับเพื่อนเลยว่า ให้เขียนเรื่องงานวิจัยให้เสร็จก่อน เพราะการเรียนระดับปริญญา เราสามารถตอบข้อไหนก่อนก็ได้ จึงให้เขียนงานวิจัยให้เสร็จเรียบร้อยก่อน ส่วนเรื่องสถิติคุณไม่ต้องกังวล เดี๋ยวผมจัดการเอง คือถ้าเราคิดคำตอบได้แล้วเดี๋ยวจะส่งให้ เพราะว่าถ้าอนุญาตให้เอาตำราเข้าไป คุณจะเดินไปโต๊ะไหนท่านไม่ว่าอยู่แล้ว

คราวนี้สำคัญอยู่ตรงที่ว่า สถิติเป็นสูตรคำนวณแล้วยากมาก ถ้าคำถามกำกวมแล้วเราใช้ผิดสูตรจะผิดไปเลย ต้องเอาคนที่มั่นใจจริง ๆ ว่าทำได้แน่ และถ้าเรามัวแต่ไปคิดอยู่แล้วเวลาหมด ก็จะเขียนงานวิจัยไม่ทัน แต่ถ้าหากว่าคุณเขียนงานวิจัยเสร็จ สถิตินี่ต่อให้เหลือเวลาอยู่ ๔ - ๕ นาทีก็ทำทัน คุณลอกโจทย์แล้วลักไก่เอาคำตอบของผมลงไปเลย อย่างน้อย ๆ ถ้าคำตอบถูกท่านก็ให้คุณครึ่งหนึ่งแล้ว ไม่ต้องแสดงวิธีทำก็ได้ แต่ถ้าหากว่าเวลามีมากพอ คุณแสดงวิธีทำไปด้วย ก็ปรากฏว่าเพื่อนทุกคนเชื่อ ทำตามแบบนี้ แล้วสอบผ่านยกชั้นจริง ๆ ไม่อย่างนั้นแล้วตกยกชั้นกันประจำ

คราวนี้ที่มากล่าวตรงถึงจุดนี้ก็คือว่า ถ้าหากกำลังใจของเรามุ่งมั่นจริง ๆ จะไม่กลัวเรื่องยาก ลักษณะของการดำเนินชีวิตหรือการปฏิบัติธรรมก็เหมือนกัน สิ่งที่ยากเท่ากับว่าเราได้ฝึกฝนตัวเอง ได้ซักซ้อมตัวเอง แล้วก็จะอยู่ในลักษณะผิดเป็นครู อาตมาเป็นคนที่ถ้าผิดจะผิดครั้งเดียว ครั้งต่อไปถ้ามาอย่างนั้นอีกจะไม่พลาดแล้ว พูดง่าย ๆ ว่ายอมโง่ครั้งเดียว

ดังนั้น..ถ้าหากว่าพวกเราสามารถที่จะเอาเรื่องยากในชีวิต มาใช้ในการฝึกฝนตัวเองได้ ต่อไปสิ่งอื่นก็จะเป็นเรื่องง่ายไปหมด เพราะถ้าเรื่องยากทำได้ เรื่องอื่นไม่มีอะไรยากแล้ว แต่สำคัญตรงที่กำลังใจที่จะต่อสู้ฟันฝ่า ถ้าไม่มีตรงจุดนี้ เรื่องง่ายก็เป็นเรื่องยาก เรื่องยากก็จะยากยิ่ง ๆ ขึ้นไป อาตมาเป็นคนชอบเรื่องท้าทาย อะไรถ้าหากว่ามีคนทำได้แล้ว เชื่อเลยว่าอาตมาต้องทำได้


เทศน์ช่วงบ่าย ณ บ้านอนุสาวรีย์
วันอาทิตย์ที่ ๑๑ ตุลาคม ๒๕๕๒