กระดานสนทนาวัดท่าขนุน

กระดานสนทนาวัดท่าขนุน (https://www.watthakhanun.com/webboard/index.php)
-   มิงกะละบาร์ เมียนมาร์ (https://www.watthakhanun.com/webboard/forumdisplay.php?f=57)
-   -   มิงกะละบาร์ เมียนมาร์ ตอนที่ ๑๖ (https://www.watthakhanun.com/webboard/showthread.php?t=3816)

คิมหันต์ 20-07-2013 14:33

มิงกะละบาร์ เมียนมาร์ ตอนที่ ๑๖
 
ห้องพักอยู่ติดบันได มีแต่คนเดินขึ้นลงตึงตังทั้งคืน อาตมาลุกขึ้นตั้งแต่ตีสองครึ่ง เข้าห้องน้ำทำธุระส่วนตัว ให้ตายเถอะ...ส้วมสาธารณะบนนี้คิดค่าน้ำล้างก้นขันละยี่สิบ..! อะไร ๆ ก็เป็นเงินเป็นทองไปหมด...

ไปแอบล้างหน้าที่ถังน้ำดื่ม ไม่ต้องจ่ายค่าน้ำล้างหน้าขวดละสามสิบ ครองผ้าแล้วไปสวดมนต์ภาวนาที่ข้างองค์พระบรมธาตุ อีกไม่นานคนก็ทยอยตามมากันแน่น ลมเย็นกำลังสบาย แต่คนอื่นเขาโปะเครื่องกันหนาวมากันเต็มที่...

ตีห้าครึ่งกลับที่พัก ครูบาน้อยเพิ่งจะตื่น อาตมากะว่าจะหลับสักครู่ เอ๊ะ...อะไรกระดุบกระดิบอยู่บนเท้า.. หนู..! มันแทะยากันหนาวของอาตมาอย่างสบายใจ เล่นเอาอะโวคาโดแหว่งไปสองรู พอรู้ว่าอาตมาลืมตาดู ก็วิ่งหนีจู๊ดไปเลย..!

อาหารเช้าเป็นข้าวผัดไข่เจียวกับหมูผัดเห็ดแชมปิญอง จ่ายไป ๑ พันจั๊ต ออกไปซื้อดอกไม้ไหว้พระบรมธาตุ และปิดทองถวายเป็นพุทธบูชา แล้วเดินไปดูร้านค้า ครูบาน้อยจะซื้อกะโหลกลิงไปทำยา...

คิมหันต์ 20-07-2013 14:36

เจอของดีคือเดือยงูเหลือม มันเป็นของอาถรรพ์พิสดารอย่างหนึ่ง ครูบาน้อยซื้อพร้อมดีของมันราคาห้าร้อย กะโหลกลิงสองร้อย เจ้าของซากสารพัดสัตว์รุมขอส่วนกุศลกันใหญ่ จนอาตมาต้องอุทิศให้เขาเป็นพิเศษ...

บุญพาวาสนาช่วย อยู่ดี ๆ ก็มีโยมถวายแอปเปิลกับส้ม อีกคนหนึ่งถวายเงินรูปละห้าร้อย อย่างน้อยก็ได้ค่าอาหารเช้าคืนแล้ว ออกเดินดูภูมิประเทศได้ครู่หนึ่ง แดดชักร้อน น้ำไม่ได้สรง ผ้าไม่ได้ซัก เพราะค่าน้ำแพงเหลือใจ ถึงตอนนี้ชักคันยุบยิบ ขี้กลากรับประทานกันคราวนี้เอง...

ฉันเพลวันนี้แมลงวันชุมเป็นบ้า ยายหนูสองคนคอยเอาพัดโบกไล่ ไล่ไปไล่มาแมลงวันหัวทิ่มลงในน้ำแกง เขี่ยขึ้นมามันยังทำตาปริบ ๆ ค่าอาหารเสริมแมลงวันรวมพันสองร้อยห้าสิบ นี่เขากะจะถอนทุนคืนกับคณะของอาตมาเป็นแน่..!

ทนไม่ไหวแล้วจ้า..! ซดต้มยำเข้าไปเหงื่อออกซ้ำ ต้องเสียเงินค่าน้ำจนได้ ไหน ๆ ก็เสียแล้ว จึงซักผ้าประชดชีวิตเสียเลย เจอเข้าไปห้ากระป๋องสามร้อย ลำบากหาที่ตากจีวรอีก อาศัยรั้วไม้ไผ่ไปก่อน ถ้ามีคนมาเก็บค่าที่ตากผ้าจะไม่แปลกใจเลย พับผ่าสิเอ้า..!

คิมหันต์ 20-07-2013 14:38

ไอ้หนูตัวแสบแอบย่องมาแทะอะโวคาโดอีกแล้ว เท่านั้นยังไม่พอ ฟาดแอปเปิลเสียโหว่รูเบ้อเริ่ม แบบนี้ถ้าครูบาน้อยเผลอ มันอาจจะแทะเดือยงูเหลือมลงท้อง แล้วกลายเป็นไมตี้เม้าส์เจ้าหนูมหัศจรรย์ก็เป็นได้..!

ยายหนูหอบผ้าห่มมาให้เป็นการขออภัย เพราะได้เห็นใบเสร็จรับเงินจากภัตตาคารการเวก ทีแรกเขาเห็นสารูปแล้วคิดว่าซำเหมา เลยจัดห้องโทรม ๆ ไม่มีอะไรให้ เพิ่งรู้ว่ารวยเป็นอาเสี่ยตอนสรงน้ำแถมซักผ้าทั้งสองรูปนี่เอง...

อากาศตอนบ่ายปิด เมฆมาก รู้สึกเย็นมากขึ้น ออกไปซื้อแผ่นทองสำหรับพรุ่งนี้ นักแสวงบุญชุดใหม่มาเพิ่มอีกมาก ภาวนาส่งตะวันจนอาทิตย์อัสดงค์ รู้สึกเย็นมากเหมือนกัน ขนาดอาตมายังรู้สึก คนอื่นคงจะหนาวแย่ไปตาม ๆ กัน...

คิมหันต์ 20-07-2013 14:43

คนขึ้นลงทั้งคืนเหมือนเดิม มิน่าล่ะ...ที่ประตูมีหนังสือพม่า เขียนระบายอารมณ์ว่า “พูดก็ห้วน นอนก็กวน ขายของก็แพง ชื่อว่าจูจูลวินแล้วหลีกให้ไกล หรือไม่ก็ลากไปทุบซะ..!” คงจะโดนกวนทั้งคืนแบบนี้ เลยพาลรีพาลขวางไปทั่ว...

นอนไม่ได้ดีนัก ออกไปภาวนาโต้ลมหนาวที่พระบรมธาตุ จนตีห้าท่านนาวินจึงตามมา “ผมคิดว่าท่านอาจารย์ออกไปปัสสาวะ รอจนหลับไปหลายตื่นเลยตามมา...” ภาวนาแข่งกันถึงตีห้าครึ่ง เจ้าหน้าที่มาเปิดประตูเข้าพระบรมธาตุ...

อาตมาทั้งสองปิดทองแบบสบายใจเฉิบ เนื่องจากคนอื่นไม่ได้เตรียมไว้ ร้านของวัดจะเปิดขายต้องรอสองโมงเช้า เจ้าหน้าที่ยังว่าดีเหลือเกินที่ได้ปิดทองเป็นคนแรกของวันพระ เป็นอันว่าความตั้งใจปิดทองถวายพระบรมธาตุสามวันครบถ้วนแล้ว...

หลังฉันเช้าบอกลาเจ้าของร้าน เขามอบนามบัตรให้ บอกว่า จำให้แม่นว่าเขาคือจูจูลวิน น่าน...มันน่าทุบอย่างเขาว่า ทีแรกหลอกว่าจูจูลวินเป็นน้องสาว มีทั้งร้านอาหาร โรงแรม ห้างสรรพสินค้า ร้านขายหมาก ดันกลัวพระจับเรียกค่าไถ่...โธ่ถัง..!

คิมหันต์ 20-07-2013 14:46

กราบลาพระบรมธาตุ เดินลงมาซื้อตั๋วที่คิวรถ ขาลงมันลดให้เหลือ ๑๒๐ จั๊ตต่อคน ยัดกันเป็นปลากระป๋อง ลงมาถึงตีนดอยสองโมงเช้า จองเบาะหน้ารถสองแถวไปเขาตามะยะ กันอีหนูดอดมานั่งตักอีก จ่ายค่ารถไปสองรูปแปดร้อย...

มันบอกว่ารถออกเก้าโมงครึ่งแต่เชื่อไม่ได้ ครึ่งแล้วมันยังเรียกคนหน้าตาเฉย อาตมาเห็นยายหนูตัวเล็กของร้านยินยินเพียวขยันเป็นนักหนา เรียกคนเข้าร้านทีละคนสองคนจนหมดคันรถ แล้วมาตื๊อพระให้ไปฉันเพลในร้านเธอให้ได้...

ผูกมิตรชวนคุยด้วย เธอชื่อ “ตานโมว” แปลว่า “หนึ่งล้านหยาดพิรุณ” คงประเภทฝนแสนห่าอะไรเทือกนั้น แต่อาตมาเรียกง่าย ๆ ว่า “แตงโม” เห็นความพยายามต้อนพระเข้าร้านแล้ว อยากช่วยอุดหนุน แต่อาตมาเบื่อข้าวเต็มประดา จึงสั่งส้มมาฉันเป็นอาหารเพลกันสองคน ทำเอายายหนูค้อนจนตาคว่ำ ฮ่า..!

จนคนปีนขึ้นหลังคาแล้วมันถึงยอมออกรถ มาถึงทางแยกด้านนอกได้คนไปอีกกุรุส ชอบใจเด็กท้ายรถ มันวิ่งลงไปเคลียร์ด่านทุกครั้ง ไม่ต้องถูกตรวจค้นสักแห่ง จนเที่ยงตรงมาถึงเมืองบีลีน มันจอดให้คนกินข้าว...

คิมหันต์ 20-07-2013 14:49

ออกจากบีลีนมานิดเดียว เบรกติด ลูกยางปั๊มเบรกละลาย เหม็นไหม้ควันโขมง..! คนอื่นรอซ่อมแต่อาตมากับครูบาน้อยเตรียมหารถใหม่ พอดีเจ้าของรถตัดสินใจถอดชุดผ้าเบรกออกหมด ใส่ล้อเข้าไปวิ่งสามล้อไปต่อหน้าตาเฉย..!

ไปได้ไม่นานคราวนี้ควันไม่ขึ้นอย่างเดียว ไฟแลบออกมาด้วย ญาติโยมวิ่งหนีอลหม่าน คนขับกับเด็กท้ายช่วยกันเอาน้ำสาดดับทัน..! กว่าญาติโยมจะตัดสินใจว่าจะเอาอย่างไร พระสองรูปก็ทิ้งค่ารถ เผ่นขึ้นรถคันแรกที่ผ่านมาไปลิบแล้ว..! พวกเขาเคยชินกับการรอ ขณะที่เวลาของพวกเราเป็นเงินเป็นทองกันหมด...

ลงที่ท่ารถเมืองตะโทง จ่ายไปร้อยห้าสิบ โชคดีอย่างมหาศาล เพราะได้กราบพระเจดีย์ชุยซายาน (สุวรรณจาริก) ยังไม่พอ ยังพอดีทันสองแถวเที่ยวสุดท้ายที่จะไปเขาตามะยะด้วย นั่งเอ้เต้ไปหน้ารถ บ่ายสามโมงตรงเขาก็ตรงเข้ารัฐกะเหรี่ยง...

นึกว่าจะเสร็จด่านโหดของกะเหรี่ยงเสียแล้ว ขนาดรถวิ่งทุกวัน มันยังไม่ยอมอะลุ้มอะล่วย เล่นเอาคุณลุงเจ้าของรถด่าโขมงโฉงเฉง เจ้าหน้าที่มันเต๊ะท่ารอเขาลงไปเคลียร์ เลยสบายอาตมาตรงที่มันไม่ขึ้นมาตรวจ รอดไปอีกงาน...

คิมหันต์ 20-07-2013 14:53

เข้าไปรับส่งผู้โดยสารในเมืองพะอาง เมืองหลวงของรัฐกะเหรี่ยงก่อน จากนั้นจึงตรงไปวัดเขาตามะยะ ถึงวัดห้าโมงสิบห้านาที จ่ายค่ารถไปห้าร้อย พอดีเสียงตามสายประกาศว่า หลวงพ่อตามะยะจะลงรับแขกประมาณห้าโมงครึ่งหรือหกโมงเย็น บรรลัยซิตู...จะทันท่านหรือนี่..?!

รีบเดินขึ้นไปยังที่พักสงฆ์บนยอดเขา ตียาวรวดเดียวเล่นเอาเหงื่อท่วมตัว เช็ดหน้าเช็ดตัวแบบลวก ๆ จัดการเก็บข้าวของที่จะให้หลวงพ่อช่วยเสกลงย่ามใบเดียว แล้วรีบกลับลงมาข้างล่างใหม่ ตรงไปยังศาลารับแขก...

คนมากันแน่นเหมือนเดิม อาตมาได้ที่นั่งข้างเท้าขวาหลวงพ่อ ตรงที่เดิมของปีก่อนเป๊ะเลย เช็ดเหงื่อยังไม่ทันแห้ง หลวงพ่อก็ออกรับแขก คุณพระคุณเจ้าช่วยเถอะ... อาการของท่านเหมือนกับหลวงพ่อวัดท่าซุงก่อนมรณภาพอย่างไรอย่างนั้นเลย..! ลักษณะแบบนี้แปลว่าท่านพร้อมที่จะทิ้งขันธ์ได้ตลอดเวลา ใครประมาทมีหวังได้น้ำตาเล็ดกันบ้างเป็นแน่..!

คิมหันต์ 20-07-2013 14:55

พูดทีไอทีท่านยังเมตตาให้โอวาท นำอธิษฐานขอพระนิพพาน และปลุกเสกวัตถุมงคลให้ อาตมานำของทุกสิ่งที่ซื้อมาวางบนผ้าขาว ยกขึ้นเหนือหัวรับการสงเคราะห์ จากนั้นถวายปัจจัยทำบุญทุกอย่างกับท่าน...

ต้องรีบถอยเพราะทั้งพระทั้งโยมทะลักเข้ามา ไปยังร้านค้าของวัดซื้อรูปหลวงพ่อ แล้วกลับขึ้นไปนั่งเหงื่อโชกในที่พัก น้ำท่าไม่ได้สรงกัน เพราะคนเป็นหมื่น ๆ อาบกันแน่น โรงอาหารคนก็แน่นตึงเช่นกัน

ทำความรู้จักกับท่านจันโทภาสะ บ้านเกิดท่านอยู่ที่เมืองปะเตง (พะสิม) เมืองหลวงของมณฑลเอยาวดี (อิระวดี) บวชได้ ๑๓ พรรษาแล้ว ชอบการปฏิบัติภาวนามาก อาตมาจึงให้คำแนะนำไปพอสมควร...

เกิดชอบอัธยาศัยกัน ท่านขอตามไปปฏิบัติที่เมืองไทย บอกว่าให้พระหลวงพ่อของท่านเองเฝ้าวัดไว้ ไปได้เป็นปี อาตมาเห็นท่านเอาจริง จึงเต็มใจต้อนรับ แนะนำแนวการปฏิบัติไปแล้ว ท่านไปนั่งภาวนาเงียบอยู่องค์เดียว...

คลิกเพื่ออ่านตอนต่อไป


เวลาทั้งหมดอยู่ในเขตเวลา GMT +7 และเวลาในขณะนี้คือ 03:18


ค้นหาในเว็บวัดท่าขนุน

เว็บวัดท่าขนุน Powered by vBulletin
Copyright © 2000-2010 Jelsoft Enterprises Limited.
ความคิดเห็นส่วนตัวทุก ๆ ข้อความในเว็บบอร์ดนี้ สงวนสิทธิ์เฉพาะเจ้าของข้อความ ไม่อนุญาตให้คัดลอกออกไปเผยแพร่ นอกจากจะได้รับคำอนุญาตจากเจ้าของข้อความอย่างชัดเจนดีแล้ว