เก็บตกจากบ้านวิริยบารมี ต้นเดือนมกราคม ๒๕๕๗
 

ถาม : ปวดหัวเกิดจากกรรมอะไรครับ ? ปวดบ่อยมาก ๆ ปวดหัวแบบตึง ๆไปหาหมอเขาบอกว่าเพราะเครียดเกินไป ปวดหัวมาตั้งแต่เด็ก ๆ ครับ อยากถามเกี่ยวกับวิธีรักษาครับ
ตอบ : ปวดหัวเนื่องจากมีหัว ถ้าไม่มีหัวก็หาย..! ไปถามปูดูสิ ปูไม่เคยปวดหัวเลย เพราะปูไม่มีหัว..!

การปวดหัวส่วนใหญ่เป็นเศษกรรมจากการดื่มสุราเมรัยมาในอดีต ถ้าหมอหาสาเหตุรักษาไม่ได้ก็แปลว่าต้องยอมทนไป แต่ชาตินี้อย่าไปกินเหล้าเพิ่ม ไม่อย่างนั้นชาติหน้าก็เป็นต่ออีก

ถาม : ไปฝึกมโนมยิทธิที่บ้านสายลมมา แล้วทีนี้เราอยากจะกลับมาฝึกที่บ้านต้องทำอย่างไรครับ ?
ตอบ : ก็ทำแบบเดียวกับที่บ้านสายลม ส่วนใหญ่การฝึกมโนยิทธิ เรามักจะขาดความมั่นใจในตัวเอง อยู่ต่อหน้าครูฝึกไปได้ พอลับหลังครูฝึกแล้วไปไม่เป็น ก็แค่ลอกแบบลอกแผนอย่างเดิมเอามาใช้งานเท่านั้นเอง

ถาม : อยากทราบเรื่องเกี่ยวกับผีถ้วยแก้ว ผีปากกา ผีเหรียญครับ ว่าเป็นอย่างไร ? ถ้าเล่นแล้วมีผลเสียอะไรไหมครับ ?
ตอบ : ไปหาในอินเตอร์เน็ตดูก็รู้เอง สมัยนี้ค้นหาข้อมูลได้มาเป็นเกวียน เสียเวลามาถาม..!

ถาม : อยากทราบว่ายักษ์ที่มาจับคนเป็น ๆ กินในสมัยก่อน ในสมัยปัจจุบันยังมียักษ์ที่มาจับคนกินเป็นอาหารอยู่หรือเปล่าครับ ? แล้วยักษ์ที่ว่ามานี่อยู่ภพภูมิใดครับ ?
ตอบ : มีใครเห็นบ้างไหม ? ถ้ามีคนเห็นก็แปลว่ายังมีอยู่ ถ้าไม่มีคนเห็นก็แปลว่าไม่มี..! ยักษ์ที่ว่านั้นส่วนใหญ่แล้วเป็นอสุรกายประเภทหนึ่งเขาเรียกว่ารากษส ถ้ายักษ์ในความหมายที่แท้จริงจะเป็นเทวดาชั้นจาตุมหาราช ฉะนั้น..อย่าเอาไปปนกัน

พวกนี้ถ้าวาระกรรมของคนส่วนหนึ่งในเขตนั้น จะต้องโดนทำลายลงไปในลักษณะนั้น เขาถึงจะปรากฏตัวขึ้นมา ถ้าไม่อย่างนั้นเขาไม่มาให้เสียเวลาหรอก

ถาม : พระไพรีพินาศที่สร้างจากวัดอื่น ๆ จะใช้คาถา "คะสะชะนะ อิติศัตรู อย่ามาคะตา" ได้ด้วยหรือไม่ครับ ?
ตอบ : ต้องไปถามวัดนั้น..!

ถาม : อยากทราบว่า การทำบุญแบบไหนถึงได้บริวารครับ บริวารที่อยู่ในวิมานของเราที่เราได้ทำบุญสร้างวิหารทานไว้ เมื่อเกิดวิมานขึ้นแล้วก็จะมีบริวารรอเราอยู่เลยใช่ไหมครับ ?
ตอบ : ทำบุญให้เกิดบริวาร ต้องชวนคนอื่นทำบุญเยอะ ๆ แต่ถ้าชวนเขาทำโดยที่ตัวเองไม่ทำ เกิดมาจนแต่คนช่วยกินเยอะมาก ถ้าทำเองไม่ชวนคนอื่น จะเกิดมารวยแต่หาคนช่วยงานไม่ได้ จึงต้องทำบุญเองด้วยและชวนคนอื่นด้วย จะได้เกิดมารวยและมีบริวารช่วยงานมาก

ส่วนบริวารที่เป็นไปตามบุญบารมีที่สร้างสมมา พอถึงเวลาไปสู่สุคติภูมินั้น ถ้าวิมานของเราปรากฏอยู่ บริวารก็จะไปรออยู่เลย

ถาม : การดูฤกษ์หลวงปู่ปาน เราดูจากปีเกิดของเรา หรือว่าเราดูจากปีนักษัตรที่เราจัดงานครับ ?
ตอบ : ดูจากปีเกิดของตนเอง

ถาม : ผมไปหาหลวงอาที่โรงพยาบาลสงฆ์ มีพระรูปหนึ่งมาใช้ให้ผมไปซื้อของให้ท่าน โดยที่ผมไม่รู้จักพระรูปนั้นเลย อย่างนี้สมควรที่จะไปซื้อให้ไหมครับ ?
ตอบ : พิจารณาเอา..ศีลพระบอกว่า ที่ไม่ใช่ญาติ ไม่ใช่ปวารณา ห้ามร้องขอต่อเขา ทั้งเรื่องของทรัพย์สินและการรับใช้

ถาม : เราทำบุญ ถวายผ้าไตร ๑ ชุด พระพุทธรูปปางสมาธิ หน้าตักขนาด ๙ นิ้ว ๑ องค์ และอาหารให้พระภิกษุสงฆ์แล้ว จะสามารถไม่ให้เจ้ากรรมนายเวรมายุ่งกับเราอีกเลย ใช่หรือไม่ครับ ?
ตอบ : ฝันไปเถอะ..! ต่อให้ถวายพระ ๒๑ ศอกหน้าวัดท่าขนุน เจ้ากรรมนายเวรก็ยังเล่นงานอยู่ดี การสร้างบุญเราสามารถห่างกรรมได้แค่ชั่วคราว ถ้าไม่ได้ทำโดยสม่ำเสมอ วาระบุญขาดลงเมื่อไร วาระกรรมจะเข้าแทรกทันที

ถาม : กรณีที่เราไปขออภัยคนที่ให้ร้ายหรือทำร้ายจิตใจเรา เพื่อให้เขาอโหสิเราโดยกล่าวว่า หากเราเคยทำผิดหรือล่วงเกินประการใดกับเขา ขอให้เขาอภัยเราด้วยแล้วเขาตอบปฏิเสธ ยืนยันว่าไม่มีเลยไม่มีอะไรที่เราทำผิดหรือล่วงเกินต่อเขาทั้งนั้น แบบนี้ถือว่าเขาอโหสิเราแล้วหรือไม่ ?
ตอบ : ตอนนั้นก็ตบเขาสักฉาดหนึ่งแล้วขอใหม่..! ถ้าเขาไม่เอ่ยปากบอกให้ก็เท่ากับว่าไม่ได้อโหสิกรรม ฉะนั้น..จะไปขอขมาใครก็อัดเขาตรงนั้นเลย แล้วค่อยขอ จะได้ชัดเจนว่าเราทำแล้ว ไม่อย่างนั้นเขาบอกว่าไม่เคยอีก

ถาม : ในพิธีพุทธาภิเษกพระไพรีพินาศ เมื่อวันที่ ๗ ธันวาคม ๒๕๕๖ พระท่านสงเคราะห์เรื่องเมตตามหาเสน่ห์ให้สีผึ้งที่เข้าพิธี แล้วพระไพรีพินาศที่เข้าพิธีด้วยพร้อมกัน มีอานุภาพเมตตามหาเสน่ห์ด้วยหรือไม่ครับ ?
ตอบ : จะไปยากอะไร ถ้าไม่ได้ก็เอาพระไพรีพินาศใส่ตลับสีผึ้งไป..!

ถาม : แล้วพระท่านสงเคราะห์พระไพรีพินาศในด้านใดหรืออย่างไรไหมครับ ?
ตอบ : สงเคราะห์ในด้านแพงเป็นพิเศษ..!

ถาม : พระไพรีพินาศมีผลต่อศัตรู แต่หากบุคคลผู้นั้นไม่ถึงขนาดเป็นศัตรูแต่เพียงแค่คิดร้าย หรือคิดไม่ดีกับเราเท่านั้น หากอาราธนาบารมีพระไพรีพินาศแล้วจะมีผลให้บุคคลนั้นพินาศไปด้วยหรือไม่ครับ ?
ตอบ : ปืนอยู่ในมือคุณ คุณจะไปยิงใครก็ตั้งใจสิ ในเมื่อไม่เห็นเขาเป็นศัตรูก็อย่าไปตั้งใจยิงเขา

ถาม : หากผู้ที่คิดร้ายหรือกลั่นแกล้งเราไม่ใช่มนุษย์ แต่เป็นผู้ที่อยู่ในภพอื่นเช่น เทวดามิจฉาทิฏฐิ อสุรกาย ภูตผีวิญญาณ ฯลฯ เมื่ออาราธนาพระไพรีพินาศแล้ว จะมีผลต่อผู้ที่อยู่ในภพภูมิอื่นด้วยหรือไม่ครับ ?
ตอบ : ส่วนใหญ่แล้วท่านหมายเอาเฉพาะบุคคล

ถาม : พระอาจารย์กล่าวในงานพุทธาภิเษกพระไพรีพินาศว่า ห้ามแช่งผู้อื่น ยิ่งถ้ากำลังใจทรงตัวแล้วไปแช่งเขาแล้วเป็นอะไรไป พระอาจารย์จะปรับ ถ้าเผลอไปแช่งใครจะมีวิธีแก้ไขอย่างไรครับ เช่น ขอขมาพระรัตนตรัยได้หรือไม่ ?
ตอบ : มี..ถึงเวลาก็แช่งใหม่ ให้เป็นตรงกันข้ามกับที่แช่งไปแล้ว

ถาม : พระอาจารย์กล่าวถึงพระไพรีพินาศว่า ยิ่งวัตถุมีค่ามากเท่าไร จะยิ่งมีอานุภาพมากเท่านั้น เหตุใดจึงเป็นเช่นนั้นครับ ? จะเกี่ยวกับเทวดาที่ดูแลวัตถุมงคลหรือไม่ครับเพราะเคยได้ยินว่ายิ่งของมีค่ามาก เทวดาที่ดูแลจะเป็นเทวดาที่บารมีสูงและอานุภาพมากขึ้น
ตอบ : มีคำตอบอยู่ในตัวแล้ว

ถาม : วันโกน วันพระ มีผลอย่างไรต่อมนุษย์หรือไม่ครับ ? เช่นวันปกติธรรมดาก็ไม่มีอะไร แต่พอถึงวันโกนหรือวันพระจะมีอาการสติหลุด โทสะแรง ฟุ้งซ่านมาก นั่งสมาธิก็ไม่สงบ ไม่สามารถรู้ทันกิเลสได้ โดนกิเลสลากเอาไปกินทุกครั้ง ซึ่งไม่ปกติเหมือนวันธรรมดาทั่วไปที่ปฏิบัติแล้วรู้สึกว่าจิตมีพลัง รู้ทันกิเลสบ้าง ไม่ทันบ้าง แต่วันพระนี่จะฟุ้งกระจายเลยครับ ?
ตอบ : ตกลงเขาเรียกว่าถอดกางเกงผายลม ถ้าถามว่ามีผลไหม แต่ที่บอกมานั่นผลทั้งนั้น การโคจรของดวงดาวมีผลต่อมนุษย์อยู่แล้ว โดยเฉพาะดวงจันทร์อยู่ใกล้โลกที่สุด ผลก็ส่งง่ายที่สุด ถ้ากำลังสมาธิของเราอ่อนก็มีโอกาสโดนกระทบสูง แสดงว่าสมาธิคุณห่วยแตกมาก..! เพราะฉะนั้น..ไปเร่งรัดสมาธิให้สูงขึ้น ผลก็จะลดลง

ถาม : ถ้าเราเคยล่วงเกินมารดาของเราด้วยเจตนาดี แต่คำพูดของเรากระทบกระเทือนใจท่าน เป็นบาปหรือไม่ ? ถ้าเป็นบาป เราขอขมากรรมแล้วท่านให้อภัย กรรมจะหมดหรือไม่คะ ?
ตอบ : ถ้าล่วงเกินแล้วสะเทือนใจก็บาปแน่ ๆ ถ้าขอขมาแล้วท่านให้อภัยก็จบแค่นั้น ถ้าจบแล้วกลัวว่าชีวิตจะเซ็งมากก็ไปทำใหม่..!

ถาม : ถ้าเราถวายทานต่อสงฆ์ ๑ รูป แต่ว่าในใจเราถวายเป็นสังฆทาน โดยที่ไม่บอกให้ท่านรู้ จะเป็นสังฆทานได้หรือไม่คะ ?
ตอบ : ได้...หลวงพ่อวัดท่าซุงท่านสั่งพระทั้งวัดไว้เสมอว่า ต่อให้เขาถวายเรามาคนเดียวก็ให้คิดไว้ว่าเป็นสังฆทาน อย่างน้อยต้องแบ่งกันฉัน แบ่งกันใช้ ๔ รูปขึ้นไป ไม่อย่างนั้นอาจจะเป็นโทษได้ เนื่องเพราะบางคนทำความดีแล้วอาย ไม่กล้าบอก ถ้าเกิดเขาตั้งใจว่าเขาจะถวายเป็นสังฆทาน แล้วเรารับมากินมาใช้อยู่คนเดียวก็เละ

ถาม : ภัยพิบัติจากการยิงกันตอนกลางคืน ทำให้เราเกิดความหวาดผวา กลัว ใช้หลักธรรมข้อใดให้ใจเราไม่หวาดผวา กลัวได้คะ ?
ตอบ : ให้สวดธชัคคสูตรของพระพุทธเจ้า ที่ขึ้นว่า “ภูตะปุพพัง ภิกขะเวฯ” ให้กำลังใจของเราเกาะพระรัตนตรัยไว้ ธชัคคสูตรกล่าวถึงการรบของเทวดากับอสูร คราวนี้อย่างว่า ส่วนใหญ่ฝ่ายอสูรหน้าตาดูขึงขังน่ากลัว เทวดาขาดความมั่นใจตัวเอง ท้าวสักกะคือพระอินทร์บอกว่า ให้ดูธงของแม่ทัพเทวดา อย่างเช่นพระปชาบดี พระวรุณ พระอีสาน เป็นต้น เมื่อเห็นธงแล้วจะได้เกิดความกล้า ความกลัวจะหายไป

ท่านบอกว่านั่นเป็นเรื่องของเทวดาที่ยังมีราคะ โทสะ โมหะอยู่เต็ม ๆ แค่เห็นธงของผู้นำทัพก็เกิดความกล้า ไม่กลัวขึ้นมาได้ องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าของเราเป็นผู้ปราศจากรัก โลภ โกรธ หลงแล้ว ถึงเวลาให้ระลึกถึงคุณพระรัตนตรัย คือคุณพระพุทธเจ้า คุณพระธรรม คุณพระสงฆ์ จะได้หายจากอาการกลัวนั้นได้

ถาม : เจอเงินบนถนน ไม่ทราบเจ้าของ เราเอาไปทำบุญผิดศีลข้อ ๒ หรือไม่ หรือว่าบาปหรือไม่คะ ?
ตอบ : ผิดศีลก็คือขโมยเขา เจอเงินถือเป็นลาภลอย ถ้าไม่มั่นใจก็ทำถูกแล้วที่เอาไปทำบุญ อย่างน้อย ๆ เจ้าของเดิมจะได้กุศลบ้าง

ถาม : อยากทราบความเป็นมาของพระวิสุทธิเทพว่าเป็นใครคะ ?
ตอบ : พระวิสุทธิเทพคือพระวิสุทธิเทพ เทวดามีอยู่ ๓ จำพวก คือสมมุติเทพ เขายกขึ้นเป็นเทวดา อย่างเช่นพระมหากษัตริย์หรือพระเจ้าจักรพรรดิ อุปัตติเทพ เกิดเป็นเทวดาเอง อย่างเช่น ภุมมเทวดา รุกขเทวดา อากาศเทวดา พรหม วิสุทธิเทพ คือเทวดาผู้บริสุทธิ์ ได้แก่ พระอรหันต์ทั้งปวง พระปัจเจกพุทธเจ้าและพระพุทธเจ้า ฉะนั้น..วิสุทธิเทพหมายเอาต่ำสุดคือพระอรหันต์ขึ้นไป

ถาม : ทำอย่างไรให้ชีวิตทุกวันมีความสุขคะ ?
ตอบ : ให้สลักคำว่าความสุขไว้บนหน้าผากก็ได้ ถ้าอยากให้ชีวิตมีความสุขก็รีบ ๆ ทำตนให้เข้าถึงความพระอรหันต์ แล้วจะมีความสุขทุกวัน

ถาม : มารดาเคยทำแท้งตอนวัยรุ่น ไม่เคยศึกษาเรื่องเวรกรรม ทำอย่างไรให้วิญญาณเด็กไปสู่สุคติเร็ว ๆ และให้อภัยพ่อแม่และผู้เกี่ยวข้องหมดเวรหมดกรรมคะ ?
ตอบ : ทำบุญให้เขาบ่อย ๆ ทำบุญทุกครั้งอุทิศให้เขา ขอให้เขาอโหสิกรรม เดี๋ยวเขาใจอ่อนก็เลิกไปเอง

ถาม : มารดาสุขภาพไม่แข็งแรง ลูกทำบุญอุทิศให้เจ้ากรรมนายเวรของมารดาได้ไหม และถึงเจ้ากรรมนายเวรหรือไม่ ?
ตอบ : ให้แม่ทำเองจะตรงที่สุด ลูกทำให้ได้ แต่เหมือนเราทำผิดกับคนอื่น แล้วให้ลูกไปขอโทษแทน อย่างนั้นให้แม่นั้นแหละทำเอง

ถาม : อยากถามเรื่องการธุดงค์ของวัดพระธรรมกายครับ เหตุจากที่ผมเห็นในทีวีเรื่องที่พระเดินธุดงค์ในเมือง ในใจรู้สึกยินดีอยากร่วมบุญ ร่วมอนุโมทนาครับ แต่เท่าที่ผมทราบเรื่องธุดงควัตร ซึ่งของวัดพระธรรมกายไม่ตรงกับธุดงควัตรเลยสักข้อ ถ้าผมจะร่วมทำบุญหรืออนุโมทนาจะเป็นบาปหรือไม่ครับ ? จะเป็นการส่งเสริมให้สงฆ์ทำผิดวินัยหรือไม่ครับ ?
ตอบ : ขอแนะนำว่า ให้ไปถามฝ่ายประชาสัมพันธ์ของวัดพระธรรมกาย จะได้คำตอบที่ตรงที่สุด

ถาม : การเลี้ยงกุมารหรือว่าพราย ถ้าตัวเรามีผ้ายันต์พิชัยสงครามหรือในห้องมีพระ จะสามารถเลี้ยงได้ไหมครับ แล้วถ้าไม่ได้ เราสามารถอธิษฐานขอเลี้ยงได้ไหมครับ ?
ตอบ : วัตถุมงคลที่ว่ามาเหมือนกับแสงสว่าง แสงสว่างอยู่ที่ไหนเราสามารถเอาความมืดไว้ที่นั้นได้หรือไม่ ? ฉะนั้น..ถ้าอยากได้จริง ๆ ก็ต้องสละแสงสว่าง..!

พระอาจารย์เล่าว่า "ช่วงที่ไข้ขึ้นแล้วความดันขึ้น เวลาไอแต่ละครั้งเหมือนเส้นเลือดในสมองจะแตก ถ้าเส้นเลือดในสมองแตกส่วนใหญ่แล้วอัมพาตจะกินก่อน อาตมาก็ใกล้เคียงจะได้เป็นอัจฉริยะแล้ว พอถึงเวลาก็จารึกหน้าหลุมศพไว้เลยนะว่า "ไอซะตาย (ไอสไตน์)"

ถ้าได้ข่าวว่าอาตมาเข้าโรงพยาบาลก็ไม่ต้องไปเยี่ยมนะ เพราะรำคาญพวกที่ไปเยี่ยมแล้วบอกให้พักผ่อนมาก ๆ อาตมาก็ได้แต่นึกในใจว่า ถ้ามึงไม่มากูก็พักไปตั้งนานแล้ว ครั้งนี้เจ้ากรรมนายเวรเล่นตลก อันดับแรก เขากำหนดกติกาว่ายาหมดแล้วจะหาย เขารู้ว่าญาติโยมพอเห็นอาตมาป่วยเมื่อไรต้องขนยามาให้ แล้วอาตมาก็ไม่มีปัญญาที่จะยัดลงไปหมด ส่วนเมื่อเช้าเขามาร้องเพลงขอนไม้กับเรือให้ฟัง เปรียบอาตมาเป็นขอนไม้ผุ ๆ จะส่งคนไปได้สักกี่คน ว่าอย่างนั้น

ถ้าอาตมาไม่ป่วยจะลุกขึ้นเตะมัน..! ร้องเพลงเพราะด้วยนะ แถมยังเสียงทองแดงเหมือนบ่าววีด้วย ภาษาจิ๊กโก๋สมัยก่อนบอกว่ากวนตีนสุด ๆ เป็นคนทำให้อาตมาป่วยแท้ ๆ ยังมีหน้ามาร้องเพลงยั่วโทสะอีก เปรียบอาตมากับขอนไม้ เดี๋ยวอาตมาแปรสภาพเป็นเรือกลไฟ เมื่อเป็นทีของเขาก็ต้องปล่อยให้เขาหัวเราะไป คนเราเกิดมาต้องแพ้เป็น ถ้าแพ้ไม่เป็นจะไม่ชนะอย่างแท้จริง

เวลาที่เหนื่อยมาก ๆ หิวมาก ๆ เจ็บไข้ได้ป่วย จะเป็นที่เวลาที่สมาธิรวนมากที่สุด จะวัดอารมณ์ตัวเองได้ว่ารัก โลภ โกรธ หลงกินใจเราได้หรือเปล่า ? ถ้าใครเป็นลักษณะนี้ต้องตั้งใจระวังเอาไว้ เมื่อวานนี้ก็มีนักเลงดีย่องมา ๕ - ๖ รายด้วยกัน จะหาโอกาสเล่นงานอาตมาตอนป่วย แต่เขาหารู้ไม่ว่าตอนที่อาตมาป่วย เป็นตอนที่อาตมาสมาธิดีที่สุด เข้าใกล้สบตาปุ๊บถอยกรูดไปเลย อาตมามองตามไปใจหายแวบ เขานั่งอยู่ ๕ - ๖ คนตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้ บอกทิดเฟิร์สว่า "ดูมันสิ.."

ตอนแรกก็สงสัย ถามทิดเฟิร์สก่อนว่าวันอะไร ได้ยินว่าวันเสาร์ก็ใช่เลย เพราะพวกนี้ของเขาจะแรงที่สุดในวันอังคารกับวันเสาร์ จริง ๆ แล้วก็ไม่ได้กลัวอะไรหรอก เพียงแต่เบื่อ ..เหมือนกับแมลงวัน ไปตบตายก็เลอะมือ จึงต้องเปล่งรังสีอำมหิตให้เขาเห็นถึงได้ถอยไป แปลว่าคนเรา ต่อให้ตั้งหน้าตั้งตาทำประโยชน์เพื่อผู้อื่นขนาดไหนก็ตาม ก็ยังมีคนที่เขาไม่ชอบใจอยู่ดี

ฉะนั้น..ในเรื่องของการเมืองที่วุ่นวายในปัจจุบันก็เหมือนกัน ไม่มีใครที่สามารถทำให้ทุกคนยินดีและพอใจได้เสมอหน้ากัน เราถึงต้องมีกฎเกณฑ์ มีกติกาขึ้นมาเพื่อให้ทุกคนปฏิบัติตามนั้น คราวนี้พออีกฝ่ายหนึ่งแหกกฎเกณฑ์ แหกกติกาเลยธงไปไกล ก็ไม่นึกว่าจะมีพวกสิ้นสติเลยธงตามไปได้เยอะแยะขนาดนั้น"

พระอาจารย์พูดถึงเจ้ากรรมนายเวรว่า "ไม่ค่อยอยากดูหน้าพวกนี้ ดูแล้วเซ็ง..เพราะแถวยาวจัด จำนวนมากกว่ามวลมหาประชาชนอีก เพราะว่าเกิดแต่ละชาติก็เล่นเขามาบ่อย ๆ รวมแล้วมากกว่าที่เขามาชุมนุมกันอีก ที่ขี้เกียจดูหน้าไม่ใช่อะไรหรอก เกรงใจ..เดี๋ยวต้องทนอยู่ใช้ไปอีกหลายชาติ เพราะฉะนั้น..ต้องทำไม่รู้ไม่ชี้หนีหนี้ไปเรื่อย ๆ"

พระอาจารย์กล่าวว่า "งานสวดมนต์ข้ามปีที่วัดท่าขนุนปีนี้ พลาดอยู่อย่างเดียวคือการที่ทิดกวางไปจัดแถวโยม ถ้าให้เขาต่างคนต่างนั่งถึงเวลาจะขยับได้ คราวนี้พอตัวเองไปจัดแถวแล้วปูอาสนะไว้ ถึงเวลาคนข้างนอกก็ไม่กล้าเดินเข้าไป ที่ก็จะโบ๋อยู่เป็นแห่ง ๆ เพราะฉะนั้น..ครั้งต่อไปโปรดอย่าหวังดีไปจัดแถวอีก พวกเราส่วนใหญ่ไร้ระเบียบจนเคยชินแล้ว จะดูดีไปเอง พอไปจัดแถวเข้าไม่เคยชิน จัดอย่างไรก็ไม่ตรง

ปีนี้อาตมาไม่ได้บิณฑบาตด้วยตัวเอง ก็เลยไม่รู้ว่าญาติโยมที่ใส่บาตรมีใครบ้าง แล้วใส่บาตรมากน้อยแค่ไหน แต่จากที่เห็นก็คือเขาให้วัดท่าขนุนเดินด้านหนึ่ง แล้ววัดที่เหลือเดินอีกด้านหนึ่ง เพราะวัดที่เหลือทั้งหมดเดินรวมกันแล้วยังไม่มากเท่าพระวัดท่าขนุน ปีนี้ไปในฐานะประธานของงานฝ่ายสงฆ์แทนท่านอาจารย์มิตซูโอะ

อาตมาก็มาไล่นับอายุตัวเอง อีก ๘ ปี ท่านเป็นจนอายุ ๖๓ ปี แล้วท่านสึก ส่วนอาตมา ๕๕ ปี ก็เหลืออีก ๘ ปี ไปนั่งเป็นประธานก็มีปู่ไลมาเป็นผู้จัดการส่วนตัว ถึงเวลาแกก็ประเคนทองโยะ ประเคนกาแฟรอไว้ให้ บอกให้ฉันทุก ๆ ๓ นาที ๕ นาที เขาเห็นอาตมาไม่แตะเลย เขาไม่รู้ว่าอาตมาแสลงกับของหวานและกาแฟมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว พอฉันของหวานแล้วความดันจะขึ้น จะรำคาญตัวเอง ความดันขึ้นไป ๒ - ๓ วัน ส่วนกาแฟพอฉันเข้าไปแล้วหลับเลย

ตอนแรกพี่ ๆ ที่วัดท่าซุงไม่มีใครเชื่อ ประมาณปี ๒๕๒๙ หรือ ๒๕๓๐ ช่วยกันคัดแยกวัตถุมงคลของหลวงพ่อวัดท่าซุง องค์ไหนชำรุดจะได้ส่งคืนให้เขาไปซ่อมแซมได้ เขาเอากาแฟมาถวายก็รับไว้แล้วก็ส่งคืน บอกว่าไม่ฉัน เพราะฉันแล้วจะหลับ ก็มีแต่คนไม่เชื่อ ในสุดก็มีการท้าทายกันขึ้น “หลับไปเลย เดี๋ยวงานที่เหลือผมทำเอง” อาตมาก็เลยฉันให้ดู ไม่ถึง ๒ นาทีก็หัวไถพื้นหลับไปเลย เหมือนกับว่าผ่อนคลายอย่างมาก คล้ายยาคลายกล้ามเนื้อ แต่ได้ยินผู้เชี่ยวชาญเขาบอกว่า ถ้าฝืนไว้ได้สักครึ่งชั่วโมงคราวนี้ตื่นยาวเลย แต่ว่ามักจะฝืนไม่อยู่ มักจะหลับไปเลย"

พระอาจารย์กล่าวว่า "การเรียนเราเรียกว่า การศึกษา ภาษาบาลีว่าสิกขา ในคารวะ ๖ พระพุทธเจ้าตรัสถึง สิกขาคารวตา มีความเคารพต่อการเรียน ก็ในเมื่ออาจารย์มีแก่ใจสอน ลูกศิษย์ก็ต้องทุ่มเทเรียน ซึ่งปัจจุบันนี้ไม่ค่อยมี

อาตมาเองขนาดสอนแล้ว ประเภทลูกศิษย์ให้ความสนใจมากเป็นพิเศษ ก็ยังมีประเภทเด็กหลังห้อง สนใจแต่กิจกรรมหลังห้อง ไม่สนใจหรอกว่าอาตมาสอนอะไร แล้วถ้าไปเจออาจารย์ที่สอนแล้วไม่สนใจเขาด้วย ก็เจ๊งทั้งห้อง การศึกษาที่สมบูรณ์ต้องศึกษาตามแบบพระพุทธเจ้า คือไตรสิกขา ศึกษาในศีล ศึกษาในสมาธิ ศึกษาในปัญญา

องค์การยูเนสโก กำหนดแนวทางการศึกษาไว้ ๔ ประการ ถ้าจะว่าไปตามความจริงแล้ว ประการสุดท้ายไม่ได้เรื่อง คงไม่มีใครเรียนถึง เขาบอกว่าประการที่ ๑ Learning to know เรียนแล้วต้องรู้จริง แต่สมัยนี้เรียนแค่ให้จบ ไม่สนใจหรอกว่ารู้หรือไม่รู้ เอาแค่จบ แล้วยิ่งไม่มีการสอบตกด้วย ก็แปลว่าที่ทางด้านยูเนสโกเขากำหนดขึ้นมาก็คือ ต้องเรียนอย่างมีสมรรถภาพ อย่างแย่ที่สุดถ้าอาจารย์บอกเท่าไรเราต้องรู้เท่านั้น ถ้าไม่อย่างนั้นแล้ว เขาถือว่าไม่ประสบความสำเร็จตามนี้ คือต้องศึกษาอย่างมีสมรรถภาพ

ประการที่ ๒ บอกว่า Learning to do เรียนแล้วต้องไปใช้งานจริงได้ คือสมัยนี้เขาย้ำกันนักย้ำกันหนาว่า ต้องเอาไปประยุกต์ใช้ในชีวิตจริงได้ เขาเรียกว่าเป็นการศึกษาอย่างมีประสิทธิภาพ เพราะถ้าเอาไปใช้งานไม่ได้ ก็ไม่รู้ว่าจะเรียนไปทำไม

ข้อที่ ๓ ส่วนใหญ่แล้วประชากรโลกยังเอื้อมไม่ถึง ไม่ต้องพูดถึงข้อที่ ๔ ข้อที่ ๓ เขากำหนดว่า Learning to live together เรียนอย่างไรที่จะอยู่ร่วมกับคนอื่นได้ สหรัฐทำโครงการไอสไตน์น้อย เอาเด็กที่มีอัจฉริยภาพ ไอคิวตั้งแต่ ๑๑๐ ขึ้นไปมาเรียนรวมกัน พังเละเทะหมด โครงการต้องล้มกลางคัน เพราะพวกเก่งไม่ฟังใคร ออกแนวปทปรมะ แล้วอย่างปัจจุบันของเรา ถ้า Learning to live together ก็จบ ก็ไม่ต้องมาตั้ง กปปส. มาไล่เดินขบวนปิดกรุงเทพฯ ถ้าเรียนถึงระดับนี้ได้ ถึงจะกล่าวได้ว่าเป็นการศึกษาอย่างมีคุณภาพ"

พระอาจารย์เล่าว่า "คนเราถึงวาระที่กรรมจะมาสนอง อย่างไรเขาก็ทำให้เราโดนจนได้ อาตมาอยู่วัดจะระมัดระวังมาก พอถึงเวลาต้องพัก ไม่ยอมให้ใครกวนเลย ประเภทคนสำคัญยิ่งใหญ่มาจากไหนมาขอพบ ไม่เคยได้พบหรอก บางรายก็บอกเป็นญาติมา แต่สั่งพระสั่งโยมเอาไว้ว่า อาตมาเป็นคนไม่มีญาติ

วันก่อนก็มีรายหนึ่ง มากัน ๔ - ๕ คน บอกว่ารู้จักกันมาตั้งแต่ก่อนบวช รู้จักกันที่วัดท่าซุง บอกเลยว่าประเภทนี้ไล่ไปไกล ๆ เลย ๓๐ ปีกว่าแล้วไม่เคยมา รู้จักตั้งแต่ก่อนบวช ๓๐ ปีให้หลังค่อยคิดถึง น่าให้พบไหมเล่า ? ไปนึกถึงสมัยหลวงพ่อวัดท่าซุงเหมือนกัน มาถึงก็ยื่นบัตรประชาชน มาจากพัทลุง นามสกุลสังข์สุวรรณ บอกว่าเป็นญาติของหลวงพ่อ อาตมาก็เสี่ยงกับการหัวขาด โทรศัพท์เข้าไปถามเดี๋ยวนั้นเลย ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าไม่สมควร

“หลวงพ่อครับ มีโยมมาจากพัทลุง นามสกุลสังข์สุวรรณ บอกเป็นญาติของหลวงพ่อ” ท่านบอกว่า “กูไม่รู้จัก ญาติมีเฉพาะที่ตำบลสาลี พี่น้อง ๙ คนของแม่ เขาสร้างบ้านติด ๆ กัน จนกระทั่งตำบลนั้นทั้งตำบลแทบจะนามสกุลสังข์สุวรรณหมด ถ้ามาจากที่อื่นไม่รู้จัก” พอท่านออกมาพักตอนฉันเพล ก็เข้าไปกราบเรียนซ้ำอีกทีหนึ่ง ท่านบอกว่าให้ไปรอตอนเวลารับแขก ท่านบอกว่า “พวกนี้ข้าไม่ถือว่าเป็นญาติหรอก ตอนข้าตกระกำลำบาก ข้าวแทบจะไม่มีกิน ไม่เห็นจะโผล่หัวมา พอตอนนี้ข้าดังแล้วเสือกมา”

พระอาจารย์เล่าว่า "หลวงพ่อพระครูสิริบุญโสภิต วัดใหม่ยายนุ้ย ได้เลื่อนเป็นพระครูสัญญาบัตรเทียบเท่าผู้ช่วยเจ้าอาวาสพระอารามหลวงชั้นเอก ท่านจัดงานฉลอง ๓ วัน แสดงว่างานที่อาตมาจัดงานนั้นผิด เพราะว่าจัดแค่ ๓ ชั่วโมง อาตมาเป็นคนไม่ค่อยชอบงานเอิกเกริกเฮฮา โดยดูต้นแบบมาจากหลวงพ่อวัดท่าซุง

หลวงพ่อวัดท่าซุงจัดงานไม่เคยมีมหรสพ มีหลุดไปอยู่ ๒ ปี ก็คือปี ๒๕๒๗ มีวงดนตรีของทหารม้าไปเล่นให้ เพราะว่าผู้การสถาพรนำไป พอมาปี ๒๕๒๘ ไม่ทราบว่าลุงเพชรไปบนอะไรไว้แล้วสำเร็จ ต้องแก้บนด้วยลำตัดหวังเต๊ะแม่ประยูร คราวนี้พระก็อยากดู แต่หลวงพ่อท่านห้ามดู ตอนนั้นพระจึงต้องขยัน ไปเป็นช่างคุมเครื่องไฟ ปรากฏว่าคุมไปคุมมา แม่ประยูรหยุดรำหยุดร้องหันมา "หลวงพี่..ไปนอนเสียทีสิ อยู่แล้วเล่นไม่ออก" พระอยู่แล้วเล่นหยาบไม่ได้ โดนไล่ ต้องยอมเขา เพราะเป็นเวทีของเขา

ช่วงหลัง ๆ อาจารย์บุปผาชาติ จากวิทยาลัยครูนครสวรรค์ เอานิสิตไปเล่นกลองยาวบ้าง เล่นอะไรบ้าง ไม่อย่างนั้นก็ไม่มีงาน พวกละครไม่ต้องเสียเวลาหรอก วัดท่าซุงไม่จ้าง วัดท่าขนุนก่อนหน้านี้งานประจำปีทุกปีต้องมีละครพม่า พอปี ๒๕๔๔ อาตมาไปอยู่เพื่อช่วยเขาบูรณะวัด ตอนนั้นไม่ได้เป็นเจ้าอาวาส หลวงพ่อเจ้าคณะจังหวัดท่านให้ไปช่วยบูรณะวัดหน่อย เขามีละครพม่าตามปกติ ละครพม่าเขาก็คล้าย ๆ ลิเกบ้านเรา พี่น้องทั้งมอญ ทั้งพม่า รู้ข่าวเขาก็มาดูละครกัน ไกลแค่ไหนก็ไป ไปดูกันมืดฟ้ามัวดิน

อาตมาสั่งพระเณรทั้งหมด ห้ามแม้แต่เดินผ่านบริเวณนั้น คืนนั้นเล่นละครพม่าตรงบริเวณที่เป็นลานธรรมปัจจุบัน ก่อนหน้านี้เป็นสนามหญ้าลึกลงไปศอกกว่า ๆ ถ้าหน้าฝนก็มีน้ำขัง ก็ปรากฏว่าพระเณรที่พักอยู่กุฏิประจวบดี ซึ่งอยู่ข้างสนาม มีเพื่อนมาอาศัยที่ห้องเพียบเลย กุฏิอื่นมาอาศัยอยู่ด้วย เพื่อเปิดหน้าต่างดูละคร พระอาจารย์ห้ามไม่ให้เดินผ่าน ไม่เดินก็ได้ อยู่บนกุฏิเลย เปิดหน้าต่างดูเอา

พอเห็นว่าอาตมาไม่เอาด้วยจริง ๆ ท้ายสุดก็ต้องเลิกไป เพราะว่าละครพม่าจริง ๆ ดึงคนได้ แต่เสียเงินเยอะ ค่าจ้างครั้งหนึ่งเป็นแสนบาท แล้วจะไปได้อะไรนักหนา เพราะเก็บที ๒๐ บาท ต้องคนดูเป็นหมื่น ถึงจะคุ้มทุน ท้ายสุดจึงเลิกไปโดยปริยาย

ตอนนี้เวลามีงานก็มีแต่ญาติโยมที่ตั้งใจไปรำถวาย ไม่อย่างนั้นก็ไม่มีมหรสพอะไรกับใคร แล้วที่บรรดาเพื่อนพระวัดอื่น ๆ เขาสงสัยมากเลยก็คือ แม้แต่ธงยังไม่ปักเลย แล้วจัดงานได้อย่างไร ? ป้ายโฆษณาสักแผ่นก็ไม่มี ธงก็ไม่มี แต่จัดงานได้ทุกปี เลยบอกกับเขาว่า ถ้าปักธงเดี๋ยวเจ้าหนี้รู้ เห็นธงเยอะ ๆ รู้ว่าวัดมีงาน เดี๋ยวเขามาทวงหนี้..!"

พระอาจารย์กล่าวว่า "ปี ๒๕๕๖ ทำบัญชีเสร็จเมื่อสิ้นปี ปิดงานไป ๒ รายการ คือสมเด็จองค์ปฐม ๒๑ ศอก กับหลวงพ่อพุทธลีลาประทานพร สร้างมณฑปถวายท่านเสร็จแล้ว รายรับทั้งปี ๓๑ ล้านเศษ รายจ่ายทั้งปี ๔๘ ล้านเศษ ขาดอีกประมาณ ๑.๒ ล้านบาท จะได้ ๕๐ ล้านบาท เดี๋ยวปี ๕๗ ต้องจ่ายให้ถึงห้าสิบล้าน..!"

พระอาจารย์กล่าวว่า "ถ้าพรุ่งนี้อาการยังไม่ดีขึ้น แล้วอยู่ ๆ ญาติโยมได้ข่าวว่าเข้าโรงพยาบาลก็ไม่ต้องแปลกใจ หมอเขาพยายามจะล็อกตัวเข้าโรงพยาบาลมาครึ่งเดือนแล้ว แต่ยังไม่มีเวลาไป โรคนี้ไม่ได้เป็นอะไรมากหรอก แค่ขาดเวลาพัก โดยเฉพาะกลางคืนหลับ ๆ อยู่ ก็ไอจนตื่น เมื่อคืนก็ตื่น ๔ ทุ่ม ปกติตื่นตี ๒ แล้วภาวนาไปเรื่อย คราวนี้ตื่น ๔ ทุ่ม อาตมาก็ภาวนาจนไม่มีอะไรจะภาวนาแล้ว

ไม่ต้องเอายามาเผื่อนะ ดีแค่ไหนก็ไร้ประโยชน์ เพราะเป็นโรคเวรโรคกรรม ยาที่ให้ ๆ มา พอที่จะฝังตัวเองแล้ว รู้ไหมว่าทำไมไม่หาย ? เจ้ากรรมนายเวรบอกว่าหมดยาเมื่อไรก็หายเมื่อนั้น แล้วญาติโยมก็เอามาให้วันละเยอะ ๆ อาตมาก็นั่งหัวเราะอยู่ทุกวัน ช่างกลั่นแกล้งกันจริง ๆ ยาหมดเมื่อไรก็หายเมื่อนั้น แล้วเมื่อไรจะหมด ?"

พระอาจารย์กล่าวว่า "สมัยก่อนพิธีแต่งงานจัดขึ้นเพื่อประกาศให้รู้ว่าบุคคลนี้มีคู่แล้ว คนอื่นจะได้ไม่มายุ่งด้วย มาระยะหลัง ๆ ประเพณีเปลี่ยนไป กลายเป็นหน้าเป็นตาไปแทน สมัยก่อนเขายึดหลักธรรมเป็นหลัก มีคู่แล้วประกาศให้คนอื่นเขารู้ จะได้ไม่มีใครมาละเมิดคู่ของตัวเอง อย่างอีสานเรียกว่า งานกินดอง เกี่ยวดองกัน จากคนละครอบครัว กลายเป็นครอบครัวเดียวกัน แล้วมีงานกินเลี้ยงในหมู่ญาติ บางทีใช้คำว่า เกี่ยวดองข้องญาติ โดนล่ามติดกัน มาเป็นญาติกันแล้ว"

พระอาจารย์กล่าวว่า "ในภัทรกัปนี้มีพระพุทธเจ้า ๕ พระองค์ แล้วมีอีกหนึ่งภัทรกัปที่มีอีก ๕ พระองค์ แปลว่ามีภัทรกัปต่อเนื่องกัน ๒ ภัทรกัป เป็น ๑๐ พระองค์ ไม่มีโอกาสไหนที่มนุษย์เราจะมีหนทางหรือว่าบุญที่ยิ่งไปกว่านี้อีกแล้ว ขอให้ตั้งหน้าตั้งตาทำบุญเอาไว้สักหน่อย ขอแค่หลุดเข้าไปแค่สวรรค์ชั้นต่ำสุดก็พอ เมื่อพระพุทธเจ้าเสด็จไปโปรดพุทธมารดาท่านอีกตั้ง ๕ - ๖ พระองค์ อย่างไรเสียเราต้องไปได้สักองค์หนึ่งแหละ"

ถาม : ถ้าเป็นรุกขเทวดาจะได้ด้วยไหมคะ ?
ตอบ : ต่ำ ๆ เอาเป็นอากาศเทวดาดีกว่า รุกขเทวดาบางทีอยู่ไม่ถึงกัป เพราะวิมานโดนโค่นไปแล้ว กัปที่มีพระพุทธเจ้าส่วนใหญ่จะเป็นกัปข้างที่ดีมาก เขาจะมีสารกัป คือกัปที่เป็นแก่นสาร มีพระพุทธเจ้าบังเกิดขึ้น ๑ พระองค์ มัณฑกัป กัปที่มีความผ่องใสยิ่ง มีพระพุทธเจ้าเกิดขึ้น ๒ พระองค์ วรกัป กัปที่มีความประเสริฐยิ่ง มีพระพุทธเจ้าบังเกิดขึ้น ๓ พระองค์ สารมัณฑกัป กัปที่ทั้งเป็นแก่นสารและมีความผ่องใสอย่างยิ่ง มีพระพุทธเจ้าเกิดขึ้น ๔ พระองค์ และภัทรกัป กัปที่มีความเจริญอย่างยิ่ง มีพระพุทธเจ้าเกิดขึ้น ๕ พระองค์

ไม่ต้องไปหาที่อื่น เกิดขึ้นในโลกนี้เท่านั้น เพราะว่าโลกเรานี้เขาเรียกว่ามงคลจักรวาล พระพุทธเจ้าเวลาท่านจะเสด็จประสูติ ท่านจะต้องพิจารณาปัญจมหาวิโลกนะ ก็คือสิ่งที่เหมาะสม ๕ ประการก็จะมี

๑. กาล คือเวลา ว่าเหมาะสมที่พระองค์ท่านจะตรัสรู้หรือยัง โดยเฉพาะว่าเป็นช่วงเวลาที่มนุษย์สั่งสมสติปัญญามาสมควรแก่การบรรลุมรรคผลหรือยัง ถ้ายังไม่ถึงระยะเวลาที่เหมาะสมขนาดนั้น เกิดมาก็เสียเวลาเปล่า เพราะเทศน์ไปเขาก็ไม่รู้เรื่อง

๒.ทวีป มีทวีปใดที่เหมาะสมที่จะเกิด รับประกันซ่อมฟรีมีแต่ชมพูทวีปเท่านั้น ก็คือโลกนี้ เพราะว่ามี ความสุข ความทุกข์ ความรวย ความจนที่ต่างกันอย่างชัดเจน

๓. ตระกูล จะเกิดขึ้นในตระกูลใด ในมธุรัตถะวิลาสีนี อรรถกถาพุทธวงศ์ กล่าวไว้ว่า จะเกิดอยู่ในสองตระกูลระหว่างกษัตริย์และพราหมณ์เท่านั้น ในช่วงนั้นนับถือว่าตระกูลใดประเสริฐกว่าก็จะเกิดในตระกูลนั้น อันนี้ลักษณะแบบประเภทที่เรียกว่าข่มกันไว้เลยว่า ในเมื่อเกิดมาจากตระกูลที่สูงขนาดนั้น ยังยอมสละตนออกบวช คนก็เห็นเป็นอัศจรรย์กันอยู่แล้ว

๔. มารดา ผู้ที่เป็นพุทธมารดามีแล้วหรือไม่ ผู้หญิงที่จะเป็นพุทธมารดาหายากสุด ๆ เป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดใน ๓ โลกด้วย ถ้าปกติเบญจกัลยาณีเราว่าสวยในทุกสภาพแล้ว บุคคลที่จะเป็นพุทธมารดานอกจากมีเบญจกัลยาณี ๕ อย่างแล้วยังมีอิตถีลักษณะอีก ๖๔ อย่าง อย่างเช่นไม่อ้วนเกินไป ไม่ผอมเกินไป ไม่สูงเกินไป ไม่เตี้ยเกินไป เขาจะบอกรายละเอียดไว้หมด ถ้าสูงเกินไปพระโพธิสัตว์ต้องยืดคอดื่มนมเดี๋ยวจะเสียทรง เขาจะมีบอกรายละเอียดไว้หมด

๕. อายุ คืออายุขัยของสัตว์ ถ้าไปดาวอื่น เอาแค่ข้าง ๆ ของเราไม่ต้องไกลหรอก พุธ ศุกร์ โลก ดาว ๓ ดวงเอาไปเรียงกันไว้นี่บ้านเราอายุนิดเดียว บ้านอื่นเขาอายุเป็นหมื่น ๆ ปี ถ้าอายุขัยเหมาะสม เทศน์ถึงอนิจจังความไม่เที่ยงเขาจะเห็นได้ง่าย ลองไปเทศน์ที่ดาวพฤหัสบดีดูสิ บอกว่าเกิดมาไม่เที่ยง เขาอยู่กันเป็นแสนปี จะรู้ไหมว่าไม่เที่ยงเป็นอย่างไร แล้วแสนปีของเขานี่คนบนโลกเขาหน้าตาอ่อนกว่าเราอีก