|
ใต้ฟ้าอิระวดี ตอนที่ ๑๒
1 Attachment(s)
กราบลาท่านอาจารย์ปัญญาสามิตั้งแต่เช้า อากาศกำลังสบาย ถนนหนทางยังโล่ง แต่แย่ตรงที่มันอีหลุปุปะทั้งที่เป็นถนนสี่เลน เทศบาลนครย่างกุ้งอาจจะทำไว้เพื่อจำกัดความเร็วรถยนต์ก็เป็นได้ ไฟเขียวไฟแดงของเขามีตัวเลขดิจิตอลบอกเวลาให้ด้วย ด้านละ ๓๐ วินาที พอฝั่งโน้นแดงปุ๊บ ฝั่งนี้เขียวปั๊บทันที ถ้าเป็นบ้านเราคงชนกันแหลก..!
เข้าร้านอาหารฉันเช้ากันก่อน เป็นกาแฟและครัวซองกับเค้ก เป็นนิสัยที่คนอังกฤษทิ้งเอาไว้ให้ จนกลายเป็นเรื่องปกติของเขา ค่าอาหารแพงเอาการทีเดียว คิดเป็นเงิน ๑,๐๐๐ จั๊ต รู้อย่างนี้ฉันข้าวดีกว่า อาตมาเห็นที่เสียบปากการูปเรือรบสวยดี เหมาะที่จะเอาไว้เสียบปากกาที่หลวงพ่อให้เป็นรางวัล สมัยทำหน้าที่อยู่หน้าตึกของท่าน ราคาตั้ง ๓๕๐ จั๊ต ต่อเท่าไรก็ไม่ลด ต้องยอมซื้อเพราะไม่เคยเห็นที่อื่นมาก่อน ท่านนาวินซื้อแบบเป็นรูปรองเท้าบู๊ต ท่านต้องการแบบเรือรบเหมือนกัน แต่มันมีแค่ลำเดียว... http://www.watthakhanun.com/webboard...1&d=1269345529 ภัตตาคารเรือการเวก ในสวนสาธารณะบึงกันดอจี ไปยังสวนสาธารณะบึงกันดอจี ที่นี่มีเรือการเวกซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของการท่องเที่ยวพม่า เหมือนกับเรือพระที่นั่งสุพรรณหงส์ เป็นสัญลักษณ์ของการท่องเที่ยวไทย ต้องเสียค่าผ่านประตู ๑๐ จั๊ต แม่เจ้าโว้ย...นึกว่าเล็ก ๆ ที่ไหนได้ เจ้าเรือการเวกนี่มันเป็นภัตตาคารลอยน้ำ ขนาดตึกสามชั้นสองหลังแฝดติดกัน มันใหญ่จนหามุมถ่ายรูปไม่ได้เลย..! ในพื้นที่รอบบึงมีคนแก่มารำมวยจีน เหมือนกับสวนลุมฯ ของเรา มีอีกามากเป็นพิเศษ บึงนี้อยู่หลังเจดีย์ชเวดากอง อีกาพวกนี้น่าจะเป็นพวกเดียวกับที่เจดีย์ อากาศยามเช้าขมุกขมัวมีหมอกลงอีกต่างหาก ขนาดอ้อมมาถ่ายรูปทางด้านนอกบึง ยังไม่มีมุมที่เหมาะเลย คาดว่ารูปเรือการเวกนี้ คงเป็นรูปที่แย่ที่สุดในบรรดารูปทั้งหมดที่ถ่ายไปแล้ว |
2 Attachment(s)
ยอดโชเฟอร์พาไปกราบพระเจดีย์ซูเล ซึ่งบรรจุพระบรมสารีริกธาตุขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า และพระเจดีย์โบตะเทา ซึ่งบรรจุพระเกศาธาตุ ที่พระเจดีย์โบตะเทามีพระพุทธรูปที่ได้คืนมา หลังจากถูกอังกฤษยึดครองไปตั้ง ๔๐ ปีอยู่ด้วย พระเจดีย์ทั้งสองแห่งกำลังปิดเสื่อลำแพนเพื่อซ่อมแซมเช่นกัน ไปที่ไหนก็ซ่อมไปซะทั้งนั้น
http://www.watthakhanun.com/webboard...1&d=1269443703 พระเจดีย์ซูเล กลางย่านการค้าเมืองย่างกุ้ง สิ่งที่น่าประทับใจคือ ไม่ว่าจะไปที่ไหน ๆ ก็มีชาวบ้านมาสวดมนต์ไหว้พระ นั่งสมาธิภาวนากันเนืองแน่น สาว ๆ หน้าแฉล้มแต่งตัวทันสมัยเปี๊ยบ มานั่งภาวนาชักลูกประคำนานเป็นชั่วโมง ๆ พวกเขาช่างมีศีล สมาธิ ปัญญา เป็นส่วนหนึ่งแนบแน่นกับชีวิตเอาซะจริง ๆ เหมือนกับว่า ถ้าเกิดเป็นพม่าแล้วสวดมนต์ไม่เป็น ก็เสียชาติเกิดอย่างนั้นล่ะ http://www.watthakhanun.com/webboard...1&d=1269443706 พระเจดีย์โบตะเทา เมืองย่างกุ้ง ผ่านสุเหร่ามุสลิมสวยงามมาก หอนาฬิกาทำเป็นรูปเดือนโอบดาว ท่านนาวินเล่าว่า ทางพระไม่พอใจที่ทางการให้พวกมุสลิมสร้างสุเหร่าใหญ่โตกลางเมืองแบบนี้ มีการประท้วงถึงขนาดปะทะกันบาดเจ็บล้มตาย ปีที่แล้วทหารต้องปิดเมืองมัณฑะเลย์เพื่อปราบจลาจล ทำให้ท่านชา(พระปรีชา จิรนาโค) ที่มาก่อนอาตมา ต้องกลับเมืองไทยแต่กลางคัน... |
1 Attachment(s)
โซยุนท์พาพวกเรามาฝากไว้บ้านญาติ ขอเงินไปเติมน้ำมันรถ ๑,๘๐๐ จั๊ต เมืองอื่นเขาปันส่วนน้ำมัน ๕ แกลลอน ย่างกุ้งให้ ๑๐ แกลลอน ต้องรีบตุนเอาไว้ก่อน ที่ให้มาพักที่บ้านญาติเพราะต้องเข้าคิวนาน ญาติโยมเขากุลีกุจอต้อนรับ ยกเอากาแฟกับบิสกิตมาประเคน ทั้งที่กำลังเปิดเทปทำวัตรเช้ากันอยู่
ลูกสาววัยรุ่นของเจ้าของบ้าน แต่งชุดนักเรียนสะพายย่ามมากราบพระ กราบขอโอวาทจากพ่อแล้วกราบแม่ จากนั้นจึงไปโรงเรียน ดูแล้วน่าชื่นใจแทน ถ้าเป็นลูกเป็นหลานของอาตมา ทำได้แบบนี้คงรักตายเลย ไอ้เด็กบ้านเราบอกให้กราบเท้าพ่อแม่ มันทำหน้าจะตายซะให้ได้ ทีเข้าคลับเข้าบาร์กินเหล้าสูบบุหรี่มันไม่ยักอาย เห็นเป็นวีรกรรมซะนี่..! วินจีมาขอเงินเพิ่มอีก ๗๒๐ จั๊ต บอกว่าเอารถของเจ้าของบ้านไปอีกคัน ได้ปันส่วนเพิ่มมาอีก ๔ แกลลอน ไม่ได้โกงเขาหรอก แต่มันเป็นเทคนิกอย่างหนึ่ง วัน ๆ ให้น้ำมันแค่ ๑๐ แกลลอน พอดีไม่ต้องไปไหนไกล ๆ แค่วิ่งในเมืองนี้ก็หมดแล้ว วันนี้เราต้องไปถึงเมืองปีเมี้ยว (เมืองแปร) ที่ต้องวิ่งรถอีกครึ่งค่อนวัน จำเป็นต้องตุนน้ำมันให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ |
1 Attachment(s)
ลาเจ้าของบ้านมาไหว้พระเจดีย์กะบาเอ (โลกร่มเย็น) ทางขึ้นเจดีย์เป็นชั้นลดหลั่นงามจริง ๆ มีร้านขายของที่ระลึกเต็มไปหมด ที่ชอบใจคือ เขามีร้านขายหนังสือหลายร้าน องค์พระเจดีย์ห่มเสื่อลำแพนซ่อมแซมอีกแล้ว มันนัดกันซ่อมทั้งประเทศเลยกระมัง ? หรือช่วงนี้อากาศมันหนาว ต้องห่มผ้าให้เจดีย์เพื่อความอบอุ่น (คิดบ้า ๆ แบบนี้ก็เป็น)
http://www.watthakhanun.com/webboard...1&d=1269875412 การสอบพระผู้ทรงพระไตรปิฎก ในถ้ำลับอูนุ วัดกะบาเอ เขาห้ามถ่ายรูป..ฮ่า..! บริเวณวัดมีถ้ำใหญ่ซึ่งสร้างไว้สมัยนายพลอูนุ เอาไว้ใช้ปรึกษาราชการลับ ตอนนี้ยกให้เป็นของวัด กำลังมีการสอบพระผู้ทรงพระไตรปิฎก มีพระเข้าสอบไม่ถึง ๕๐ รูป และตกยกรุ่นกันประจำ เพราะต้องท่องจำพระไตรปิฎก ๘๔,๐๐๐ พระธรรมขันธ์ให้ได้ ถ้าไม่ใช่สมองดีสมาธิเยี่ยมจริง ๆ ยากนักที่จะจำได้ง่าย ๆ ท่านนาวินเล่าว่า ปัจจุบันนี้มีพระหนุ่มรูปหนึ่งเพิ่งจะได้ ๑๒ - ๑๓ พรรษา คล่องตัวในพระไตรปิฎกมาก เชื่อว่าสอบเมื่อไรก็ได้เมื่อนั้น ทางการ(รัฐบาลทหาร)ไม่ยอมให้ท่านสอบ เพราะกลัวท่านจะดังเกินไป (อย่างนี้ก็มีด้วย) ภายในสนามสอบนี้เขาห้ามถ่ายรูป มีพระเจ้าหน้าที่คุมอยู่โดยรอบ แต่ไม่เป็นปัญหาสำหรับอาตมา ขนาดพระแก้วมรกตยังถ่ายมาแล้ว ที่นี่จะเหลือหรือ ? มากราบพระประธานทรงเครื่องในพระเจดีย์ และพระประธานหยกบนศาลาการเปรียญ เห็นแล้วชื่นใจแทน เพราะทุกองค์เขาประดับประดาถวายบูชากันเต็มที่ รอบ ๆ พระเจดีย์สร้างพระพุทธรูปสมัยต่าง ๆ เอาไว้โดยรอบ ฝีมืองดงามใช้ได้เลยทีเดียว ไม่เหมือนของเราที่บางวัดทำกันส่งเดช ชนิดดูแล้วไม่แน่ใจว่าเขาตั้งใจปั้นพระ หรือปั้นเป็นอะไรกันแน่... |
1 Attachment(s)
http://www.watthakhanun.com/webboard...1&d=1269962257 พระมหาธาตุสแวดอเมี้ยต เมืองย่างกุ้ง พระเจดีย์สแวดอเมี้ยตงดงามอลังการอยู่ในแดดสาย เพิ่งสร้างมาประมาณ ๒ - ๓ ปี บรรจุพระทันตธาตุ ที่ทางเมืองจีนมอบให้พม่าเพื่อเชื่อมสัมพันธไมตรีอันดีต่อกัน องค์เจดีย์ฐานกว้าง แล้วลดหลั่นเป็นชั้นขึ้นไปจนถึงยอดแหลมด้านบน เพิ่งหุ้มทองได้แค่ช่วงยอดเท่านั้น แต่เปิดให้ชาวบ้านผู้มีจิตศรัทธาเข้ากราบนมัสการพระทันตธาตุได้แล้ว... ข้างในเจดีย์กว้างขวางใหญ่โต เสามหึมาทั้งแปดต้นปิดทองดูอร่ามงามตา ตรงกลางเป็นมณฑปทองคำ ทรงคล้ายมณฑปพระพุทธบาทสระบุรีย่อส่วนลงมา มีโถแก้วบรรจุพระทันตธาตุอยู่ด้านในที่เสาทั้งแปดต้น เขาหล่อรูปเทวดาพิทักษ์พระทันตธาตุเป็นเงินวาววับ สูงประมาณ ๒ เมตร ยืนประจำทั้งแปดทิศ ไม่อยากทำอะไรรุ่มร่ามด้วยการบุกเข้าไปถ่ายรูปพระทันตธาตุ เนื่องจากกล้องที่ใช้เป็นกล้องบ๊อกซ์เล็ก ๆ ไม่มีซูม ถึงถ่ายได้ก็ไม่ดี จึงมาเดินหารูปที่เขาวางขายอยู่ที่ตรงข้างทางเข้าเจดีย์ หาจนอ่อนใจไม่มีรูปที่ดีพอเลยแม้แต่รูปเดียว ส่วนมากเบลอ ๆ ไปซะทั้งนั้น ช่างไม่ยอมลงทุนเอาเลย ถ้าเป็นอาตมาละก็รวยเพราะรูปไปนานแล้ว |
1 Attachment(s)
ไปอีกไม่ไกลเป็นพระเจดีย์แมละมุ (นางลำพู) ตามประวัติว่า ผู้สร้างอุทิศให้นางละมุผู้เป็นเมียจระเข้ ทำนองเดียวกับตะเภาแก้ว-ตะเภาทองของไทย องค์พระเจดีย์ห่มเสื่อลำแพนบูรณะยังไม่พอ ตรงหน้าพระเอน (ครึ่งนั่งครึ่งนอน) เขายังตั้งนั่งร้านเอาไว้เกะกะไปหมด คิดเอาแต่ความสะดวกสบาย โดยไม่คำนึงถึงทัศนียภาพอันอุจาดตาเลยแม้แต่น้อย ในบ้านเราก็มีสภาพเช่นนี้มากมาย หลายวัดจ้องแต่จะขายที่ให้คนเข้าไปตั้งร้านขายของ จนมีสภาพอุจาดไม่แพ้กัน
ออกไปวนหาบ้านของ อ่องซอ พี่ชาย (ลูกลุง) ของท่านนาวิน โซยุนท์แม่นยำต่อสถานที่ใช้ได้ทีเดียว ไปถึงแบบไม่ผิดพลาดเสียเวลาเหมือนคนอื่นเขา อ่องซอมีอาชีพรับเจียรนัยหยกและเพชรพลอยต่าง ๆ เป็นเจ้าภาพเลี้ยงเพลหนึ่งมื้อ โดยให้ไปฉันกันที่ร้านค้า ฉันเสร็จเดินทางต่อทันที ไม่มีการร่ำลาอาลัยกันเลย เสียมารยาทชะมัด..! เส้นทางไปเมืองปีเมี้ยว (เมืองแปร) มีโรงงานอุตสาหกรรมมารวมกันอยู่ที่นี่ ลักษณะคล้ายนิคมอุตสาหกรรม ส่วนมากเป็นการลงทุนจากต่างประเทศ ข้างทางเป็นท้องนา หลังการเก็บเกี่ยวดูแห้งแล้งกรอบเกรียมสุดสายตา อากาศร้อนบวกกับอิ่มมาใหม่ ๆ ชวนให้ง่วงนอน ทางท้ายรถหลับกันระเนนระนาดไปหมดแล้ว ท่านนาวินก็หลับเช่นกัน คลิกเพื่ออ่านตอนต่อไป |
| เวลาทั้งหมดอยู่ในเขตเวลา GMT +7 และเวลาในขณะนี้คือ 07:02 |
ค้นหาในเว็บวัดท่าขนุน
เว็บวัดท่าขนุน Powered by vBulletin
Copyright © 2000-2010 Jelsoft Enterprises Limited.