ถาม : ที่วัดชนแดน น่าจะมีปัญหาอะไรบางอย่างหรือเปล่า หลวงพ่อทบจึงย้ายไปอีกวัด ?
ตอบ : จริง ๆ แล้วหลวงพ่อทบท่านอยู่วัดชนแดน คราวนี้บ้านเกิดท่านคือวัดช้างเผือก ตอนหลังท่านตามองไม่เห็นแล้ว อยากจะกลับบ้านเกิดตัวเอง ก็เลยมามรณภาพที่วัดช้างเผือก แต่ช่วงที่ท่านทำวัตถุมงคลแล้วโด่งดังมากท่านอยู่ที่วัดชนแดน

ช่วงนั้นพวกตำรวจทหารที่ต้องรบกับคอมมิวนิสต์ไปนั่งเฝ้ากุฏิท่านทั้งวันทั้งคืน ท่านเองก็จารตะกรุดให้เขาทั้งวันทั้งคืน แล้วไฟฟ้าสมัยนั้นก็ไม่มี ต้องใช้เทียน ท่านเพ่งสายตามาก ๆ ท้ายสุดก็ตาเสียไปเลย กลางค่ำกลางคืนก็นั่งเฝ้ากัน “ภารกิจเร่งด่วน เจ้านายให้ไปรบคอมมิวนิสต์ ไม่รู้ว่าจะรอดหรือเปล่า หลวงพ่อเมตตาผมด้วย” ก็ต้องทำให้เขา

แล้วลองคิดดูสิว่า เขาค้อหินร่องกล้าอยู่ไหนเล่า ? ก็อยู่ใกล้ ๆ นั่นแหละ หลวงพ่อดังสุดอยู่ตรงนั้นก็เสร็จเขา เล่นไปทีเป็นกองร้อย ที่ท่านทำตะกรุดลายธงชาติเพราะว่าตอนหลังทหารขอกันเยอะ ท่านทำเสร็จก็ให้ลูกศิษย์ถักให้

ถาม : ตะกรุดจริง ๆ ต้องม้วนหรือเปล่าคะ ?
ตอบ : ถ้าพับเขาเรียกว่าพิสมร ถ้าม้วนเรียกว่าตะกรุด

ถาม : แบบนี้จารแล้วไม่ต้องม้วนก็ได้ ?
ตอบ : บางตำราเขามีการม้วนปิดพร้อมกับคาถาด้วย ก็เลยต้องม้วน

ถาม : อย่างที่พับ ๆ เขาเรียกว่าอะไรคะ ?
ตอบ : จะสามเหลี่ยมสี่เหลี่ยมเรียกพิสมรหมด แต่ถ้าพิสมรอย่างของหลวงพ่อแก้ว วัดพวงมาลัยนั่นกลม ๆ

พิสมรของหลวงพ่อแก้ว วัดพวงมาลัยรุ่นแรก ๆ ก็คือ ตะกรุดลูกกลอง ตอนแรกทำเป็นตะกรุดใบลาน ยาวประมาณสามสี่นิ้ว คราวนี้สมัยก่อนบางปืนนั้นไปยาก คนที่ไปตัดใบลานตรงนั้นมาได้ก็เอามาทำตะกรุด คนไม่ได้ไปอยากได้บ้าง เอามาตัดแบ่งกันก็สั้นลง กลายเป็นตะกรุดลูกกลอง ไป ๆ มา ๆ สั้นแล้วก็ยังไม่พอ ต้องตัดสั้นลงไปอีกก็เลยกลายเป็นพิสมร แล้วจากพิสมรใหญ่ ๆ ในรุ่นแรก ๆ พอของน้อยลงก็เหลือชิ้นนิดเดียว กลายเป็นพิสมรสาลิกา ประเภทที่คนแก่หยิบก็ลอดง่ามมือ

สมัยนั้นมีคนไปต่อว่าหลวงพ่อ ว่าทำไมต้องไปเอาถึงบางปืนด้วย ? ท่านบอกว่าชื่อเป็นมงคล บางปืนก็คือคำว่าบังปืน ท่านว่าอย่างนั้น ท่านถือเคล็ดตรงนั้นว่ากันปืนได้ คนเขาว่าไปยาก ไปลำบากเหลือเกิน ท่านบอกว่า อยากได้ของดีก็ต้องไปหาเอา ก็คือใครอยากได้ไปหามา ท่านจะทำให้ ต้องใช้ความพยายามหน่อย

เนื่องจากว่าตะกรุดพิสมรของหลวงพ่อแก้ว วัดพวงมาลัย จัดอยู่ใน ๙ เครื่องรางในตำนาน ก็เลยดังกลบอย่างอื่นหมด ทั้ง ๆ ที่ท่านสร้างพระออกมาเยอะ ในความรู้สึกของอาตมาพระอย่างไรก็ต้องดีกว่าเครื่องราง เพราะว่าพระก็คือพระอยู่แล้ว แต่คนกลับไปนิยมพิสมรกัน

เหมือนกับหลวงพ่อทองศุข วัดโตนดหลวง ท่านเป็นเจ้าของเครื่องรางในตำนาน ก็คือครั่งเหลือร้ายวัดโตนดหลวง ทำตะกรุดพอกครั่ง ลูกอมพอกครั่ง เบี้ยแก้พอกครั่ง พอท่านเอาครั่งมาทำเป็นพระ คนกลับไม่นิยม แปลกดีเหมือนกัน ไม่นิยมก็ดี อาตมาจะได้พกเอง

ถาม : อาจจะเป็นเพราะพกพระแล้วต้องระวังหรือเปล่า ?
ตอบ : น่าจะเกิดจากลูกศิษย์ที่พกตะกรุดแล้วมีประสบการณ์มากกว่า ก็เลยจะเอาอย่างนั้น แบบเดียวกับน้องเล็กไปโดนกระทิงขวิดมาแล้วไม่เป็นอะไรเลย นอกจากมีรอยช้ำเท่าเหรียญสิบบาท คราวนี้ใคร ๆ ก็อยากได้สมเด็จองค์ปฐม "องค์นั้น" ไม่ใช่รุ่นนั้นนะ แต่อยากได้องค์นั้น ขนาดเอาสององค์สามองค์รุ่นนั้นมาแลก จะขอแลกให้ได้ คิดดูก็แล้วกันว่ารุ่นเดียวกันแท้ ๆ แต่จะเอาองค์นั้น ให้ตายเถอะ...หลวงพ่อองค์เดียวกันเสก รุ่นก็รุ่นเดียวกัน แต่จะเอาแค่องค์นั้น

พระอาจารย์กล่าวกับพระ "เรื่องบัญชีพระสำคัญมาก ประมาทไม่ได้ ตอนนี้พระท่านเจอคดีกันเยอะแยะไปหมด หลวงพ่อวัดท่าซุงท่านบอกกับผมตั้งแต่ออกจากวัดได้ ๘ เดือน ว่าให้ทำบัญชีให้เรียบร้อย ถึงเวลาใครตรวจสอบจะได้ชี้แจงเขาได้ ปรากฏว่าผ่านไป ๒๐ กว่าปีเรื่องเพิ่งจะเกิด แล้วบัญชีของผมทำมา ๒๐ กว่าปี สามารถตรวจสอบได้ทุกเวลาว่าแน่นอนแค่ไหน

เรื่องการทำงานละเอียดนี้ไม่มีใครเกินหลวงพ่อวัดท่าซุง มีอยู่วันหนึ่งท่านบอกให้ผมไปค้นบิลเครื่องกำเนิดไฟฟ้าเก่า ท่านบอกว่าจะเปรียบราคาดูกับของใหม่ที่จะซื้อว่าขึ้นราคาไปกี่เปอร์เซ็นต์ ท่านให้ลองค้นดู แล้วก็ชี้ไปที่ตู้เก็บเอกสารสูงท่วมหัวผม เปิดออกมานี่ผมจะเป็นลม แฟ้มเป็นตั้ง ๆ เรียงกันเป็นพรืดไปหมดเลย

ตายละวา...กูจะหาที่ไหนเจอวะนี่ ? ท่านบอกว่าประมาณปี พ.ศ. นั้น ผมก็ค่อย ๆ ค้นดู เปิดดูแค่ ๓ แฟ้มก็เจอแล้ว เพราะว่าท่านเก็บบิลรายจ่ายของท่านทุกใบเรียงตามเดือน เรียงตามปี"

พระอาจารย์กล่าวสอนพระ "เรื่องของงานก่อสร้างจริง ๆ แล้วอย่าไปเร่ง ถ้าเร่งมีสองอย่างคือ เราจะไม่มีเวลาปฏิบัติเลย อย่างที่สองต้องกวนโยมมาก ถึงโยมเขาจะเต็มใจทำบุญ แต่ถ้าเราไปกวนบ่อย ๆ เดี๋ยวจะกลายเป็นช้ำไปหมด พระพุทธเจ้าตรัสไว้ว่า ภิกษุก็เหมือนกับผึ้ง เมื่อนำน้ำหวานไปจากดอกไม้ ต้องไม่ทำให้ดอกไม้นั้นชอกช้ำ"

พระอาจารย์กล่าวว่า "วันก่อนเพิ่งส่งพระครูปลัดปรีชาเป็นเจ้าอาวาสวัดวังปะโท่ ที่กาญจนบุรีพอหาเจ้าอาวาสไม่ได้เขาก็จะเล็งมาที่วัดท่าขนุน เอาไปอยู่เรื่อย

ส่วนใหญ่แล้วไม่มีใครอยากไป ยิ่งหาคนเต็มใจยิ่งยาก บางทีต้องบังคับกันเอาเลย ที่อื่นส่วนใหญ่เขาแย่งกันเป็นเพราะเห็นว่ามีผลประโยชน์ แต่สายของหลวงพ่อเราเกี่ยงกัน ของวัดพุทธบริษัทนี่ถึงขนาดต้องให้จับฉลาก พวกที่อาวุโสพอที่จะเป็นเจ้าอาวาส จบนักธรรมชั้นเอกแล้ว จับฉลากกันว่าใครจะเป็นเจ้าอาวาส เป็นอะไรที่คนอื่นเห็นแล้วเขาก็งงเหมือนกัน ที่อื่นเขาแย่งกันเป็น ส่วนของวัดท่าขนุนเกี่ยงกันเป็น"

ถาม : ปีหน้าน้ำจะมาเยอะไหมเจ้าคะ ?
ตอบ : เอาเป็นว่าปีนี้ปักษ์ใต้ของเราเอาตัวให้รอดก่อนดีกว่า อย่าถามถึงปีหน้าเลย ต้องบอกว่าอย่างน้อย ๆ เทวดาเขาก็ยังรอให้ตูนรับบริจาคเงินก่อน แล้วตอนนี้ตูนดันวิ่งเข้ากรุงเทพฯ ถ้าเป็นสมัยก่อนคงจะท่วมกรุงเทพฯ ไปด้วย

พระอาจารย์กล่าวว่า "เมื่อไม่กี่วันก่อนที่มีการประกวดนางงามจักรวาล คนไทยเราก็เชียร์มารีญาว่าให้ได้ตำแหน่ง ก็ไปได้แค่รอบ ๕ คนสุดท้าย เพราะว่าคำถามที่เขาถามนั้นครอบคลุมกว้างเกินไป จึงตอบยาก

Social Movement ถ้าคนไม่ชัดเจนจริง ๆ จะตอบไม่ได้เลย Social Movement คือการเคลื่อนไหวอย่างใดอย่างหนึ่งที่ก่อเกิดผลกระทบต่อสังคมในระยะยาว และต้องยั่งยืนด้วย อย่างที่เมื่อ ๒ วันก่อนมีประท้วงโรงไฟฟ้าถ่านหินที่เทพา อันนั้นยังไม่ถือเป็น Social Movement นะ เพราะว่ามากันเป็นครั้ง ๆ ไป

ความเคลื่อนไหวทางสังคมที่ใช้คำว่า Social Movement จะอยู่ในลักษณะเกิดผลในระยะยาว อย่างเช่น การเรียกร้องสิทธิสตรี การเคลื่อนไหวทางสิทธิมนุษยชน อย่างเช่นการเรียกร้องความเสมอภาคของบุคคลข้ามเพศ เรียกร้องแล้วเกิดผลต่อสังคมในระยะยาว เขาจึงเรียกว่า Social Movement

คาดว่าคนถามตั้งใจจะให้พูดถึงเรื่องของโรฮิงญาข้างบ้าน แต่คราวนี้มารีญาไปตอบเรื่องของสังคมผู้สูงอายุ ซึ่งควรที่จะบ่มเพาะบุคคลรุ่นใหม่เอาไว้ ก็เลยกลายเป็นว่าตอบผิดประเด็น แต่ก็เป็นเรื่องที่ต้องให้อภัย เพราะว่าต่อให้เตรียมการมายังไม่แน่ใจเลยว่าจะตอบได้ ก็ถือว่าเราทำดีที่สุดแล้ว"

พระอาจารย์กล่าวว่า "แนวโน้มของวิทยานิพนธ์หรือสารานิพนธ์ของ มจร.จะยากขึ้นเรื่อย ๆ เขาต้องการจะยกระดับมหาวิทยาลัย อย่างของวัดท่าขนุนมีเรียนกันอยู่ ๖ รูป ต้องไปหาข้อมูลยันภาคอีสาน ภาคเหนือ ยันเชียงราย อุบลราชธานี

ที่เขาต้องการยกระดับขึ้นมาก็เป็นความดีอย่างหนึ่ง แต่สิ้นเปลืองมาก อย่างพระที่วัดนัดท่าน ว.วชิรเมธีไว้ ปรากฏว่าท่านมีงานด่วน ท่านเข้ากรุงเทพฯ พระเราไปถึงเชียงรายแล้วโทรศัพท์ถาม ท่านบอกท่านอยู่กรุงเทพฯ วิ่งสวนทางกัน คงคิดว่าเหมือนหลวงพ่อวัดท่าขนุนกระมัง ? นัดแล้วก็เป็นอันว่าไม่มีการเปลี่ยนแปลงอะไร นัดซ้อนก็ไม่รับ

ที่อื่นส่วนใหญ่แล้วจะดูในเรื่องของผลประโยชน์ที่ได้รับ มีอยู่ครั้งหนึ่งอาตมาไปออกกิจนิมนต์สวดมนต์บ้านโยม เป็นบ้านเพิงหมาแหงนชั้นเดียวเตี้ย ๆ มี ๔ ห้อง โยมที่เป็นพ่อเห็นแล้วดีอกดีใจ “หลวงพ่อเล็กมาเอง ไม่นึกเลยว่าบ้านผมก็จะมา” อาตมาบอก “โยมรู้ไหมว่าอาตมาเองยังต้องไปตามคิวเลย ถ้าไม่ได้คิว เขาไม่ได้จัด ก็ไม่ได้ไป” อาตมามอบหน้าที่ให้พระท่านเป็นคนจัดกิจนิมนต์ ถ้าไม่ได้คิวก็ไม่ได้ไป เพราะฉะนั้น...จะไปหวังว่าเจ้าอาวาสจะได้ไปทุกงานไปทุกที่..ที่นี่ไม่ใช่ คราวนี้คิวบ้านคนรวยอาตมาไม่ได้ไป ได้ไปบ้านคนจน เขาก็ดีอกดีใจ คิดว่าอาตมาจะรับแต่บ้านคนรวยกระมัง ?

ความยุติธรรมดีอยู่อย่างคือคนตำหนิไม่ได้ แต่ในขณะเดียวกันบางที่เขาไปเลือกถึงผลประโยชน์ที่จะได้ ถ้ามากกว่าก็จะไปทางด้านนั้น หรือไม่ถ้าอยู่ระดับใกล้เคียงกัน ใครที่มีอำนาจให้คุณให้โทษมากกว่าก็จะไปที่นั่น ซึ่งลักษณะอย่างนี้ไม่น่าจะใช่ แต่เขาก็ทำกันจนเป็นปกติแล้ว

อย่างเมื่อเช้าคุณหญิงเชอรี่มาก็ต้องนั่งแปะกับเพื่อน ที่นี่ยุติธรรมมาก ถ้ามาที่นี่ราคาเดียวกันหมด"

พูดถึงไม้ถือ "เนื่องจากว่าวัดท่าขนุนไม่ได้ออกวัตถุมงคลทิ้งช่วงยาวไปหน่อย โยมเริ่มเดือดร้อนแล้ว อยากจะทำบุญ

อาตมากำลังทำไม้ถืออยู่ เตรียมทองคำแท่งไว้เลย ๕ บาท หรือไม่ก็ ๘ บาท อย่างที่เมื่อเช้าเขาเอาตัวอย่างมาให้ดู ถามว่าไม่ใช่แค่ทองเหลืองอย่างเดียวที่หล่อพระ มีอะไรแทรกอยู่บานตะเกียงเลย อ๋อ...อาตมาหลอมวัตถุมงคลลงไปเกือบตันหนึ่ง...!

ส่วนทองเหลืองที่เป็นหลักก็คือทองที่หล่อสมเด็จองค์ปฐมวัดท่าขนุน กะว่าจะใช้เนื้อชนวนล้วน ๆ ช่างเขาบอกว่าไม่ไหวเพราะว่าเนื้อจะพรุนมาก ขอผสมสัก ๓๐ เปอร์เซ็นต์เป็นอย่างน้อย แต่ถ้าในส่วนที่เป็นเงินแล้วใช้ล้วน ๆ ได้เลย ก็จะดูว่าชนวนเงินที่เหลือจากหล่อสมเด็จองค์ปฐมเนื้อเงินองค์ใหญ่ปีที่แล้ว เหลือพอที่จะทำได้กี่อัน ? ถ้าหากว่าเป็นเนื้อเงิน โยมที่ดูแลอยู่ เขาบอกว่าเฉพาะด้านหัวใช้เงินหนักประมาณอันละ ๑ กิโลกรัม

ด้านปลายยาวน่าจะถึง ๒.๕-๓ นิ้ว บรรจุตะกรุดมหาสะท้อนทองคำ เมื่อเป็นดังนั้นขอให้เตรียมทองแท่ง ๘ บาทไว้ด้วย ถ้าเป็นหัวชนวนทองเหลืองผสมวัตถุมงคลอื่น ๆ จะบรรจุตะกรุดมหาสะท้อนเนื้อเงิน ก็เตรียมทองคำแท่งไว้ ๕ บาท"

"ที่ต้องแพงเพราะอาตมาสละวัตถุมงคลลงไปจนคนสยองกันว่ากล้าลงขนาดนั้นเลยหรือ ? ที่เคยลงรายการให้ดู ตอนที่บรรจุตะกรุด ผงที่อุดเข้าไปอย่างเดียวนี่ต้องบอกว่าคนอื่นสยองขวัญ เพราะว่าสละวัตถุมงคลประเภทลูกอมกับประเภทที่เป็นผงลงไปเยอะมาก

ส่วนหนึ่งก็มีฝักของมีดหมอครูบาอาจารย์หลายสิบเล่ม เพราะว่าเอาตัวมีดกับด้ามมีดไปหล่อเป็นชนวนโลหะ ก็เลยเอาฝักที่เป็นไม้ไปให้เขาบดเป็นผง เพื่อที่จะเอามาเป็นผงอุด แล้วก็ผสมกับพวกลูกอม พวกยาจินดามณี หลวงปู่บุญ หลวงปู่เพิ่ม หลวงปู่เจือ ฯลฯ ไล่มาจนถึงยุคปัจจุบัน รายการเขาลบไปแล้วกระมัง ?

ลองไปดู...ไม่ถึงร้อยรายการก็ใกล้เคียง ก็เลยคำนวณราคาออกมาแล้วประมาณนั้น ดูว่าจะมีสู้ไหวสักกี่คน ? แต่ก็ได้ไม่กี่ด้ามหรอก เพราะว่าขนาดเป็นเงินกิโลกรัมหนึ่งนี่คงไม่มีใครกล้าทำทองคำแน่ เพราะว่าทองคำจะหนักเป็น ๒ เท่าของเนื้อเงิน"

ถาม : ออกเมื่อไรคะ ?
ตอบ : เดี๋ยวรอดูให้งานเสร็จแน่ ๆ ก่อน เพราะว่าทุกวันนี้ผลงานยังไม่เป็นที่ประทับใจ ช่างเขาทำแล้วยังมีจุดให้ติได้ตลอด

"ไม่รับจอง ไปแย่งกันเองว่าใครจะได้ เหมือนกับทุกครั้งนั่นแหละ อย่างเก่งก็มีแค่ ๔๐-๕๐ ด้ามเอง

ตอนแรกคิดว่าชนวนทองคำที่เหลือจากการสร้างวัตถุมงคลทุกรุ่น รวมกันแล้วน่าจะทำหัวไม้ได้สักอันหนึ่ง แต่ดู ๆ แล้วน่าจะได้ไม่ถึง เพราะว่าต้องใช้ทองตั้ง ๒ เท่าของเงิน ก็ประมาณ ๒ กิโลกรัม เพราะฉะนั้น...ก็เอาแต่เนื้่อเงินกับชนวนโลหะผสมไปก็แล้วกัน

มีใครโหลดข้อมูลเก็บไว้บ้างตอนที่ลงรายการชนวนต่าง ๆ ? งานนี้ทำมาหลายปี หาช่างฝีมือที่ทำได้อย่างใจนั้นยากมาก ทำทั้งทีก็ต้องทิ้งทวนกันเลย"

ถาม : อุดผงไหมคะ ?
ตอบ : อุด...เพราะว่ามีช่องใส่ตะกรุดจึงต้องอุดด้วย ถึงเวลาบรรจุตะกรุดแล้วก็อุดผงด้วย ฤกษ์ที่ใช้จะต้องเป็นเพชฌฆาตฤกษ์ต่อด้วยราชาฤกษ์ (ช่วงปลายเพชฌฆาตฤกษ์ต่อราชาฤกษ์) พูดง่าย ๆ ก็คือ ก้าวข้ามอุปสรรคทุกอย่างเพื่อความสำเร็จ ใครที่คิดว่ามีฐานะเพียงพอ ลองคิดดูว่าทองบาทละ ๒๐,๐๐๐ บาท แปดคูณสองก็ ๑๖๐,๐๐๐ บาท

ต้องรอดูตอนเขาเปิดจอง แต่ถ้าหากว่าเปิดจองแล้วไปแย่งกันในเว็บ อาจจะเปลี่ยนเป็นให้อาตมานั่งรับจองตรงนี้ มาก่อนได้ก่อน แต่ก็มีแค่ไม่กี่อันเอง ตอนที่คำนวณไว้จริง ๆ จะประมาณ ๕ บาท แต่คราวนี้ใส่ตะกรุดทองคำเข้าไป ตะกรุดทองคำตอนนั้นพวกเราแลกกันที่ ๓ บาท บวกไปจึงเป็น ๘ บาท

ถาม : ต้องดูแลอย่างไรเจ้าคะ ? (กุมารทองหลวงพ่อกวย)
ตอบ : มีอะไรก็บอกให้เขาช่วย ใช้อย่างเดียว ไม่ต้องคิดอย่างอื่น

ถาม : ต้องท่องอะไรไหมเจ้าคะ ?
ตอบ : ไม่เห็นท่านบอกอะไร มีแค่นั้นเราก็ใช้แค่นั้น อย่าไปคิดมาก เป็นกุมารทองที่ค่อนข้างจะเรียบร้อย ไม่ดื้อไม่ซน

ถาม : เวลาเราภาวนาพระคาถาเงินล้าน ภาวนาไปได้สักพักหนึ่ง เวลานั่งรถมอเตอร์ไซค์เหมือนมีอะไรแทรกขึ้นมา นั่นคืออะไรเจ้าคะ ?
ตอบ : ให้กลับมาที่คาถาใหม่ แสดงว่าสติขาดไปจากการภาวนา

พระอาจารย์สอนโยม "คราวหน้านะ ถ้าถือของอยู่...ให้ทิ้งของแล้วยกพระ อย่าไปวางพระแล้วยกของแบบนี้ ไม่ว่าอย่างไรพระเราก็ต้องเกาะไว้ตลอดชีวิต ห้ามทิ้งอย่างเด็ดขาด"

ถาม : จะขึ้นบ้านใหม่ เข้าไปอยู่ในบ้านครั้งแรกคือการขึ้นบ้านใหม่ ?
ตอบ : ส่วนใหญ่แล้วอาตมาถือว่าวันที่นิมนต์พระเข้าบ้าน คือวันขึ้นบ้านใหม่

ถาม : เราไม่ต้องรอใช่ไหม เราไปอยู่ก่อนได้ ?
ตอบ : เราไปอยู่ก่อนก็ได้ แล้วหาฤกษ์ดีนิมนต์พระเข้าไป หรือตั้งหิ้งพระ

ถาม : ฤกษ์ดีคือ ?
ตอบ : ก็ดูตามฤกษ์พรหมประสิทธิ์ หรือตามฤกษ์ที่เราเชื่อถือ

ถาม : วันชงเกี่ยวกันไหมคะ ?
ตอบ : อันนั้นตำราจีน ถ้าเราไม่สบายใจก็เลี่ยงไป

พระอาจารย์เล่าว่า "เมื่อคืนตีกับผีไป ๓ ยก กว่าจะได้นอนเกือบตี ๑ เกิดจากโยม ๒ คนเมื่อวานที่มา บอกว่าไปหาหมอแล้วโดนเขาเอาผีคุมมา จะให้ช่วย อาตมาบอกให้เขารอวันเป่ายันต์ฯ แล้วค่อยไป ปรากฏว่าเจ้าหมอผีใจร้อน เล่นงานอาตมาเสียก่อน แต่คราวนี้เขาไม่กล้าปะทะซึ่ง ๆ หน้า ใช้วิธีประเภทกวนแล้วก็หนี เจอไปสามรอบ ท้ายสุดอาตมาก็เลยต้องปฏิบัติการขั้นเด็ดขาด เพราะว่าจะนอน จะตี ๑ อยู่แล้ว สรุปว่าอาตมายังไม่ได้ทำอะไรเลย เขาก็เล่นงานเอาได้ พูดง่าย ๆ ว่าวันนี้ต้องนั่งตาตี่...ง่วงนอน ...(หัวเราะ)...

สมัยก่อนเวลามีเรื่องอย่างนี้อาตมาจะช่วยเขา พอลาพุทธภูมิแล้วก็ไม่อยากจะไปยุ่งกับอนาคตของใคร เพราะว่าเรื่องของหมอไสยศาสตร์นั้นเขาเล่นไม่เลิก อาตมาเคยโดนรุม ๓๐ กว่าคนต่อ ๑ มาแล้ว เพราะว่าถ้าเขาสู้ไม่ได้ เขาก็จะไปหาคนที่เก่งกว่ามา ท้ายสุดคนที่เก่งกว่าไม่มี เขาก็ไปหาพรรคพวกเขามา แล้วผลัดเวรกันเล่นเราทั้งวันทั้งคืน

คราวนี้ ๓๐ กว่าคน เขาแบ่งเป็น ๕ ผลัด อาตมาเองไม่ได้ผลัดกับใครก็แทบตาย ท้ายสุดก็เลยต้องไม่ตอบโต้ ทำเหมือนกับว่าตายไปแล้ว เรื่องถึงได้จบ ตั้งแต่นั้นมาก็เลยเข็ด...ไม่อยากยุ่งกับพวกนี้อีก"

พระอาจารย์กล่าวว่า "ตอนนี้มีการฟ้องร้องเกี่ยวกับบริษัทขายตรง ที่ขายพวกเจลต่าง ๆ ที่กินแล้วชะลอวัย ทำให้หน้าเด้ง ซึ่งการรับคนใหม่เข้าอบรมเขาจะให้คนเก่าเอารถสปอร์ตราคาคันหนึ่ง ๓๐ ล้านบาทหรือ ๔๐ ล้านบาท มาจอดถ่ายรูปกัน ทำให้คนใหม่เห็นว่า ถ้าเราสมัครเป็นสมาชิกเขาแล้วจะหาเงินได้ง่าย การซื้อรถราคาหลายสิบล้านบาทเป็นเรื่องเล็กสำหรับเขา

พอคนหลงไปสมัครเป็นสมาชิก อย่างแรกต้องซื้อสินค้าเขาเพื่อไปจำหน่ายต่อ บางคนก็โดนไปหลายแสนบาท ถึงเวลาให้เขาฟรี ๆ ก็ยังไม่มีใครเอา ก็เลยกลายเป็นคดีฟ้องร้องกันอยู่

เรื่องขายตรงเป็นจิตวิทยาโดยเฉพาะ เขาพูดในลักษณะปิดทางจนเราไม่มีช่องปฏิเสธ แล้วก็ต้องรับสมัครเอาสินค้าเขามาจำหน่ายต่อ พวกบริษัทขายตรงคนแรก ๆ จะได้เปรียบเพราะคนหลังรับช่วงสินค้าไป แต่ถ้าคนหลังกระจายสินค้าต่อไม่ได้ก็เละอย่างเดียว

ดังนั้น...ที่กำลังฟ้องอยู่ทุกวันนี้ โดยปกติคนส่วนใหญ่ก็เริ่มรู้แล้วว่าการขายตรงแบบนี้ก็คือการหากิน แต่ก็ยังมีคนหลงเชื่ออยู่ ถึงมีคนรู้ก็ไม่มีการออกสื่อให้คนอื่นได้รู้ตาม ประเภทว่าเจ็บแล้วก็กลืนกินเลือดเอง แต่ว่าตอนนี้มีการฟ้องร้องสื่อกัน ก็ทำให้เราจะได้เห็นการทำมาหากินของบริษัทใหญ่ ๆ เขาว่าทำกันในลักษณะอย่างไร"

พระอาจารย์กล่าวว่า "เดือนนี้การจ่ายวัตถุมงคลมีผิดพลาดอยู่ ๒ ราย รายแรกบูชาลูกอมหลวงปู่ปาน วัดบางนมโค ในกระทู้ระบุว่าเป็นลูกใหญ่ แต่เขาจัดลูกปกติมาให้ เลยต้องมีการแก้ไขกัน มารับของที่ถูกต้องไปแล้ว

อีกรายหนึ่งบูชาวัวธนูหลวงปู่คำแสน ส่งไปให้แล้วเขางง เพราะว่าดูไม่เหมือนของหลวงปู่คำแสน วัดดอนมูล อาตมาเองได้ยินคนถวายบอกว่าหลวงปู่คำแสน ก็ไม่ได้ไปตรวจสอบ เชื่อตามที่เขาว่ามาเลย ปรากฏว่าเป็นของครูบาแสนเมือง ซึ่งคาดว่าคนฟังน่าจะฟังไม่ได้ศัพท์ ก็เลยยัดลงหลวงปู่คำแสน วัดดอนมูลไป อาตมาจึงต้องโอนเงินคืนเขา เดือนหน้าเขาถึงจะเอาวัวธนูมาคืน

แต่จะเป็นหลวงปู่คำแสน วัดดอนมูล หรือครูบาแสนเมือง วัดท่าแหนก็ตาม ล้วนแล้วแต่เป็นพระสุปฏิปันโนด้วยกันทั้งคู่ โดยเฉพาะครูบาแสนเมือง วัดท่าแหน อาตมาได้กราบท่านมากเป็นพิเศษ ส่วนใหญ่วัตถุมงคลทางล้านนา อาตมาจะเก็บแต่ของหลวงปู่ครูบานันตา วัดทุ่งม่านใต้ หลวงปู่ครูบาวัง วัดบ้านเด่น หลวงปู่ครูบาชุ่ม วัดวังมุย ของท่านอื่น ๆ จะเก็บน้อย ขาดการตรวจสอบทำให้ผิดพลาดได้ เพราะฉะนั้น...อย่าเชื่ออาตมาร้อยเปอร์เซ็นต์ อย่างน้อยให้ตรวจสอบก่อนว่าที่รับไปใช่หรือไม่"

พระอาจารย์กล่าวว่า "ตอนนี้มีปัญหาว่า คนซื้อสินค้าราคาที่ติดไว้เป็นราคาหนึ่ง พอเขายิงบาร์โค้ดอ่านออกมาอีกราคาหนึ่ง เถียงกันอยู่ตรงหน้าเคาน์เตอร์จ่ายเงิน

อาตมาไปนึกถึงคำว่า "โลกนี้ไม่มีอะไรฟรี" อย่างอาตมาใช้โทรศัพท์เครื่องละ ๗๐๐ บาท อยู่ ๆ ก็มีข้อความส่งเข้ามาว่าท่านได้สิทธิ์ลุ้นรางวัลโทรฟรี ๕๐๐ บาท แล้วก็ให้กดหมายเลขโน้น หมายเลขนี้ ถ้าสมมติว่าเขามีสมาชิกอยู่สัก ๘๐๐,๐๐๐ คน ถ้ากดไปคนละที ๘ แสนคูณ ๓ บาทเท่ากับ ๒,๔๐๐,๐๐๐ บาท แต่เขาให้คุณ ๕๐๐ บาท

๕๐๐ บาท คือหนึ่งในจำนวนสมาชิกทั้งหมด ไม่ใช่ได้ทุกคน ก็แปลว่าทันทีที่คุณกด คุณจ่ายค่าโทรไปเรียบร้อยแล้ว ส่วนจะได้หรือไม่ได้ไปลุ้นเอา เพราะว่าเป็นแค่สิทธิ์ของคุณที่จะได้ลุ้นรางวัล สรุปว่าเขาได้ไป ๒,๔๐๐,๐๐๐ บาท แจกรางวัลไป ๕๐๐ บาท ทีนี้เราจะได้รู้ว่าโลกนี้ไม่มีอะไรฟรีนั้นเป็นเรื่องจริง

วันก่อนมีโปรโมชั่น ๓๐ บาท โทรฟรี ๗ ชั่วโมงภายในวันนี้ อาตมาจะโทรถึง ๑ นาทีก็ยาก นี่ให้โทรตั้ง ๗ ชั่วโมง คราวนี้เขาให้เวลาแค่วันนั้นวันเดียว ถ้าหากว่าใช้ไม่หมดก็สูญไปเฉย ๆ ๓๐ บาท

มีอยู่สมัยหนึ่งที่เขาใช้พินโฟน ซึ่งเป็นลักษณะคล้าย ๆ บัตรเติมเงิน ไปเสียบตู้สาธารณะแล้วโทรได้ตามอัตราเงินที่ตนเองมีอยู่ อาตมาเองได้รับถวายพินโฟนมาราคา ๕๐๐ บาท ก็ทิ้งไว้หลายเดือนไม่ได้ใช้ พอไปเสียบเขาบอกไม่มีเงิน โทรไปถามเขา เขาบอกว่าหมดเวลาการใช้งานไปแล้ว สรุปก็คือ ๕๐๐ บาท เสียไปฟรี ๆ เพราะว่าบัตรหมดอายุ ซึ่งเขาไม่เคยบอกว่าบัตรมีการหมดอายุด้วย"

ถาม : ฤกษ์สำหรับทำบุญขึ้นบ้านใหม่ครับ ?
ตอบ :อาจจะต้องเป็นปีหน้า เดือนยี่ วันศุกร์ มี ๑๒ มกราคม วันศุกร์ สิทธิโชค หลังจากนั้นก็ต้องรอ ดูท่าจะมีวันเดียว ไม่อย่างนั้นไปอีกหลายเดือนเลย เพราะว่าฤกษ์วันศุกร์จะไปมีอีกที ๒๒ มิถุนายนรอไหวไหม ? ๒๒ มิถุนายนดีกว่า เพราะว่าเป็นมหาสิทธิโชค ๑๐ ค่ำเดือน ๘

ถาม : หลวงพ่อว่างไหมครับ ?
ตอบ : ว่างก็ไม่ไป อาตมาไม่เคยรับนิมนต์เรื่องส่วนตัว จะไปก็คือเรื่องของส่วนรวมจริง ๆ ถ้าไปรับนิมนต์เรื่องส่วนตัวก็ตายพอดี ทั่วประเทศไทยใคร ๆ ก็อยากให้ไป

ถาม : หนูขายปลีกไปก่อน ปีหน้าหนูจะขายส่ง ถ้าหนูลงทุนไปแล้ว จะดีไหมคะ ?
ตอบ : อยู่ที่เราบริหาร เรื่องของการขายปลีกพวกนี้สำคัญตรงสถานที่ คราวนี้ถ้าเราสามารถขยับไปหาที่เหมาะสมได้อยู่เรื่อย ๆ ก็จะขายได้เรื่อย ๆ ลักษณะเหมือนอย่างกับตลาดนัด ตรงนั้นก็มี ตรงนี้ก็มี เราก็ไปตั้งร้านเอา ถ้าหากว่าอยู่ที่เดียวจะลำบาก

ถาม : การขายส่ง ปีหน้าจะดีไหมคะ ?
ตอบ : แย่กว่าปีนี้อีก..!

ถาม : มีดหมอแบบปากกา พกขึ้นเครื่องผ่านด่านเขาจะได้ไม่สังเกต ?
ตอบ : อาตมาพกมีดหมอทั้งเล่ม ไปยันญี่ปุ่น ยุโรป ไม่เห็นมีปัญหาอะไรเลย สำคัญที่ว่าอาราธนาเป็นไหม ? เดินผ่านเครื่องตรวจของไทยไม่ดัง...สบายใจ พอไปถึงที่ญี่ปุ่น...เครื่องมือเขาทันสมัยกว่าจะดังไหม ? ก็ไม่ดัง แสดงว่าของดีต้องดีเสมอต้นเสมอปลาย

ถาม : ถ้าเราไปทำงาน แล้วเราได้เงิน แล้วถ้าเราไม่ได้ไปทำงาน เราบาปไหมครับ ?
ตอบ : ถามว่าบาปไหม ? ถ้าไม่ได้ลักขโมยก็ไม่บาป แต่ว่าสิ่งที่เราทำแล้วต้องบอกว่าส่วนของหลักธรรมพร่อง เพราะว่าเรารับค่าตอบแทนมาเต็มเม็ดเต็มหน่วย แต่ว่าเราทำงานไม่เต็มเม็ดเต็มหน่วย

ถาม : คำว่า "คุณธรรม" ที่เราเข้าใจว่าเป็นคนดี เกี่ยวกับบุญอย่างไรบ้างครับ ?
ตอบ : จริง ๆ คุณธรรมจะต้องมาจากศีลธรรม ถ้าสภาพจิตของเราทรงศีลทรงธรรมเป็นปกติ กลายเป็นความดีส่วนตัวเขาเรียกว่า คุณธรรม เมื่อคนอื่นเขาเห็นความดีนั้นแล้วเลียนแบบไปทำตามเขาเรียกว่า จริยธรรม

แต่คุณธรรมในความหมายของคนทั่ว ๆ ไปส่วนใหญ่ก็คือความดีเฉพาะตัวของบุคคลนั้น ๆ ซึ่งส่วนใหญ่แล้วก็คือเกิดจาก ปุพเพกตปุญญตา ก็คือการทรงคุณความดี สะสมบุญมาตั้งแต่ชาติก่อน ๆ พอติดมาถึงชาตินี้ก็ยังคงทำความดีต่อไป กลายเป็นคุณธรรมเฉพาะตัวของเขา

ท่านทั้งหลายเหล่านี้ที่ทำเช่นนั้นเพราะมีมโนธรรม ก็คือจิตสำนึกของตนเองว่าสิ่งทั้งหลายถูก สิ่งทั้งหลายควรก็จะทำสิ่งนั้น สิ่งใดไม่ถูกไม่ควรก็จะไม่ทำสิ่งทั้งหลายเหล่านั้น

ถาม : เราจะสามารถสรุปคร่าว ๆ ได้ไหมครับว่า คนที่มีคุณธรรมก็จะมีสภาพจิตที่ใช้งานได้ในเรื่องพวกนี้มากกว่า ?
ตอบ : อย่างน้อย ๆ พื้นฐานที่รองรับก็เอื้อต่อการเข้าถึงธรรมมากกว่า แต่สำคัญตรงที่ว่าจะมีโอกาสจะมาปฏิบัติธรรมไหม ? บางคนต้องบอกว่าน่าเสียดาย คุณสมบัติทุกอย่างครบถ้วนสมบูรณ์ แต่ไม่เลี้ยวเข้ามาสักที

ถาม : เวลาเราทำธุรกิจ แล้วเราตั้งใจเอากำไรมาก ๆ โดยที่เราไม่ได้คิดว่าจะส่งผลกับส่วนรวมอย่างไร แต่เราไม่ได้ลักขโมย แต่เกิดผลเสียต่อส่วนรวม จะมีผลกระทบต่อตัวเองไหมครับ ?
ตอบ : คุณรู้จักคำว่าพ่อค้าหน้าเลือดไหม ?

ถาม : รู้จักครับ ?
ตอบ : คิดว่าคนเขาสรรเสริญไหม ?

ถาม : ไม่ครับ ?
ตอบ : ในเมื่อไปไหนก็เข้ากับใครไม่ได้ เพราะคนเขาไม่อยากจะคบหา มีผลกระทบต่อตัวเองไหมเล่า ?

ถาม : แต่คนขายมองแต่เรื่องกำไร ไม่ได้สนใจความดีอยู่แล้ว ?
ตอบ : ก็ได้แค่ชาติเดียว เพราะว่าสภาพจิตที่ประกอบด้วยโลภอย่างนั้น มีโอกาสลงอบายภูมิสูงมาก

ถาม : คนทั่วไปที่เลี่ยงภาษี ไม่ว่าจะเป็นภาษีบุคคลธรรมดาหรือภาษีนิติบุคคล บาปไหมครับ ?
ตอบ : รู้ว่าผิดแล้วทำ โทษหนักกว่าปกติอีก ไม่รู้แล้วทำยังพอให้อภัย รู้ว่าผิดแล้วทำแสดงว่าเจตนาเกิน ๑๐๐ เปอร์เซ็นต์ โทษหนักกว่าปกติหลายเท่า

ถาม : แล้วอย่างหมอ เวลาที่ตั้งใจเลี้ยงไข้ บาปไหมครับ ?
ตอบ : ก็ไปถามหมอสิ โดยจริยธรรมหรือว่าโดยจรรยาบรรณ หมอมีหน้าที่รักษาคนไข้ให้หาย แต่เรากลับเห็นคนไข้เป็นแหล่งผลิตเงิน พยายามที่จะเลี้ยงไข้เอาไว้เพื่อที่จะได้เอาเงินมาให้เราบ่อย ๆ ลักษณะอย่างนั้นคิดว่าบาปไหม ? ต้องเกิดจากจิตที่ประกอบไปด้วยความโลภอย่างไม่เพียงพอ ต้องบอกว่าโหดเหี้ยมอำมหิตด้วย เพราะฉะนั้น...กำลังใจลักษณะอย่างนั้นไม่รอดอบายภูมิแน่ ๆ

ถาม : การที่บาปไม่บาปก็ตาม ถ้าไม่ผิดไปจากศีล ๕ ?
ตอบ : ศีล ๕ ป้องกันแค่กิเลสขั้นหยาบเท่านั้น ขั้นกลางกับขั้นละเอียดป้องกันไม่ได้ ถ้าคุณพิจารณาแค่ศีล ๕ ก็เจ๊ง..!

ถาม : กรณีเลี้ยงไข้ประกอบด้วยความโลภ ความโลภก็คือบาปหรือครับ ?
ตอบ : สภาพจิตที่ประกอบไปด้วยรากเหง้ากิเลสใหญ่อย่างนั้นจะเรียกว่าบาปไหม ?

ถาม : อย่างนี้บาปคืออะไรครับ ?
ตอบ : ความชั่ว

ถาม : มีหมอดูที่ผมรู้จัก เขาบอกว่าถ้าไปแนะนำให้เลิกกับแฟน ไปยุ่งกับกรรมเก่าเขาจะไม่ดี อย่างเราคนธรรมดา เราให้คำปรึกษาคนอื่นที่เกี่ยวกับเรื่องแบบนี้ เราไปยุ่งกับกรรมเก่าเขาไหมครับ แล้วมีกระทบไหมครับ ?
ตอบ : การที่ไปข้องแวะกับผู้อื่น ถือว่าไปยุ่งกับกรรมของเขาอยู่แล้ว ส่วนที่จะซวยมากซวยน้อยก็ขึ้นอยู่กับว่ากรรมนั้นหนักหรือเบา

ถาม : แต่ถ้าเราจะแนะนำ เพื่อให้เขาพ้นทุกข์ อย่างนี้ยังถือว่าไปยุ่งเกี่ยวกับกรรมเก่าเขาไหมครับ ?
ตอบ : ถ้าคุณคิดจะแนะนำ ก็อย่าไปสนใจถึงผลกระทบของกรรม

ถาม : ลังเลเรื่องการมีลูกครับ จริง ๆ คือคนเราสามารถเลือกอะไรได้หลายอย่าง เลือกคู่ครองเป็นคนแบบไหนอย่างไรได้ แต่เรื่องลูก เราเลือกไม่ได้ว่าลูกจะมาเกิดแบบไหน จะมีลูกดีหรือไม่ดี ผมควรคิดอย่างไรดีครับ ?
ตอบ : อยู่ที่การอบรมสั่งสอนของเรา โดยเฉพาะถ้าพ่อแม่เป็นตัวอย่างที่ดีได้ ลูกก็ดีเอง ถ้าพ่อแม่เป็นตัวอย่างไม่ได้ ก็เป็นเวรเป็นกรรมของทั้งลูกทั้งเรา..!

ถาม : แต่ถ้าเป็นเจ้ากรรมนายเวรมาเกิดละครับ ?
ตอบ : เจ้ากรรมนายเวรไม่กลัวไม้ใช่ไหม ? ไม่เปิดโอกาสให้ทวงเสียอย่างจะทำอะไรได้ กูไม่ได้กังวล เจ้ากรรมนายเวรมาจะใช้ให้หัวทิ่มไปเลย...!

ถาม : ปกติผมจะห้อยพระหลายองค์ ถ้าตอนนี้เริ่มเจ็บคอ ทำให้ไม่สามารถห้อยได้เหมือนเดิม แล้วเราอยากจะอาราธนาท่านเสมือนเราห้อยท่านอยู่ตลอดเวลาได้ไหมครับ ?
ตอบ : ใส่กระเป๋าสะพายไป

ถาม : แต่คราวนี้กระเป๋าอยู่ในระดับเอว จะเหมาะสมหรือไม่ครับ หรือบางทีไว้ในรถ ไว้บนที่นั่ง ?
ตอบ : อย่าคิดมาก