ซ้อมบ่อย ๆ

[เถรี]

ถาม : ผมไปฝึกมโนมยิทธิที่บ้านสายลมมา แล้วเห็นไม่ชัด ?
ตอบ : ต้องซ้อมบ่อย ๆ

ถาม : ซ้อมบ่อย ๆ หรือครับ ?
ตอบ : วันหนึ่ง ๘๐๐ ครั้ง ๙๐๐ ครั้ง ดูซิว่าจะดีขึ้นไหม

ถาม : แล้วซ้อมอย่างไรครับ ?
ตอบ : ให้ซ้อมกับสิ่งที่พิสูจน์ได้ในเวลาสั้น ๆ อย่างเช่นว่า คุณไปขึ้นรถเมล์ ก็ทายว่ารถเมล์ที่คุณจะขึ้น สีอะไร หมายเลขอะไร เสร็จแล้วก็ไปดูว่าคันที่มานั้นใช่หรือไม่ ถ้าใช่ก็จำไว้ว่า เราวางอารมณ์ที่ถูกต้องไว้อย่างไร ถ้าไม่ใช่ก็คือเลิก กำหนดใจใหม่ จนกว่าจะถูกมากกว่า เราจึงจะจำอารมณ์ที่ถูกต้องได้

ถาม : แล้ววิธีการนี่คือ..?
ตอบ : วิธีการมีอยู่อย่างเดียว คือซ้อมเอาไว้เสมอ ๆ

สมัยที่ฝึกอยู่กับหลวงพ่อวัดท่าซุง ท่านจะนั่งเฝ้าเลย หลับตากำหนดใจให้สบาย ๆ พอเห็นรถยนต์วิ่งมาให้ถามตัวเองว่ารถคันนี้สีอะไร แล้วก็ลืมตาดู ถ้าถูกสัก ๘ ครั้งหรือ ๑๐ ครั้ง เราจะจำได้ว่าตอนนั้นวางอารมณ์อย่างไร หลังจากนั้นก็ใส่รายละเอียดว่าไปว่าคนนั่งมากี่คน ผู้หญิงเท่าไร ผู้ชายเท่าไร แต่ละคนใส่เสื้อผ้าสีอะไร ท้ายสุดเลขทะเบียนอะไรก็บอกได้ สำคัญตรงที่ต้องซ้อมบ่อย ๆ

อยากเก่งต้องขยัน สมัยก่อนอาตมาซ้อมจนครูฝึกต้องไล่ออกจากห้อง พอคล่องตัวมาก ๆ เข้า ทำให้การฝึกของคนอื่นเขาเสียหมด จนโดนเขาไล่ พอครูฝึกเขาเอ่ยปากคำเดียว อาตมาจะรู้ทั้งประโยคเลยว่าครูฝึกจะถามว่าอะไร ก็ชิงตอบก่อน ครูฝึกไม่เพียงแต่เอ๋อรับประทาน เพื่อนร่วมห้องก็งงว่าอะไรวะ ? เพราะฉะนั้น...ต้องซ้อมจนคล่อง


ถาม-ตอบ ณ บ้านอนุสาวรีย์
วันจันทร์ที่ ๓ สิงหาคม ๒๕๕๒