ถาม : (ไม่ได้ยิน)
ตอบ : ซุ้มเรือนแก้วของพระพุทธชินราช คือพระฉัพพรรณรังสี ฉัพพรรณรังสีจริง ๆ ไม่ได้เปล่งออกมาเฉย ๆ แต่อยู่ในลักษณะเคลื่อนไหวอยู่ตลอดเวลา เหมือนกับคลื่นที่กระเพื่อม ๆ อยู่ตลอดเวลา อย่างพวกเรานี่ขอให้ได้เห็นก็พอแล้ว ไม่ต้องไปชัดเจนอะไรมากหรอก แค่เห็นก็ปีติจะลอยทั้งตัวอยู่แล้ว

สุดยอดของความปีติต้องพระวักกลิ พระวักกลิน้อยใจพระพุทธเจ้า จะไปกระโดดเหวตาย แล้วพระพุทธเจ้าเปล่งฉัพพรรณรังสีปรากฏอยู่เฉพาะหน้า ตรัสว่า ดูก่อน วักกลิ โย ธมฺมํ ปสฺสติ โส มํ ปสฺสติ ผู้ใดเห็นธรรม ผู้นั้นเห็นเรา พระวักกลิตัวลอยถึงขนาดเดินข้ามเหวได้เลย เพราะว่าพระพุทธเจ้าท่านเปล่งฉัพพรรณรังสี เหมือนกับมาปรากฏอยู่เฉพาะหน้า ตั้งใจจะไปกราบพระพุทธเจ้า เดินข้ามเหวไปเลย

พระอาจารย์กล่าวว่า "ใครจะไว้ทุกข์ให้สมเด็จพระสังฆราชให้ใช้เสื้อขาวนะจ๊ะ อาตมาเคยบอกนักบอกหนาว่า ถ้าคนตายอาวุโสกว่าเราด้วยวัยวุฒิ ด้วยคุณวุฒิ เราต้องใส่ชุดขาว ถ้าคนตายเด็กกว่าเราถึงใส่ชุดดำ ส่วนใหญ่แล้วก็มั่วดำกันไปเรื่อย

ตอนแรกในหลวงขอแค่ ๑๕ วัน ไป ๆ มา ๆ ขยายเป็น ๑ เดือน ระหว่างที่ใส่ก็จะได้เป็นสังฆานุสติเต็มระดับ เห็นเสื้อเมื่อไรก็จะได้รู้ว่าเรากำลังไว้ทุกข์ถวายสมเด็จพระสังฆราช จริง ๆ แล้วต้องไว้สุขเพราะพระองค์ท่านไปดี ดันไปไว้ทุกข์กัน โดยเฉพาะว่าพระองค์ท่านพ้นจากความทุกข์ที่ทนทรมานมาเป็นปี ๆ

สมเด็จพระสังฆราชของเรา ในอดีตเคยเป็นแม่ทัพนายกองของสมเด็จพระนเรศวรมหาราช เข่นฆ่าข้าศึกมาหลายสมรภูมิ ถ้าชาตินี้พระองค์ท่านไม่บวชตั้งแต่เด็กก็สาหัส คราวนี้พระองค์ท่านบวชเข้าไปแล้วปฏิบัติดีปฏิบัติชอบด้วย กุศลตรงนี้จึงช่วยกันเอาไว้ แต่ท้ายที่สุดก็โดนจนได้ ในเมื่อโดนพระองค์ท่านก็ยอมรับ ร่างกายเป็นอย่างไรก็ถือว่าชดใช้กรรมไป

อย่างที่บอกตอนปฏิบัติธรรมว่า พระองค์ท่านรับรู้ โมทนาด้วยและบอกว่าจะไปแล้ว วันรุ่งขึ้นก็ไปเลย ก็แสดงว่าสิ่งที่พระองค์ท่านบอกเป็นไปตามนั้น เพราะฉะนั้น..แดนที่ไปก็ต้องเป็นไปตามที่พระองค์ท่านบอกก็คือสุคติแน่นอน ถือว่าพวกเราสร้างบุญใหญ่ถวายพระองค์ท่าน ๓ รอบ บริจาคโลหิต ๒ รอบ ปฏิบัติธรรม ๑ รอบ เสียดายไม่ได้ถวายพระองค์ใหญ่ในพระนามของพระองค์ท่าน ไม่เป็นไรหรอก พวกเราถวายโดยไม่ต้องติดชื่อก็ได้

ต้องบอกว่าวาระกรรมยังไม่เปิด ถ้าวาระกรรมเปิด สามารถอัญเชิญพระนามย่อมาติด อุทิศถวายพระองค์ท่านโดยตรงก็คงไปตั้งแต่ตอนสร้างพระใหญ่เสร็จแล้ว ลืมไปอีกงาน..ลืมงานสวดพระคาถาเงินล้าน ๑๐๐ จบ งานนั้นพวกเรายังได้ถวายกุศลพระองค์ท่านอีกรอบหนึ่ง"

ถาม : ข้าวเปลือกพิรอดค่ะ ?
ตอบ : ต้องพิจารณาดูจริง ๆ นะจ๊ะว่าแต่ละเม็ดไม่มีรอยแตกเลย นี่ข้าวที่บ้านใช่ไหม? ทำไมมีเยอะจัง กว่าอาตมาจะเก็บครบชุดตั้งหลายปี

ถาม : ใช้ได้หรือเปล่าคะ ?
ตอบ : ถ้าตอนเก็บภาวนาตามตำราก็ใช้ได้ เขาให้กลั้นใจหยิบ เม็ดแรกว่า “อะ” พอเก็บเม็ดที่สองก็ว่า “สัง” เม็ดที่สามก็ “วิ” ไล่ไปเรื่อย เป็นคาถาหัวใจอิติปิโส ต้องว่าให้ครบถึงจะใช้ได้ เก็บมาแล้วพิจารณาดู ถ้าไม่มีรอยแตกก็เก็บไว้ ถ้ามีรอยแตกก็ทิ้งไปแล้วรอเม็ดใหม่

โบราณเขาถือว่าเป็นวัตถุอาถรรพ์อย่างหนึ่ง เพราะว่าหลุดรอดจากปากนกปากหนูมาได้ เกี่ยวมาแล้วก็ยังรอดมาถึงยุ้งฉางได้ โดนสีก็ยังรอดมาได้ ท้ายที่สุดหุงแล้วก็ยังรอดมาได้ เขาก็ถือว่าเป็นวัตถุอาถรรพ์ช่วยในเรื่องของการแคล้วคลาด ถ้าได้ครบแล้วก็หาอะไรบรรจุหรือเลี่ยมไว้ให้ดี เก็บติดตัวไว้เลย

ถาม : อธิษฐานขอเอาก็ได้นี่คะ เคยขอครั้งหนึ่ง ก็ได้มาเรื่อย ๆ ในวันเดียว
ตอบ : เอาขนาดนั้นเลยหรือ ถ้าอยากได้ต้องไปแถวบ้านกะเหรี่ยง เพราะกะเหรี่ยงส่วนใหญ่ตำข้าวเอง จึงติดข้าวเปลือกมาเยอะหน่อย แต่ว่าจะแตกแทบทั้งนั้น ตอนอยู่ที่วัดท่าซุง อาตมาเคยลองทำดู ทำได้แค่ชุดเดียว ให้พี่มุกดาไปแล้ว อะ สัง วิ สุ โล ปุ สะ พุ ภะ ว่าทีละคำเลย กลั้นใจว่าแล้วหยิบเม็ดข้าวขึ้นมา

พระอาจารย์กล่าวว่า "สุดยอดของสีผึ้งในประเทศไทยต้องหลวงปู่ทาบ วัดกระบกขึ้นผึ้ง สีผึ้งของท่านหุงจนเขียวเป็นปีกแมลงทับเลย หลวงพ่อวัดท่าซุงท่านเคยทำ แต่ว่าเป็นสีผึ้งสำหรับเล่นโป ท่านบอกว่าเอานิ้ว ๓ นิ้วเป็นก้อนเส้า แล้วว่าคาถาไปเรื่อยจนสีผึ้งเดือด ท่านบอกว่าเดือดแล้วออกเขียวปี๋ แสดงว่าของหลวงปู่ทาบ วัดกระบกขึ้นผึ้ง ก็ลักษณะเดียวกัน แล้วแปลกตรงที่ว่า เมื่อเอาไปเติมสีผึ้งอื่น ต่อให้เป็นสีอะไรก็ตาม ถ้าเอาไปแปะไว้นาน ๆ จะเป็นสีเขียวหมด เหมือนกับสีอยู่ในเนื้อเลย

หลวงปู่ทาบนั่นสุดยอดของความเมตตามหานิยม เขาบอกว่าลูกศิษย์ท่านเป็นทหารเรือ โดนเกณฑ์ไป ปรากฏว่ามีสาวงามประจำถิ่น ทหารเรือก็ไปตอมกัน ปรากฏว่าคนนี้เขาค่อนข้างจะขี้เหร่ ผู้หญิงก็เลยดูถูก บอกว่าหน้าตาอย่างนี้ชายผ้านุ่งก็ไม่ได้แตะหรอก เจ้านั่นพอได้ยินเข้าก็เลยประกาศกับเพื่อนฝูงว่า กูปลดเกณฑ์เมื่อไรผู้หญิงคนนี้ต้องตามกูไปยันบ้าน แล้วก็จริง ๆ พอเขาปลดเกณฑ์ออกจากกองร้อยวันนั้น ผู้หญิงก็หอบผ้าตามไป กว่าจะรู้ว่าเขามีของดีของหลวงพ่อทาบ วัดกระบกขึ้นผึ้ง ก็ไปอยู่ด้วยกันแล้ว

แต่ว่าครูบาอาจารย์สมัยโบราณที่ท่านทำวิชานี้ ท่านจะมีข้อห้าม ว่าถ้าได้กันแล้วห้ามทิ้งเขา ถ้าทิ้งเขาแล้ววิชาจะเสื่อม พูดง่าย ๆ ว่าต้องรับเลี้ยงดูเขา

หลวงปู่ทาบ วัดกระบกขึ้นผึ้ง น่าจะเป็นรุ่นไล่ ๆ กันกับหลวงปู่อ่ำ วัดหนองกระบอก แต่ว่าหลวงปู่อ่ำท่านไม่ได้ทำสีผึ้ง ท่านทำแพะ แพะแกะสลักจากเขาควายเผือกที่โดนฟ้าผ่าตาย นั่นก็สุดยอดเมตตามหานิยม

อาตมาไม่อยากทำสีผึ้ง เพราะถ้าคนรู้เคล็ดวิธีใช้ก็ยุ่งเลย ต้องบอกไม่หมด บอกหมดเดี๋ยวเป็นเรื่อง ต้องบอกแบบกั๊ก ๆ ไว้ เอาไปแค่จำเป็นเท่านั้น สมัยนี้สีผึ้งสู้ไลน์ไม่ได้หรอก คุยกันพักเดียวเท่านั้น ...(หัวเราะ)... วิชชามัยฤทธิ์แน่กว่า"

ถาม : พระสมเด็จองค์ปฐม วัดท่าซุง ?
ตอบ : สมัยที่ทำออกมาใหม่ ๆ อาตมาบูชาไว้ ๑๐๐ องค์ โดนปล้นหมดตรงนั้นเลย เพราะว่าสารวัตรทหาร ๗ - ๘ คนกันคลื่นมหาชนไม่อยู่ คนไปงานตั้ง ๒๐๐,๐๐๐ คน แต่มีพระแค่ ๓,๐๐๐ องค์ ความจริงหลวงพ่อวัดท่าซุงท่านสั่ง ๓๐,๐๐๐ องค์ แต่ช่างเขาถอดพิมพ์ให้ไม่ทันเพราะว่าถอดแล้วซุ้มมักจะหัก กว่าจะหาองค์สมบูรณ์มาได้ถึง ๓,๐๐๐ องค์ ช่างเองก็แทบแย่

อาตมาถือว่าเราอยู่ใกล้ จองบูชาไว้ก่อน ๑๐๐ องค์ พอเสร็จพิธีก็คว้ามายัดใส่ย่าม ดันมีคนตาไวเห็นเข้า ประเภทกระโดดข้ามแท่นขายของ ที่สูงระดับหน้าอก สารวัตรทหารเป่านกหวีดกั้นเท่าไรก็ไม่อยู่ หลวงพี่วิรัชจีวรกะรุ่งกะริ่งเลย แรงศรัทธากับความบ้านั้นใกล้เคียงกัน..!

ถาม : ตะปูอาถรรพ์ค่ะ ?
ตอบ : วัดไหนจะสร้างมีดหมอก็ให้เขาไป ไม่ต้องเสียดายของ

ถาม : ผีก็บอกว่าให้เอาไปทำมีดหมอ
ตอบ : ให้วัดที่เขาจะสร้างมีดหมอไป เดี๋ยวเขาก็ไปหลอมทำมีดหมอเอง ยิ่งเฮี้ยนยิ่งดี แสดงว่าเชื่อพระมากกว่าผี ผีบอกว่าให้ไปทำมีดหมอก็ไม่เชื่อ ท้ายสุดก็ไปเป็นมีดหมอแหละ

ถาม : วันก่อนผมฝันว่าขับรถให้หลวงพ่อสมเด็จฯ นั่ง ไปเจอทางเลียบเขา แล้วก็มีคนพิการบ้าใบ้ เดินเข้ามาจับรถ ทางเลือกคือต้องชนเขา หรือเราตกเหว ใจที่คิดก็คือถ้าหลวงพ่อสมเด็จฯ อยู่ท่านคงเลือกหลบเขา ชนเขาก็ผิดศีล ทางเลือกควรเป็นอย่างไรครับ ?
ตอบ : แล้วตอนนั้นคุณเลือกที่ไหน ?

ถาม : ผมเลือกชนเขาครับ
ตอบ : ถูกแล้ว..คิดเหมือนกันเลย เป็นอาตมาก็เลือกอย่างนั้นแหละ

ถาม : ในเรื่องของศีลล่ะครับ ?
ตอบ : ในเรื่องของศีลเราก็ยอมรับว่าผิดของเราไปสิ พลาดก็คือพลาด พลาดของเราพร้อมที่จะลงนรก แต่ประโยชน์ใหญ่เกิดกับส่วนรวมก็แล้วกัน นี่สไตล์พระโพธิสัตว์ ตัดไม่ขาดหรอก เพราะตัวเลือกบังคับ

ในเมื่อตัวเลือกเขาบังคับ สิ่งที่เราเลือกก็คือประโยชน์ของส่วนรวม แต่ตัวเองต้องผิดศีล อย่างนั้นสายพระโพธิสัตว์ของจีนถึงได้บอกว่า “ถ้าเราไม่ลงนรก แล้วใครจะลงนรก ?” เล่นเสียหนักเลย

ถาม : เราอธิษฐานเพื่อคนอื่นได้ไหมคะ ?
ตอบ : อธิษฐานเป็นของเราเอง เพราะคำว่าอธิษฐานแปลว่าความตั้งใจมั่น เราอธิษฐานแทนเขาไม่ได้ เขาต้องอธิษฐานเอง ส่วนคำอธิษฐานจะเกิดผลหรือไม่ เกิดจากสิ่งที่เราทำมา ถ้าเราทำมาพอเพียง ผลก็เกิด ถ้าทำมายังไม่พอก็รอไปก่อน

ถ้าอธิษฐานแทนคนอื่นได้ อาตมาอธิษฐานให้โยมรวยหมดทุกคนแล้ว ไม่ต้องมากด้วย รวยเท่ากันก็พอ อธิษฐานเขาบอกชัด ๆ ว่าเป็นความตั้งใจ ต้องเป็นความตั้งใจของใครของคนนั้น

พระอาจารย์กล่าวกับโยมที่บูชาตะกรุดพระแม่ธรณีว่า "ไปไหนให้นึกถึงแม่ธรณีเอาไว้ด้วย ไม่ว่าอย่างไรอยู่ในอกแม่ปลอดภัยแน่นอน นักมวยสมัยก่อนเวลาจะขึ้นชก มีหลายสำนักที่ให้กราบพื้นแล้วหยิบดินโรยใส่หัวก่อนขึ้นเวที นั่นแหละเขาขอกำลังแม่ธรณีช่วย"

ถาม : จะไปสมุยครับ
ตอบ : เมื่อวานมีโยมมารายงาน อาตมาก็คิดว่าตูจะซวยอีกแล้ว เขาลงไปภูเก็ตแล้วได้ยินอาตมาบอกว่า ถ้าเรื่องของลมฟ้าอากาศโดยเฉพาะน้ำในทะเล ให้บนนางมณีเมขลา เขาเลยว่าเสียเต็มที่ เขาบอกว่าแดดจ้า อากาศน่าเที่ยวมาก แต่พอทันทีที่กลับฝนกระหน่ำแทบแย่ สรุปแล้วคือตั้งใจไปกวนท่านโดยตรง

ถาม : ผมรับราชการ พาชาวบ้านไปอบรม ๒๐ คน ให้เบี้ยเลี้ยงชาวบ้าน ๑๐๐ บาท เงินก็เหลือ ๑,๐๐๐ บาท เจ้านายไม่รับคืน เขาให้ใช้ส่วนตัว ผมไม่กล้าใช้ ผมก็เลยเอาเงินส่วนนี้ไปทำบุญที่วัด พระก็ให้วัตถุมงคลมาบูชา ผมจะมีโทษติดหนี้สงฆ์หรือไม่ครับ ?
ตอบ : ไม่มี..เพราะว่าพระท่านให้ จริง ๆ แล้วโยมที่เข้าวัดเข้าวามักจะมีปัญหาตรงที่ว่า เวลาทำอะไรไม่ตรงไปตรงมาแล้วมักจะไม่สบายใจ ก็ต้องบอกว่าเป็นความดีของโยม แต่ในขณะเดียวกันบางอย่างถ้าค้านเจ้านายก็ลำบาก ค้านแล้วเราจะอยู่ยาก ต้องทำไม่รู้ไม่ชี้ ถ้าเขาให้ส่วนแบ่งก็รับมา ถ้ารู้สึกว่าไม่เข้าท่าเข้าทางก็ทำแบบโยม คือเอาไปทำบุญ

โยมสงสัยว่า ได้วัตถุมงคลมาแล้วจะเป็นหนี้สงฆ์ ไม่เป็นหรอก พระท่านให้ สมัยนี้เป็นยุคสมัยของคนดีอยู่ยาก โลกมันเอียงข้าง ดังนั้น..ฝึกวิชาเมตตามหานิยมไว้เยอะ ๆ ทำแล้วเกิดผลเอาให้คนรอบข้างรักเราให้หมดทุกคน ถึงเวลาทำแล้วเกิดผลก็ค่อย ๆ ชักจูงเขามา เขารักเราแล้วนี่ เดี๋ยวเขาก็กลับมาดีเอง ดังนั้น..ต้องทำให้สำเร็จ ถ้าเราทำไม่สำเร็จเราก็จะโดนคนไม่ดีเบียดเบียน แต่ถ้าเราทำสำเร็จจะมีแต่คนดีล้วน ๆ