โกรธได้...แต่อย่าไปผูกโกรธ
 

ถาม : เมื่อวันพฤหัสบดีที่แล้วโดนเตะซะเต็มที่ ก็เลยไม่รู้จะทำอย่างไรดี ?
ตอบ : ให้คิดพิจารณาอย่าง พระปุณณะเถระ โดนเตะแขนดีกว่า โดนเตะก้านคอ ...(หัวเราะ)... พระปุณณะเถระท่านเป็นคนเมืองสุนาปะรันตะปะ ที่ชื่อว่าเป็นเมืองของคนดุร้าย เมื่อท่านบรรลุธรรมแล้วก็กราบทูลขออนุญาตพระพุทธเจ้า เพื่อไปโปรดคนในเขตของท่าน

ก่อนไปพระพุทธเจ้าก็ตรัสถามท่านว่า "คนเขาด่า เธอจะว่าอย่างไร ?"
พระปุณณะเถระท่านตอบว่า "เขาด่าก็ดีกว่าเขาตีพระเจ้าข้า"

พระพุทธเจ้าท่านตรัสถามต่อไปว่า "ถ้าหากคนเขาตี ?"
พระปุณณะเถระท่านตอบว่า "ถ้าคนเขาตีก็ดีกว่าเขาฆ่าพระเจ้าข้า"

พระพุทธเจ้าท่านตรัสถามต่อว่า "แล้วถ้าหากคนเขาฆ่าเธอล่ะ ?"
พระปุณณะเถระท่านตอบว่า "ถ้าหากคนเขาฆ่าก็ถือว่าเป็นความกรุณาพระเจ้าข้า เพราะข้าพระพุทธเจ้าก็ไม่ต้องการมีชีวิตอยู่แล้ว"

พระพุทธเจ้าท่านถึงได้สาธุการให้ และบอกว่า "ถ้าเธอคิดอย่างนี้ก็ไปได้" ของเราก็ทำในลักษณะเดียวกัน เขาเตะแขนดีกว่าโดนเตะก้านคอ

ถาม : จะต้องเห็น จะต้องเจอกันอยู่ทุกวัน ก็เลยลงบันทึกประจำวันไว้นิดหนึ่ง ?
ตอบ : แบบนั้นจะเป็นการป้องกันตัวอย่างหนึ่ง สมควรที่จะทำจ้ะ แต่ว่าใจของเราจริง ๆ โกรธได้แต่อย่าไปผูกโกรธ การผูกโกรธเป็นการอาฆาตพยาบาท ลักษณะเหมือนกับต้องเอาคืนให้ได้ คิดแบบนี้ใช้ไม่ได้

แต่ตอนโดน...คนเราจะรักตัวเองเป็นปกติอยู่แล้ว ก็ต้องโกรธเป็นธรรมดา แต่เมื่อโกรธแล้วก็ให้เลิก ๆ กันไป อย่าไปผูกเอาไว้ เพราะกำลังใจของเราจะเสียเอง

ถาม : ยอมรับว่ายังมีอยู่ครับ ?
ตอบ : ถ้ามี...ก็ให้อยู่ในใจของเรา ขังเอาไว้อย่าให้หลุดออกมาทางกายหรือทางวาจา ถ้ากิเลสจะฟัดก็ให้ฟัดเราคนเดียว อย่าให้ลามไปเดือดร้อนคนอื่นเขาด้วย


สนทนากับพระอาจารย์เล็ก สุธมฺมปญฺโญ
ณ บ้านอนุสาวรีย์ฯ เดือนพฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๔๕