|
เส้นทางพระโพธิสัตว์ ตอนที่ ๑๔
1 Attachment(s)
เอาค่าที่พักไปหยอดใส่ตู้ แล้วฝ่าความมืดออกจากมะกูย มุ่งหน้าสู่พุกาม หนูหริ่งตัวจิ๋ว ๆ วิ่งพลุกพล่านบนถนน ปักษามฤตยูจ้าวแห่งราตรี ตาแดงเป็นแสงไฟ โฉบลงคว้าอาหารมื้อดึกติดกรงเล็บไปอย่างง่ายดาย ตัวละคำพอดี..!
ลุยผ่านแม่น้ำทรายยีนาชอง ถ้าเป็นกลางวันคงมองเห็นทะเลทรายกว้างขวางสุดสายตา สายลมหนาวยะเยือกแทบคางสั่น ผ่านไปสองชั่วโมงตีนฟ้าจึงเริ่มเปิด... http://www.watthakhanun.com/webboard...1&d=1318961505 พญาครุฑหน้าแบบนี้แหละครับท่าน..ลงมาเก็บซากหนูกินกันแต่เช้ามืด เลยเมืองเมียงเช่า (ระแหง) ไปแล้ว หยุดปัสสาวะรดทะเลทรายเล่น พอรถแล่นต่อมาไม่นาน เห็นคนสามคนก้ม ๆ เงย ๆ อยู่บนถนน พอวิ่งเข้าไปจนชิดมันดันบินพรึ่บขึ้นฟ้า... เหวอ..เอ๊อ..อ พญาครุฑ..! นกอินทรีบ้าอะไรมันใหญ่อย่างกับยักษ์ขนาดนี้ ดันลงมาเก็บซากหนูหริ่งที่ถูกรถทับกิน ตกใจหมดเลย..! พวกเราเลยหยุดฉันเช้าที่เมืองเจ๊าปะเดาบ้าง ข้าวซอยร้อน ๆ ทำให้หายหนาวไปเยอะเลย... ขยับจะหยิบพระนาคปรกมาวางบนตักเหมือนเดิม เฮ้ย..ฝีมือใครวะ..!?! พญานาคที่เขาใช้เวลาปั้น ๗ วัน อาตมาทะนุถนอมมาอีก ๑ วัน ๑ คืน กลายเป็น ๗ - ๘ ชิ้นไปซะแล้ว ฝีมือผมเองครับ... ทิดจิตรสารภาพ เออ..หมดห่วงไปที เฮ้อ..! |
5 Attachment(s)
http://www.watthakhanun.com/webboard...1&d=1318961920 พระมหาเจดีย์ชุยซีคง (ชเวซีกอง) เมืองนยองอู เข้าเมืองนยองอู ทะเลทรายสองข้างทางเป็นดงตาล มีชาวบ้านตั้งเตาเคี่ยวน้ำตาล และสานใบตาลอ่อนเป็นภาชนะสวย ๆ แขวนไว้ขาย ข้ามร่องน้ำทรายอีก ๒ ครั้ง ประมาณ ๓๐ ไมล์ ก็มาถึงพระมหาเจดีย์ชุยซีคง (สุวรรณประดิษฐ์) แสงแดดสองโมงครึ่งส่องต้องพระมหาเจดีย์เหลืองปลั่ง... http://www.watthakhanun.com/webboard...1&d=1318961920 พระมหาเจดีย์อะนันดา (ไร้ที่สุด) กราบบูชาพระมหาเจดีย์แล้วเดินวนดูของ อาตมาได้แผนที่ภาษาอังกฤษกับกล่องบุหรี่เครื่องเขิน เจ้ากล่องบุหรี่นี้ ลูกปุ๋ม (ชุติมา นฤภัย) ต้องการเป็นนักหนา จะซื้อให้ได้ตอนที่ไปเชียงราย อาตมาต้องห้ามไว้ บอกว่าจะมาซื้อให้ที่พม่า แทนที่จะจ่ายเป็นพันบาท ก็จ่ายแค่ ๔๐ บาทเท่านั้น..! http://www.watthakhanun.com/webboard...1&d=1318961920 พระมหาเจดีย์ธีโลมินโล (เอาฉัตรตั้งกษัตริย์) ข้ามมาเขตเมืองพุกามที่เต็มไปด้วยสารพัดเจดีย์เก่า คราวก่อนอาตมาสติแตกไปก็ที่นี่แหละ คราวนี้ปล่อยคนอื่นสติแตกกันบ้าง เริ่มจากพระมหาเจดีย์ธีโลมินโล พระมหาเจดีย์อะนันดา พระมหาเจดีย์ตัตบินยู พระมหาเจดีย์ชุยกูจี (มหาสุวรรณคูหา) พระราชวังเก่าพุกาม ที่ยังขุดไม่เรียบร้อย จากนั้นมาพระเจดีย์บูพะยา ริมฝั่งแม่น้ำอิระวดี... http://www.watthakhanun.com/webboard...1&d=1318962373 พระมหาเจดีย์ตัตบินยู (สัพพัญญู) ฉันเพลที่ร้านอาหารข้างเจดีย์ สงสัยมันทำกระปุกเกลือตกลงไป เค็มบรรลัยเลย..! ค่าอาหาร ๑,๓๐๐ จั๊ต ทิดจิตรเดินพล่านหาแว่น ไม่ทราบว่าทำตกที่ไหน ? ถามค่าอาหารดันตอบราคาแว่นว่า สามพัน..! อาตมาสะดุ้งแปดตลบ ไอ้เวลล์..ทำเอาเสียเส้นหมด..! http://www.watthakhanun.com/webboard...1&d=1318961920 พระเจดีย์บูพะยา (น้ำเต้า) |
4 Attachment(s)
ย้อนกลับมาเจอในพระราชวังเก่าพุกาม คงจะหล่นตอนกระโดดข้ามหลุม ดีที่ไม่มีใครเห็น ยิ้มร่าหน้าบานกลับมา วนไปชมพระเจดีย์ในทุ่งต่อ เริ่มจากพระมหาเจดีย์กะเด๊าะปะลิน...
http://www.watthakhanun.com/webboard...1&d=1319538675 พระมหาเจดีย์กะเด๊าะปะลิน (อภิวาทบัลลังก์) มาถึงพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์อาณาจักรพุกาม ค่าผ่านประตู ๑๐ จั๊ต เขาลดให้คณะของเราครึ่งหนึ่ง ทั้งที่ยังไม่เสร็จก็ทำเอาทิดจิตรสารภาพว่า สติแตกจริง ๆ แล้วครับ..! ทุกอย่างสมัยพุกามถูกย่อส่วนมาแสดงเอาไว้ในนี้ บางอย่างรัฐบาลพม่าเขาก็ทำดีจนนึกไม่ถึง... ให้มาชมสถานที่ ท่านป๊อปกลับเอาแต่ช็อปปิ้ง อาตมาบอกว่าพระมหาเจดีย์มิงกะลา เป็นจุดที่จะเห็นทะเลเจดีย์พุกามได้ทั่วที่สุด ถึงยอมขึ้นไปดู แต่พอลงมาก็มาติดแหง็กอยู่ที่ร้านค้าอีกจนได้... http://www.watthakhanun.com/webboard...1&d=1319538675 พิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์พุกาม พระเจดีย์กู่เปี้ยวจีเป็นโถงใหญ่ ภาพจิตรกรรมฝาผนังลบเลือนเกือบหมดแล้ว พระเจดีย์เมียะเซดี มีพระประธานศักดิ์สิทธิ์ มีวิธีอธิษฐานแปลก ๆ พระเจดีย์มนูหะ ที่พระเจ้ามนูหะทรงสร้างพระใหญ่ในที่แคบ ประชดพระเจ้าอโนรธา http://www.watthakhanun.com/webboard...1&d=1319538675 พระมหาเจดีย์โลกะนันดา (โลกรื่นรมย์) พระเจดีย์โลกะนันดา มองเห็นพระเจดีย์ตันจีตองลิบ ๆ อยู่บนเขาคนละฝั่งแม่น้ำ... |
พระมหาเจดีย์ธัมมะยันจี ขาดการบูรณะกลายเป็นถ้ำค้างคาว กลิ่นขี้ค้างคาวฉุนตลบ ซ้ำเจ้าถิ่นยังเก็บค่านักเลงอีกยี่สิบ ถ้าเป็นฆราวาสเบ่งใส่แบบนี้ จะให้มันรับประทานแข้งแทน..!
พระมหาเจดีย์สุระมณี ปีนี้บูรณะยอดเสร็จแล้ว เสียดายภาพจิตรกรรมฝาผนังฝีมือระดับบรมครู นับวันมีแต่จะชำรุดไปเรื่อย... http://www.watthakhanun.com/webboard...1&d=1319538675 พระมหาเจดีย์ธัมมราชะกะ พระมหาเจดีย์ธัมมะราชะกะนั้น พล.ท.ขิ่นยุนท์เพิ่งมายกฉัตรได้ไม่นาน เขาเร่งให้ขึ้นไปชมบนยอดท่าเดียว พวกเรากราบหลวงพ่ออะโรดอปิ๊ด (สมปรารถนา) ปิดท้ายการแสวงบุญในเมืองพุกาม ปีนี้พุทราถูกลง ลูกละแค่ ๕ จั๊ตเท่านั้น..! ย้อนกลับทางเก่าจากยองอู กลับมาทางเมืองเจ๊าปะเดา ก่อนถึงเมืองเลี้ยวซ้ายไปตามทางแยกมุ่งสู่เมืองโป๊ปป้า (บุปผา) เป็นเมืองเล็ก ๆ อยู่บนยอดภูเขาไฟที่ดับแล้ว เขาโป๊ปป้านี้มีวัดที่มีชื่อว่าเป็นที่สำเร็จมรรคผล ของพระฤๅษีสำคัญของพม่าหลายตน คล้ายกับภูกระดึงของเมืองไทย ที่พระธุดงค์มักไปแสวงหาธรรมกันนั่นเอง... |
2 Attachment(s)
ด่านบุญก่อนเข้าเมืองบริการดีเหลือเกิน หยุดทำบุญเขาขนทั้งน้ำเย็นและน้ำตาลปึกมาเลี้ยง บอกว่าเป็นน้ำตาลท้ายฤดู ถ้าเดือนหน้าน้ำตาลต้นฤดูใหม่ออกจะอร่อยกว่านี้ ขนาดนี้ก็แทบเผลอกลืนลิ้นลงไปด้วยแล้ว ขืนอร่อยกว่านี้เห็นทีจะแย่..!
http://www.watthakhanun.com/webboard...1&d=1319974414 วัดเขาโป๊ปป้า (บุปผา) เป็นวัดที่มีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักกันทั่วประเทศพม่า เมืองเล็ก ๆ นี้มีผลไม้ขายเพียบเลย สินค้าสำคัญอีกอย่างคือ ดอกจำปาดองใส่ขวด ทางพม่านิยมตั้งไว้บูชาพระ ยิ่งเก็บได้นานเท่าไร สรรพคุณทางยายิ่งมากเท่านั้น ทางคดเคี้ยวพาเราขึ้นไปถึงยอดเขา ฝูงลิงรออยู่เต็มไปหมด... ตั้งใจจะพักกับวัด ปรากฏว่าเชิงผาเพิ่งถล่มลงมาทั้งแถบ ทับอาคารที่พักและห้องน้ำห้องส้วมพังไปด้วย อ้าว..ไอ้ว่อก..คว้าขนมทิดจิตรไปทั้งถุง..! ย้อนมาขอพักที่วัดล่าง ทายกอัธยาศัยงาม เปิดตึกมีห้องน้ำห้องส้วมพร้อมให้ทั้งหลัง... http://www.watthakhanun.com/webboard...1&d=1319975024 มีแต่ไอ้จ๋อเต็มไปหมด เผลอเมื่อไรเป็นถูกฉกของไปซึ่ง ๆ หน้า มีพระจีนมาอีกเป็นรถทัวร์ พักอยู่ตึกใกล้ ๆ กับเรา สรงน้ำ ซักผ้า แล้วเดินออกไปไหว้พระกัน ทางขึ้นยอดภูเขาไฟสูงชันมาก ทำเอาหนุ่ม ๆ ลิ้นห้อย ขณะที่คนแก่อย่างอาตมานำหน้าได้ก็ไปลิ่ว “ผมบอกคุณแล้วว่า แรงหนุ่มหรือจะสู้เดินนาน..!” |
2 Attachment(s)
ฝูงลิงนับร้อยนับพันอาศัยอยู่ตามบันได คอยขออาหารจากนักแสวงบุญ กลิ่นมันฉุนดีเป็นบ้า ถ้าเราไม่อาบน้ำสักสามวัน คงเหม็นสาบกว่ามันตั้งเยอะ..! ถึงยอดเขาแล้วมองเห็นไปได้เกือบสุดขอบโลก กราบพระทำบุญมันสะใจไปเลย...
http://www.watthakhanun.com/webboard...1&d=1319974779 บนยอดเขามีแต่เมฆหมอก มองออกไปได้ไกลลิบโลกเลย ขาลงดันเลี้ยวผิด ไปลงทางหลังเขา เดินกลับกันอานอีกเช่นกัน เดินดูของที่วางขาย ที่มากที่สุดเป็นพวกหัวว่าน ต้นว่าน ข้าวของทุกอย่างค่อนข้างแพง เดินจนครบทุกร้าน ไม่รู้จะเอาอะไรไปให้หนักย่าม เลยไม่ต้องเสียสตางค์... http://www.watthakhanun.com/webboard...1&d=1319974779 จะเดินชมตลาดก็ต้องระวังลิงให้ดี เดี๋ยวจะถูกฉกกระเป๋า..! แต่ก็ใช่ว่าจะรอดซะทีเดียว โซยุนท์มาขอให้ช่วยออกค่าน้ำมันเครื่อง น้ำมันเบรก อีกสองพันเศษ..! ปกติของแบบนี้เจ้าของรถรับผิดชอบเองนี่หว่า..? คุยไปคุยมาตกลงกันว่า ถ้าขากลับมีเงินกองกลางเหลือค่อยให้ ถ้าไม่มีก็อด..! คลิกเพื่ออ่านตอนต่อไป |
| เวลาทั้งหมดอยู่ในเขตเวลา GMT +7 และเวลาในขณะนี้คือ 09:55 |
ค้นหาในเว็บวัดท่าขนุน
เว็บวัดท่าขนุน Powered by vBulletin
Copyright © 2000-2010 Jelsoft Enterprises Limited.