View Full Version : เก็บตกบ้านเติมบุญ ต้นเดือนมิถุนายน ๒๕๖๓
"เอาตอนนี้เลยครับ" หา..? อาตมาอ้าปากค้าง เมื่อจอมเทพแห่งจตุมหาราชิกาภูมิบอกหน้าตาเฉย ขณะที่อาตมากำลังนั่งลงเพื่อเจริญพระกรรมฐานรอบเช้า เอิ่ม..มีใครบอกกับพ่อปู่บ้างไหมว่า เวลาไม่ได้อยู่ในภาค ย.ยักษ์เขี้ยวใหญ่แล้ว พ่อปู่หล่อล่ำกว่านายอาร์โนลด์อีก..?!
ความจริงวันนี้อาตมาต้องไปปลุกเสกมีดลูกพราหมณ์และเหรียญท้าวเวสสุวรรณที่วัดพังตรุ อำเภอพนมทวน จังหวัดกาญจนบุรี แต่เวลาที่ท่านอาจารย์พระมหาธวัชชัย กลฺยาโณ ป.ธ. ๙ เจ้าคณะอำเภอพนมทวนนัดไว้คือบ่ายโมงตรง...
ในเมื่อเวลาไม่ได้อยู่ในระยะเวลาของการสงเคราะห์ พ่อปู่อาร์โนลด์ เอ๊ย...พิมพ..เอ๊ย..กุเวร (ทำไมชอบนึกว่าเวรแล้วกู..?!) จึงให้เริ่มเสียตั้งแต่ตอนนี้เลย...
น้อมจิตนึกถึงองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุก ๆ พระองค์ พระปัจเจกพระพุทธเจ้าทุก ๆ พระองค์ พระธรรม และพระอริยสงฆ์ทั้งหลาย ครูบาอาจารย์ทั้งหลายสืบ ๆ กันมา มีหลวงปู่ปาน วัดบางนมโค และหลวงพ่อฤๅษีฯ วัดท่าซุง เป็นที่สุด...
พุ่งจิตออกไปยืนหยัดอยู่นอกขอบจักรวาล ด้วยท่าที่คิดว่าเท่ที่สุดแล้ว ประมาณว่า "ข้ามาคนเดียว" แผ่พุ่งพลังจิตออกไปเหมือนกับเหวี่ยงแห ครอบใส่ดาราจักรมหึมาที่หมุนวนเป็นวงกลมคล้ายกงจักร รวบแล้วดึงเอาพลังงานมหึมามโหฬารจนประมาณไม่ถูกเข้ามาทันที..!
"เฮ้ย..หยุด..เดี๋ยวตาย..!" เสียงหลวงพ่อฤๅษีฯ ตวาดพร้อมกับไม้เท้าฟาดเปรี้ยงลงกลางกบาล ก่อนที่จะกวาดไม้เท้าออกขวางหน้า พลังงานหลากสีที่แผ่ออกมาขวางเอาไว้ เหมือนเขื่อนยักษ์สกัดสายน้ำป่าที่เชี่ยวกรากจนอยู่หมัด..!
"ใครสอนให้เอ็งทำแบบนี้วะ ?"
"เกล้าฯ เองขอรับ เกล้าฯ ประมาณความฉลาดของมันผิดไปหน่อยขอรับ" คลำหัวที่เจ็บลึกเจ็บจริง..ขายหน้าสิ้นดี..ต้องให้ครูบาอาจารย์มาออกหน้ารับแทน...
"เอาใหม่โว้ย..ใจเย็น ๆ อย่าโง่แล้วอวดฉลาด เดี๋ยวก็ได้ระเบิดตัวเองเป็นฝุ่นไปเท่านั้นเอง" หลวงพ่อฤๅษีฯ เมตตาแนะนำ "เริ่มจากขอบารมีพระแบบตอนที่เอ็งแผ่เมตตาก่อน นั่นแหละ..ให้ภาพพระกลมกลืนเป็นอันหนึ่งอันเดียวกับตัวเองก่อน แล้วแผ่กว้างออกไปตามลำดับจนคลุมไปทั้งโลก.."
"คราวนี้ขยายออกไปจนทั่วสุริยจักรวาล ขยายออกไปจนคลุมดาราจักรทางช้างเผือก แล้วค่อย ๆ รวบกลับมา จากใหญ่ลดลงมาเป็นกลาง จากกลางลดลงมาเป็นเล็ก แล้วดึงเข้ามาในร่างกาย จากนั้นค่อยส่งลงไปที่วัตถุมงคล.."
สรุปว่าอาตมาโง่แล้วขยัน ข้ามขั้นตอนไปเลย จะเอาน้ำทั้งมหาสมุทรเทใส่ขวดทีเดียว จนเกือบจะวางระเบิดตัวเองไปแล้วไหมล่ะ..!
มีดทุกเล่ม วัตถุมงคลทุกชิ้น เปล่งแสงสว่างเจิดจ้า "คาถา" พ่อปู่อาร์โนลด์กำชับขณะกลับร่างเป็น ย.ยักษ์เขี้ยวใหญ่ ยกกระบองยาวกดปลายลงไปยังกองวัตถุมงคล ท่านี้คุ้น ๆ เหมือนกำลังตำข้าวหรือตำขนมจีนด้วยสากมือ "โป๊กกก..!" พ่อปู่ไม่ทันว่าอะไร โดนหลวงพ่อฤๅษีฯ ฟาดกบาลซ้ำไปอีกทีแล้ว..!
"สักกัสสะ วชิราวุธัง ยะมัสสะ นะยะนาวุธัง อาฬะวะกัสสะ ธุสาวุธัง เวสสุวัณณัสสะ คะทาวุธัง นารายะณัสสะ จักราวุธัง ปัญจะอาวุธานัง เอเตสังอานุภาเวนะ สัพพะศัตรู วินาสสันติ" คาถาวันนี้เหมือนกับโดนผูกใหม่ขึ้นมาโดยเฉพาะ...
"หัวใจ" พูดให้ยาวหน่อยก็ได้มั้ง ? ยังดีที่พอจะมีวัวปนอยู่บ้าง ถึงพอที่จะฟังรู้เรื่อง "เวสสะ ภุสสะ นะโมพุทธายะ" เทพอาวุธขยายใหญ่ประดุจเขาพระสุเมรุ พลังที่แผ่ออกมาแทบจะบดภูเขาให้เป็นผุยผง..!
ภาพพระพุทธเจ้าทั้งอดีต ปัจจุบัน และอนาคตทั้ง ๕ พระองค์ ปรากฏขึ้นพร้อมฉัพพรรณรังสีสว่างไสวไปทั้งจักรวาล ทุกรูปทุกนามกราบลงแทบพระบาท พระรูปพระโฉมเลื่อนลับกลับคืนไปเร็วพอ ๆ กับตอนที่มา...
"เสร็จแล้ว" กลับคืนมาหล่อเหมือนเดิม ไม้ตีพริก เอ๊ย..กระบองเอาไปซุกไว้ที่ไหนก็ไม่รู้ ? อาตมากราบขอบพระคุณทุกท่านทุกองค์ โดยเฉพาะหลวงพ่อกวย วัดโฆสิตาราม ที่เมตตาสงเคราะห์ และเมตตารับผิดแทนลูกศิษย์โง่ ๆ คนนี้ ลืมตาขึ้นมาตีห้าตรงพอดี ๑ ชั่วโมง ๑๐ นาทีเต็ม ๆ..!
"ถ้าให้เลือกเครื่องรางในดวงใจ ๑๐ ชิ้น หลวงพ่อจะเลือกอะไรบ้างครับ ?"
"ทำไมให้แค่ ๑๐ ชิ้น ? สัก ๓๐ ชิ้นยังเลือกยากเลย แต่ถ้าจำกัดให้แค่นั้นจริง ๆ ก็จะเลือกตามลำดับดังนี้...
๑. มีดหมอเทพศาสตรา หลวงพ่อเดิม วัดหนองโพธิ์ โดยเฉพาะมีดปากกา ๓ กษัตริย์ ถือเป็นมีดหมอในฝันของนักเล่นเครื่องรางของขลังทุกคน ถ้าไม่ได้ก็จะเลือก มีดหมอปราบไตรภพ หลวงปู่ยิ้ม วัดหนองบัว มีดหมอเทพศาสตรามหาปราบ หลวงปู่บุญ วัดกลางบางแก้ว มีดหมอเทพศาสตรามหาปราบ หลวงปู่ทองเฒ่า วัดเขาอ้อ มีดหมอเทพศาสตราหลวงพ่อรุ่ง วัดหนองสีนวล หรือมีดหมอเทพศาสตรา หลวงพ่อกวย วัดโฆสิตาราม อย่างใดอย่างหนึ่ง ซึ่งอานุภาพเป็นที่เชื่อถือได้ทุกสำนัก...
๒. เสือหลวงปู่ปาน วัดบางเหี้ย ต้นตำรับเขี้ยวเสือแกะราคาแพงหูดับมาตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ ๕ ทรงมีพระราชหัตถเลขาบันทึกเอาไว้ว่า ในยามที่มีผู้เสาะแสวงหากันมาก ราคาขึ้นไปถึง ๑ ตำลึงหรือ ๖ บาทก็มี ถ้าไม่ได้ก็ขอเป็นเสือหลวงพ่อเฮง วัดเขาดิน ซึ่งมีพระราชหัตถเลขาของล้นเกล้าฯ รัชกาลที่ ๕ บันทึกเอาไว้คู่กันมากับหลวงปู่ปานต้นตำรับ หรือว่าเสือหลวงพ่อนก วัดสังกะสี เสือหลวงพ่อสาย วัดบางเหี้ย ศิษย์สายตรงหลวงปู่ปาน เสือหลวงปู่ยิ้ม วัดหนองบัว และเสือหลวงพ่อคง วัดวังสรรพรส ซึ่งถ้าได้ฝีมือลุงถนอมแกะก็งามสุด ๆ ไปเลย
๓. หนุมานพิมพ์หน้าโขน หลวงพ่อสุ่น วัดศาลากุน ถือเป็นเครื่องรางรูปหนุมานอันดับ ๑ ของประเทศไทย จะเป็นรากพุดซ้อนหรืองาแกะก็ได้ ถ้าหาไม่ได้ก็ขอเป็นหนุมานหลวงพ่อกุน วัดพระนอน หนุมานหลวงปู่บุญ วัดกลางบางแก้ว หนุมาน (ลิง) หลวงพ่อดิ่ง วัดบางวัว หนุมานหลวงปู่ทิม วัดละหารไร่ หรือ หนุมานท่านอาจารย์เฮง ไพรวัลย์ ฆราวาสผู้ทรงอภิญญา...
๔. เบี้ยแก้หลวงปู่บุญ วัดกลางบางแก้ว ซึ่งถึงพร้อมทั้งกันและแก้ แถมมหาอุดหยุดปืนอีกต่างหาก หรือถ้าได้เบี้ยแก้หลวงปู่รอด วัดนายโรง ๑ ใน ๙ เครื่องรางสะท้านแผ่นดินก็ยิ่งดีเข้าไปใหญ่ ไม่เช่นนั้นก็ขอเป็นเบี้ยแก้หลวงพ่อภักตร์ วัดโบสถ์ เบี้ยแก้หลวงปู่เพิ่ม วัดกลางบางแก้ว เบี้ยแก้หลวงพ่อคำ วัดโพธิ์ปล้ำ เบี้ยแก้หลวงพ่อนุ่ม วัดนางในก็ได้ จะสายอ่างทองหรือสายวัดกลางบางแก้วก็สุดยอดทั้งนั้น...
๕. พระขรรค์เขาควายเผือกฟ้าผ่าตาย หลวงพ่อโสก วัดปากคลองบางครก สุดยอดเทพศาสตราวุธที่ถึงพร้อมทั้งกันและแก้ โดยเฉพาะการถอนคุณไสยถอนวิชาทั้งปวง ถ้าไม่ได้ก็ขอฝันไปถึงพระขรรค์โสฬส หลวงปู่ศุข วัดปากคลองมะขามเฒ่า พระขรรค์เทพศาสตรา หลวงพ่อขำ วัดเขาแก้ว ครูบาอาจารย์ผู้สอนวิชาสร้างมีดหมอเทพศาสตราให้แก่หลวงพ่อรุ่ง วัดหนองสีนวล และหลวงพ่อเดิม วัดหนองโพธิ์ หรือจะเป็นพระขรรค์สะกดวิญญาณ หลวงพ่อแจ่ม วัดวังแดงเหนือ ถ้าได้พระขรรค์ประจำตระกูลลายมือจารของหลวงพ่อแจ่มเอง ก็สุดยอดไปเลย ถ้าไม่ได้ระดับนั้นขอเป็นพระขรรค์ปากกาก็ยังดี ถ้าไม่มีก็พระขรรค์ไม้พญางิ้วดำ หลวงปู่ทิม วัดละหารไร่ หรือฝันให้ไกลไปให้ถึงก็ต้อง พระขรรค์เทพศาสตรามหาปราบไตรโลก หลวงปู่ยิ้ม วัดหนองบัว บรมครูแห่งลุ่มน้ำแม่กลอง ที่หลวงปู่ศุข วัดปากคลองมะขามเฒ่า แนะนำให้เสด็จในกรมหลวงชุมพรไปขอมาเป็นอาวุธคู่พระหัตถ์ให้ได้...
๖. ตะกรุดมหาโสฬส หลวงปู่เอี่ยม วัดสะพานสูง ที่ต้องเสกด้วยโองการมหาทะมื่นหนึ่งหมื่นจบ กว่าจะสำเร็จออกมาแต่ละดอกใช้เวลาถึง ๓ ปี..! ถ้าไม่มีขอเป็น ตะกรุดไมยราพณ์สะกดทัพ หลวงพ่อกุน วัดพระนอน ตะกรุดคู่ชีวิต หลวงพ่อเงิน วัดบางคลาน ตะกรุดมหาระงับ หลวงพ่อคง วัดบางกะพ้อม ตะกรุดมงกุฎพระพุทธเจ้า หลวงปู่เอี่ยม วัดหนัง หรือตะกรุดจันทร์เพ็ญ (คงคาวดี) หลวงปู่ศุข วัดปากคลองมะขามเฒ่าก็ได้ แต่ละอย่างบางคนทั้งชีวิตไม่เคยได้เห็นสักดอก มีเงินอย่างเดียวไม่สามารถที่จะหามาครอบครองได้ ต้องเคยสร้างบุญร่วมกับท่านมาด้วยถึงจะพอมีหวัง...
๗. พระราหูกะลาตาเดียว หลวงพ่อน้อย วัดศีรษะทอง สุดยอดวัตถุมงคลในการแก้อาถรรพ์แก้ชงทั้งปวง ถ้าไม่มีขอเป็นกบกินเดือน (พระราหูกะลาตาเดียว) ครูบานันตา วัดทุ่งม่านใต้ หรือกบกินเดือน ครูบาเจ้าอโนชัยธรรมจินดา พระอาจารย์ผู้ถ่ายทอดวิชาให้กับครูบานันตา ถ้าไม่ได้ระดับปรมาจารย์ ก็ย้อนกลับมาที่หลวงพ่อปิ่น วัดศีรษะทอง ลูกศิษย์สายตรงของหลวงพ่อน้อย หรือไม่ก็โดดไปภาคอีสาน พระราหูของญาท่านสวน วัดนาอุดม จะเป็นกะลาตาเดียวหรืองาแกะก็ได้ หรือถ้าทุนทรัพย์ถึง ก็จตุคามรามเทพปี ๒๕๓๐ ต้นตำรับจตุคามรามเทพซึ่งล้อมด้วยพระราหู ๘ ตน ที่ราคาไม่ได้ตกตามท้องตลาดไปสักเท่าไรเลย...
๘. ตะกรุดไม้ครู หลวงปู่ภู วัดอินทรวิหาร เครื่องรางของขลังที่สร้างได้ยากที่สุดในโลก เพราะว่าต้องหากอไผ่ที่โดนฟ้าผ่าล้มขวางด่านช้างไปทางทิศตะวันออก แล้วช้างทั้งโขลงเดินข้ามไปโดยไม่ดึงมากินแม้แต่นิดเดียว ถึงจะทำการพลีขอเจ้าป่าเจ้าเขานำมาทำเป็นไม้เท้า แล้วต้องเอาไม้เท้านี้ไปจิ้มศพซึ่งตายวันเสาร์เผาวันอังคารให้ได้ครบ ๗ ศพ ถึงจะนำเอามาจักเป็นตอก ลงพระนามที่ได้รับมาจาก "เบื้องบน" บรรจุลงในแท่งไม้ที่เตรียมเอาไว้ จึงสำเร็จเป็นไม้ครู ที่เรียกว่าไม้พ่อครูบ้าง นิ้วเพชรพระอิศวรบ้าง อานุภาพอยู่ในระดับต้นชี้ตายปลายชี้เป็น ที่หลวงปู่ภูกล่าวอย่างเต็มปากเต็มคำว่า "ไม่มีใครสร้างได้เหมือนกู" จึงไม่ต้องเสียเวลาไปหาของครูบาอาจารย์ท่านอื่นมาทดแทน..!
๙. ลูกอมมหาจินดามณีมนตราคม หลวงปู่ปาน วัดตุ๊กตา ลูกอมอันดับ ๑ ของประเทศไทย ที่สร้างจากเนื้อผงแท้ ๆ แต่กลายเป็น "แก้ว" ไปหมดแล้ว ถ้าหาไม่ได้ขอเป็นลูกอมแร่บางไผ่ หลวงปู่จัน วัดโมลี ๑ ใน ๙ เครื่องรางสะท้านแผ่นดิน หรือ ลูกอมเนื้อเมฆสิทธิ์ หลวงปู่ทับ วัดอนงคาราม ลูกอมเนื้อเมฆพัตร หลวงปู่เนียม วัดน้อย ลูกอมชานหมาก หลวงปู่ทอง วัดราชโยธา ปิดท้ายด้วยลูกอมผงวิเศษยันต์เกราะเพชร หลวงปู่ปาน วัดบางนมโค ขอเลือกเฉพาะลูกที่เป็น "แก้ว" แล้วเท่านั้น..!
๑๐. หวายหรือเชือกคาดเอว หลวงปู่ยิ้ม วัดหนองบัว ถ้าเป็นหวายคาดเอวก็มีอานุภาพพิเศษ ถึงเวลาอธิษฐานโยนลงในทะเล น้ำในวงหวายจะกลายเป็นน้ำจืด สามารถตักมาดื่มกินได้ แต่ถ้าเป็นเชือกคาดเอวลงรักแดงลายตะขาบไฟงามสุด ๆ ก็ต้องรีบคว้าเอาไว้เช่นกัน ถ้าหาไม่ได้ขอเป็นเชือกคาดเอวพร้อมตะกรุด หลวงพ่อคง วัดบางกะพ้อม หรือ เชือกคาดเอวหลวงพ่อโชติ วัดตะโน หลวงปู่ศรี วัดพระปรางค์ หลวงพ่อเชน วัดสิงห์ และหลวงพ่อกวย วัดโฆสิตาราม สำนักใดสำนักหนึ่งก็ได้...
นี่ยังไม่ได้กล่าวถึงปลัดขิก แหวนพิรอด สีผึ้ง สิงห์มหาอำนาจ แพะมหาเสน่ห์ หลวงพ่อปู่พระฤๅษี ชูชกฯลฯ เลย เพราะว่าโดนจำกัดเอาไว้ด้วยจำนวน ๑๐ ชิ้น จึงเอาแค่พอสังเขปเพียงเท่านี้ก็แล้วกัน...
ประเทศอินเดียกำลังเจอภัยธรรมชาติซ้ำซ้อน นอกจากเชื้อไวรัส covid-๑๙ ที่อาละวาดจนมีผู้ติดเชื้อเป็นแสนรายแล้ว ยังถูกรางวัลใหญ่ซ้ำซ้อนอีกก็คือ พายุไซโคลนอำพันเพิ่งจะพัดถล่มไปเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา ทำเอาคนตายไปหลายสิบ วันนี้พายุไซโคลนลูกใหม่ชื่อ Nisargar กำลังจ่อรอถล่มซ้ำอีกแล้ว...
ถ้าว่ากันตามชื่อ นิ = ไม่, สาคระ = น้ำ, แหล่งน้ำ ความหมายคือไม่ใช่น้ำ แปลว่าพายุล้วน ๆ อะไรจะดวงดีป่านนี้..! เพิ่งรับรางวัลใหญ่ไปหยก ๆ ก็มีรางวัลใหญ่ตามมาติด ๆ แล้ว บนฟ้าเป็นน้ำและลม บนดินเป็นเชื้อโรค เหมือนวาระสุดท้ายของโลกจะมาถึงก็ไม่ปาน..!
ส่วนที่สหรัฐอเมริกานั้น การตายของชายผิวดำที่โดนตำรวจจับกุมด้วยความรุนแรง ทำให้เกิดการประท้วงไปเกือบทั่วทั้งประเทศ มิหนำซ้ำ "ท่านประธานาธิบดีน็อตหลวม" ยังช่วยโหมฟืนใส่ไฟว่า looting start (เริ่มปล้น) shooting start (เริ่มยิง) ทำให้เกิดการเผาและปล้นสดมภ์กันทั่วเมือง จนทางการต้องปิดถนนที่มุ่งสู่ทำเนียบขาวทั้ง ๒ สาย เพื่อให้ท่านประธานาธิบดีปลอดภัย จะได้มีแรงสุมฟืนใส่ไฟต่อไป..!
จะว่าไปแล้วก็เป็นกรรมสนอง ที่สหรัฐอเมริกาทำตัวเป็นนักเลงโต เที่ยวไปวุ่นวายกับการเมืองของประเทศอื่นทั่วโลก โดยเฉพาะอยู่เบื้องหลังการประท้วงในฮ่องกง เมื่อม็อบฮ่องกงมีการเผาทำลาย ยังบอกว่า "เป็นภาพที่งดงาม" คล้าย ๆ กับ "อาหารอร่อยดนตรีไพเราะ" ของม็อบแถว ๆ ใกล้ ๆ บ้านเรานี่เลย..!
เราจะเห็นความเป็น Double Standard ของสหรัฐอเมริกาที่ดำเนินการเกี่ยวกับการควบคุมฝูงชน ตัวเองไปเที่ยวชี้นิ้วบงการให้ประเทศอื่นยึดหลักสิทธิมนุษยชน แต่พอผงเข้าตาตัวเองกลับบอกว่า จะส่งทหารเข้าไปจัดการ..! ประมาณว่า "ท่านจงทำตามที่ข้าพเจ้าบอก แต่อย่าทำตามที่ข้าพเจ้าทำ..!"...
ทำให้นึกถึงที่ล้นเกล้าฯ รัชกาลที่ ๙ ซึ่งให้สัมภาษณ์นักข่าวต่างประเทศว่า "พระองค์ท่านคิดว่าจะชนะในสงครามคอมมิวนิสต์นี้ไหม ?" พระองค์ท่านตรัสว่า "เราไม่สนใจการแพ้ชนะ เพราะว่าเราไม่รบกับประชาชนของเรา แต่เรารบกับความอดอยากของประชาชน ถ้าเราชนะประชาชนทุกฝ่ายจะอิ่มเหมือนกัน"...
จะเห็นได้ชัดว่าบุคคลที่ให้ความสำคัญกับประชาชน กับบุคคลที่สำคัญผิดว่าประชาชนจะทำให้ตนพ้นจากอำนาจ นั้นต่างกันขนาดไหน ?
ถ้าท่านไม่ยึดติด ท่านก็ไม่มีอะไรจะสูญเสีย แต่ถ้าท่านยึดมั่นถือมั่นในอำนาจ โอกาสที่เลือดนองเป็นท้องธารก็จะเกิดขึ้น ฝากไว้ให้ผู้ปกครองทุกประเทศโปรดรับไปพิจารณาด้วย..!
"พ่อปู่ครับ..ทำไมถึงต้องเป็นสมเด็จองค์ปฐมเนื้อเขียวเหล็กไหลด้วยครับ ?"
"เจ้าถามตอนวัตถุมงคลหมดแล้วถือว่ารอดตัวไป ถ้าถามตอนที่ยังมีเหลืออยู่ คนเขาจะหาว่าเจ้าปั่นราคา..!"
"อันนินทากาเลเหมือนเทแกลบ ไม่เจ็บแสบเหมือนเอาตูดไปขูดหินฯ เรื่องของปากคนผมชินเสียแล้วครับ"
"เจ้านี่ก็นะ..ชอบออกนอกลู่นอกทางเป็นประจำ ไปเปลี่ยนแปลงภาษิตของเขาจนเสียหาย เดี๋ยวคนรุ่นหลังก็เลียนแบบตามเท่านั้น"
"ถ้าอย่างนั้นขออนุญาตกลับไปที่คำถามเดิม ผมต้องการคำตอบอย่างจริงจังมากครับ"
"ประการแรก..ในสามโลกนี้ มีใครบารมีสูงไปกว่าองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าองค์ปฐมท่านบ้าง ?
ประการที่สอง วาระอายุ ๖๐ ปีมีกันได้คนละครั้งเดียว พระองค์ท่านจึงเมตตาสงเคราะห์ในวาระนี้เป็นพิเศษ
ประการที่สาม โลหะธาตุพิเศษ ไม่ใช่ว่าจะหาได้ทั่วไป ในเมื่อพิเศษ ก็ต้องดีกว่าแบบอื่น
ประการที่สี่ เจ้าลงทุนเครื่องบูชาพระรัตนตรัยชุดใหญ่ที่สุดเท่าที่เคยมีมา เครื่องบูชาที่ครบถ้วนสมบูรณ์ตามตำราขนาดนี้ พ่อเองก็ไม่ได้พบมาเกิน ๖๐ ปีแล้ว...
ประการที่ห้า มีพระสุปฏิปันโนหลายรูปอยู่ในพิธีด้วย เท่ากับมีภาชนะระดับดีเยี่ยมที่จะรับพลังงานและถ่ายทอดต่อลงในวัตถุมงคล...
ประการที่หก บรรดาญาติโยมที่สมบูรณ์ด้วย ศีล สมาธิ ปัญญา มีอยู่ในพิธีเป็นจำนวนมาก ควรค่าที่จะได้รับการสงเคราะห์เป็นพิเศษ...
ประการที่เจ็ด ฤกษ์ยามเป็นฤกษ์พรหมประสิทธิ์มหาสิทธิโชค
ในเมื่อทั้ง ๗ ประการนี้ประชุมรวมกันอย่างครบถ้วน ประกอบกับวาระของโลกที่เป็นไปในด้านอันตรายต่อชีวิตและทรัพย์สิน พระท่านจึงเมตตาสงเคราะห์ให้อย่างสมบูรณ์พร้อมเช่นนั้น...
สำหรับลูกหลานของพ่อที่มาหาท่านฤๅษีตั้งแต่ยุคแรกนั้น ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง ทุกคนมีพร้อมทั้งกำลังใจและวัตถุมงคล พ่อเป็นห่วงแต่คนที่มาไม่ทัน จะได้ไม่ต้องไปหาของหายากของแพง จึงได้ให้คำแนะนำไปเช่นนั้น"
กราบขอบพระคุณพ่อปู่สำหรับคำตอบครับ หลายท่านอาจจะสงสัยว่าทำไมต้องเป็นท่านปู่พระอินทร์ ? ก็เพราะว่าหลายเรื่องพระท่านปล่อยวางแล้ว อีกประการหนึ่ง การใช้มโนมยิทธินั้นไม่ควรที่จะถามเปะปะ ถ้าเจอใครก็ถามมีหวังโดนหลอกในเวลาไม่นาน ขอทุกท่านที่ทรงมโนมยิทธิ พึงสังวรระวังในข้อนี้ไว้ให้จงหนัก..!
"เอ..ยังจะใส่อะไรได้อีกวะ..?" ที่ต้องมานั่งงงก็เพราะว่า คุณปริญญา นัทธี ผู้สร้างมีดลูกพราหมณ์ถวายวัดดีบอน นำเอามีดลูกพราหมณ์หมายเลขพิเศษ (๙๙๙) มาขอให้เสกเพิ่มเติม เพื่อนำขึ้นทูลเกล้าฯ ถวายในวโรกาสที่ พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าอทิตยาทรกิติคุณ จะเสด็จไปศึกษาวิธีการตีมีดจากทีมช่างผู้สร้างมีดลูกพราหมณ์...
"หลวงพ่อครับ" คิดอะไรไม่ออกให้เรียกพ่อไว้ก่อน "โน่นเลย..หลวงปู่ของแกโน่น" หลวงปู่ที่ว่าไม่ใช่หลวงปู่ปาน วัดบางนมโค แต่เป็นหลวงปู่ดู่ พฺรหฺมปญฺโญ วัดสะแก ที่ทั้งชีวิตสอนอาตมาประโยคเดียวว่า "พุทธัง ธัมมัง สังฆัง เป็นที่พึ่ง" ซึ่งท่านมาได้ทันใจมาก ในภาพที่เคยชินกับสายตาคือห่มดองพาดสังฆาฏิเรียบร้อย มือขวาถือผ้าอาบเก่า ๆ มาด้วย ๑ ผืน...
"ข้าว่าแกลืมก้อนหิน ถั่วเขียว ทราย และน้ำในขวดโหลไปแล้ว" ยังไม่ทันจะกราบเสร็จคำสอนก็มาเป็นน้ำไหลไฟดับ "ไม่ลืมครับหลวงปู่ เอาก้อนหินใส่เต็มโหลแล้ว ยังใส่ถั่วเขียวลงไปได้ ตามด้วยทรายและน้ำ ทั้งที่ไม่เห็นว่าจะใส่อะไรลงไปได้อีกแล้ว แต่ว่าเกี่ยวอะไรกับการเสกมีดนี่ด้วยครับ ?"
"เฮ้อ..แกนี่ฉลาดเสียเปล่าจริง ๆ ก็ลงพระขรรค์เพชรพระพุทธเจ้าสิวะ..!" อ๋อ..สัพพัตถกรรมฐาน กองกรรมฐานสารพัดประโยชน์นี่เอง...
น้อมจิตกราบขอพระบารมีองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า อัญเชิญเอากระแสพระเมตตาคุณของพระองค์ท่านผ่านตัวเองด้วยความชำนาญ เพราะว่าพรหมวิหาร ๔ และอรูปฌาน ๔ นั้น เป็นกองกรรมฐานที่อาตมาปฏิบัติแล้วเห็นว่ายาก จึงต้องซักซ้อมมากเป็นพิเศษ เพื่อความชำนาญอย่างแท้จริง...
พลังเยือกเย็นสีขาวสะอาด ครอบคลุมผ่านร่างกายแล้วแผ่ลงสู่มีดลูกพราหมณ์ตรงหน้า ทั้งที่เห็นว่าเต็มจนไม่มีทางที่จะใส่อะไรลงไปได้แล้ว แต่สิ่งที่เกิดขึ้นก็คือพลังงานเหล่านั้นสามารถซอกซอนครอบคลุมลงไปได้ เหมือนกับเทน้ำลงขวดที่เต็มไปด้วยก้อนหิน ถั่วเขียวและเม็ดทรายฉะนั้น...
น้อมกราบลงแทบพระบาทองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า กราบหลวงปู่หลวงพ่อทุกองค์ที่เมตตา งานนี้ทำให้เห็นได้อย่างชัดเจนว่า อะไรที่เห็นว่าเต็มแล้ว ผู้มีปัญญายังสามารถใส่สิ่งของเพิ่มเติมลงไปได้อย่างง่ายดาย...
"ขอผมนะครับ" เฮ้ย..ของตูซะที่ไหน ? "เขาส่งให้ท่านก็เป็นของท่านนั่นแหละครับ" ถ้าอย่างนั้นก็เชิญเลยพ่อคุณ..!
จอมอสูรอ้าปากกว้างครอบฟ้าคลุมดิน ดูดพรวดเดียวบรรดา "ของ" ที่ผู้มีจิตศรัทธาส่งมาถวาย เนื่องในโอกาสอันประเสริฐสุดในรอบหลายปี คือเป็นวันเสาร์จันทรุปราคา วันไสยศาสตร์เริงร่า ก็ถูกดูดเป็นสายหายวับเข้าปากพ่อเจ้าประคุณไปทันที..!
ปีนี้เป็นปีเฮงสุดยอดของอาตมา นับวันเกิดทางจันทรคติเป็นวันจันทรุปราคา ถ้านับวันเกิดตามปฏิทินสากลเป็นวันสุริยุปราคา แต่โชคดีที่ตัวอุปราคา เป็นเพื่อนรักเพื่อนเกลอกันมาหลายชาติ ผลกระทบทุกครั้งจึงส่งไปในด้านดีเสมอ...
สงสารก็แต่บรรดาหมอไสยศาสตร์ อุตส่าห์อดตาหลับขับตานอน ทำพิธีที่คิดว่าได้ผลอย่างที่สุดแล้ว ดันกลายเป็นอาหารว่างของพี่ท่านไปเสียนี่ ทำอย่างกับกินฮอร์โมนบำรุงร่างกาย ดูผิวพรรณเปล่งปลั่งมีน้ำมีนวลขึ้นมาในทันใด แสดงว่ารับเอาพลังงานเข้าไปไม่น้อยเลยทีเดียว...
"ถ้ามีอีกเมื่อไรบอกพี่ได้นะน้อง ของอร่อยแบบนี้พี่ชอบมาก..!" ปกติก็มีคืนวันอังคารกับวันเสาร์ บางทีก็เปิดรอบพิเศษช่วงดึกหรือเช้ามืดแบบวันนี้ เอาเป็นว่าเชิญรับประทานได้ทันทีทุกครั้งก็แล้วกัน...
ย่องออกไปถ่ายรูปราหูอมจันทร์ตอนตีสาม พ่อเจ้าประคุณมัวแต่ไปกินอาหารว่างอยู่ จึงกลายเป็นพระจันทร์ทรงกลดสวยงามอร่ามฟ้า ทั้งที่นักดาราศาสตร์บอกว่าคราสกำลังจับอย่างเต็มที่ ยังดีที่มีเวลาบันทึกอยู่ในรูปเป็นหลักฐาน ไม่อย่างนั้นต้องมีคนคิดว่าโดนอาตมาแหกตาเอาแน่ ๆ..!
"แลกกันครับ" ประกายสีเงินสีทองวาววับ พุ่งเป็นสายออกจากปากขนาดมหึมา กองเป็นภูเขาเลากาอยู่ตรงหน้า เงินแท่งทองแท่งทั้งนั้น..! เฮ้ย..อย่าทิ้งภาระเฮงซวยแบบนี้ให้ตูซีโว้ย..!
"ถ้าใช้ไม่หมดก็เอาไปแบ่งให้ลูกให้หลานของท่านได้ครับ" พูดจบก็ถกตูดอ้วน ๆ เปิดแน่บไปเลย พระจงพระจันทร์ก็ไม่สนใจที่จะอมแล้ว "พี่ไม่โง่ไปอมขี้ดินหรอกน้อง" เสียงกระหึ่มเหมือนฟ้าร้องแว่วมาไกล ๆ จากสุดขอบจักรวาล เออ..วันพระไม่ได้มีหนเดียว..!
"เฮ้ย.. สว่างแล้วหรือ ? เอ๊ะ..สว่างแบบนี้..???"
ลืมตาขึ้นมานึกว่าดวงอาทิตย์อยู่ในกุฏิ สว่างไสวเจิดจ้าแต่เย็นสบายตา กึ่งกลางความสว่างนั้น นักบวชในชุดขาว มุ่นมวยผมและเครายาวขาวสะอาด มือถือไม้เท้าเถาวัลย์ยืนเด่นเป็นสง่า ผิวพรรณสีน้ำตาลผ่องใสเต่งตึงประมาณอายุไม่ถูก...
"พ่อปู่เป็นใคร ? มาจากไหนครับ ?"
"ความจริงเจ้าเคยได้ยินชื่อปู่แล้วนะ ลองเดาดูสักนิดไหม ?"
"พระเจ้าตาของสุดสาคร"
"ไปถึงโน่น...ลองนึกถึงบรรดาฤๅษีที่เจ้าคุ้นเคยนามสักหน่อยสิ"
"ฤๅษีตาวัว ฤๅษีตาไฟ ฤๅษีกไลโกฎิ ฤๅษีโคบุตร ฤๅษีโคดม ?"
"ใกล้แล้ว..ที่เอ่ยชื่อมาหลายท่านเป็นเพื่อนของปู่เอง แต่ท่านสุดท้ายปรินิพพานไปแล้ว..!"
"หา..ปรินิพพาน องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ??"
"ถูกต้อง..สมัยออกมหาภิเนษกรมณ์ ทรงอธิษฐานเพศนักบวช เป็นที่รู้จักกันในพระนามฤๅษีโคดม ส่วนปู่เองเป็นหัวหน้าหมู่ฤๅษี ๑๐๘ ปัจจุบันอยู่พรหมชั้นที่ ๑๖ มีชื่อว่าพิมพิลาไลย"
"แสดงว่าในหมู่พระฤๅษี ๑๐๘ นั้น มีพระอริยเจ้าอยู่เป็นจำนวนมากสิครับ ?"
"ถูกแล้ว..ที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะพระฤๅษีโคดม เมื่อพระองค์ท่านบรรลุอนุตรสัมมาสัมโพธิญาณแล้ว ได้เสด็จไปโปรดในหมู่นักบวชต่าง ๆ ซึ่งอินทรีย์แก่กล้าแล้ว จึงเข้าถึงธรรมกันเป็นจำนวนมาก เช่น กัสสปฤๅษีทั้ง ๓ พี่น้อง เป็นต้น"
"พ่อปู่มาวันนี้มีกิจธุระอันใดครับ ?"
"ปู่มาด้วยความเอ็นดูในหมู่สัตว์ ที่จะประสบภัยพิบัติต่าง ๆ จากธรรมชาติ ทั้งการแปรปรวนของ ดิน น้ำ ลม ไฟ ทั้งการล้มตายจากมือมนุษย์ด้วยกัน จงแจ้งให้พวกเขาเร่งปฏิบัติใน ศีล สมาธิ ปัญญา ขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ระลึกถึง พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เป็นที่พึ่งอย่างสม่ำเสมอ แล้วอุทิศส่วนกุศลให้แก่เทพเจ้าเหล่าเทวาทั้งหลาย ขอให้ท่านช่วยคุ้มครองให้อยู่รอดปลอดภัยในที่ทุกสถานในกาลทุกเมื่อ จะระลึกถึงปู่และคณะฤๅษีทั้ง ๑๐๘ รูปให้อยู่ช่วยด้วยก็ได้"
"กราบขอบพระคุณในความเมตตาของพ่อปู่ที่มีต่อลูกหลานเป็นอย่างยิ่งครับ ผมสงสัยมานานแล้วว่า หลวงปู่หลวงพ่อครูบาอาจารย์หลายรูป สร้างรูปพ่อปู่พระฤๅษีเป็นที่เคารพบูชา วันนี้เพิ่งมองตลอดไปได้ว่า พ่อปู่พระฤๅษีส่วนใหญ่ก็คือพระอริยเจ้าระดับสูงมาก และสูงสุดระดับองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าก็มี ผมจะได้รำลึกถึงได้อย่างถูกต้องเวลาบูชาท่านครับ"
"ดีแล้ว ปู่ขออนุโมทนา อย่าลืมบอกลูกหลานทุกคนให้เร่งสร้างความดีไว้ให้มาก พระรัตนตรัยเท่านั้นจะเป็นที่พึ่งที่ระลึกอย่างแท้จริง บุญกุศลเท่านั้นจะเป็นเครื่องนำไปสู่สุคติของสรรพสัตว์ ปู่ขอลาแล้วนะ พวกเจ้าระลึกถึงเมื่อใด ปู่และคณะจะมาช่วยทันที"
น้อมกราบส่งพ่อปู่พระฤๅษีพิมพิลาไลย พ่อปู่ช่างมีจิตใจที่งดงาม สมรูปสมนามเป็นที่ยิ่ง ลูกหลานจะระลึกถึงท่านทั้งหลายในนามพระอรหัตมรรค ผู้รอการปลดจิตครั้งสุดท้ายไปสู่แดนพระนิพพาน...
ถาม : ศาลสี่เสาที่เจ้าของบ้านตั้งไว้ในบ้านบริเวณทิศเหนือ เยื้องไปทางตะวันออกโดยประมาณ ผู้เช่าไม่น่าจะสามารถย้ายได้ สามารถบอกกล่าวขออนุญาตอยู่อาศัยอย่าให้บังเกิดผลร้ายกับผู้เช่าได้หรือไม่ครับ ?
ตอบ : ผลดีผลร้ายของการตั้งศาลถูกทิศหรือผิดทิศ จะไปเกิดกับคนตั้ง คนที่อาศัยกราบไหว้เคารพได้ตามปกติ
ถาม : ผมดูรายการเกี่ยวกับผี ทางรายการบอกว่า ถ้าหน้าศาลพระภูมิเจ้าที่ไม่หันหน้าเข้าตัวบ้าน พระภูมิเจ้าที่จะไม่รักษาตัวบ้าน และคนที่อยู่อาศัย จริงหรือไม่ครับ ?
ตอบ : หน้าศาลจะหันไปทางใดก็ได้ สำคัญที่ตัวศาลต้องอยู่ให้ถูกทิศ
ถาม : ถ้าตายก่อนอายุขัย เช่น มีอายุขัย ๑๐๐ ปี แต่ตายตอนอายุ ๕๐ ปี ถ้าไม่มีใครอุทิศบุญให้ จะเป็นสัมภเวสีอยู่ ๕๐ ปีของมนุษย์ หรือเป็นเวลา ๕๐ ปี คูณด้วยเวลาของโลกวิญญาณครับ ?
ตอบ : อายุขัยของโลกมนุษย์ ก็ต้องใช้ตามเวลาของโลกมนุษย์
ถาม : ต้องทำบุญมาแบบไหน วางกำลังใจอย่างไร จึงจะเกิดมารวยแต่เด็ก ?
ตอบ : การจะได้อะไรที่แน่นอน อย่างน้อยก็ต้องทำติดต่อกัน ๕๐๐ ชาติ ฉะนั้น..ต้องวางกำลังใจว่า "กูขอเกิดไปทุกข์อีก ๕๐๐ ชาติ เพื่อไปถวายสังฆทานทุกชาติ" เกิดใหม่จะได้รวยตั้งแต่เด็ก
ถาม : ต้องทำบุญมาแบบไหน วางกำลังใจอย่างไร จึงจะรวยสม่ำเสมอตลอดชีวิต ?
ตอบ : ดูคำตอบด้านบน
ถาม : การทำบุญออนไลน์ ควรตั้งจิตตั้งใจอย่างไร เพื่อให้การทำบุญนั้นตราเข้าไปในดวงจิต และมีอานิสงส์เทียบเท่ากับการทำบุญที่วัดหรือถวายกับพระสงฆ์ด้วยตนเอง ?
ตอบ : ตั้งใจว่าจะทำบุญออนไลน์ แล้วเข้ากรรมฐานตลอด ๒๔ ชั่วโมง ๗ วันติดกัน
ถาม : ยันต์เกราะเพชรช่วยป้องกันอันตรายจากงูเหลือมรัดและกินได้ไหม ?
ตอบ : ไปหางูเหลือมมา ตัวยิ่งใหญ่มากเท่าไรก็ดีเท่านั้น ขังไว้ให้อดอาหารสัก ๑ เดือน แล้วเข้าไปนอนกับงูเหลือมนั้น ก็จะได้รับคำตอบอย่างชัดเจน..!
ถาม : ลักษณะบุตรแบบพระเจ้าอชาตศัตรู คือเจ้ากรรมนายเวรของคนที่เป็นพ่อแม่ คือพระมารดาตอนแพ้ท้องก็อยากจะเสวยเลือดของพระเจ้าพิมพิสาร การที่พระเจ้าพิมพิสารปฏิบัติต่อพระเจ้าอชาตศัตรู นั้นถูกต้องตามหลักธรรมแล้วหรือไม่ ?
ตอบ : เขาเรียกว่าถามแบบไม่ใช้หัวแม่ตีนคิดก่อน..! พระเจ้าพิมพิสารเป็นพระโสดาบัน ย่อมต้องปฏิบัติถูกตามหลักธรรมอยู่แล้ว
ถาม : ช่วงโควิด ลูกพบว่า ตัวเองซึมเศร้าและฟุ้งซ่านมาก ภาวนายาก จึงพาตัวเองไปวิ่งให้ถึงจุดวิกฤต
ด้วยโรคที่เป็นอยู่ จึงถึงจุดวิกฤตได้ง่าย ลูกคิดแต่อย่างเดียว ถ้าภาวนาไม่ได้ มันก็เหมือนตายทั้งเป็น ถึงจุดวิกฤตพบว่าความเจ็บมันเป็นก้อน ร่างกายเป็นก้อน ความคิดเป็นก้อน วิกฤตมาก ก็รวมเป็นก้อนเดียว มันจี้ลง ๆ จี้ลงกาย จี้ลงความเจ็บ จี้ลงคำว่า "เจ็บ" มันเหมือนลึกลงไปเรื่อย ๆ เหมือนเราจมลงสู่ก้นมหาสมุทร ความคิดนั้นมันแทงลง ๆ จนว่างเปล่า มันเร็วมาก ระลึกได้แค่คำเดียวของหลวงพ่อ "คุณพระพุทธเจ้าอยู่ในอากาศ" มันฮึดตัดเป็นตัดตาย ถ้าอยู่ก็ต้องภาวนาได้ ถ้าตายก็เพราะโง่เอง แล้วมันก็แตกโพละ ขาวสว่างโพลนไปหมด ลูกมีความสุขเหลือเกินเจ้าค่ะ เหมือนพื้นดินกับท้องฟ้ารวมเป็นหนึ่งเดียว ว่างเปล่า ไม่มีอะไรเลย แต่สุขเหลือเกิน ต่อชีวิตลูกไปได้อีกหน่อยหนึ่ง
ก็ทำต่อไป ๆ มาทวนใจดู พบว่าตัวเองไม่มีปัญญาพิจารณาอะไรนัก มีแต่ความถึกไถนาไปวัน ๆ ทั้งโง่และบ้าในตนพร้อม
ควรทำอย่างไรให้มีปัญญาพิจารณาในธรรม ขอหลวงพ่อโปรดเมตตาชี้แนะลูกด้วยนะเจ้าคะ ?
ตอบ : ก็รู้คำตอบเองแล้วนี่ แค่หมั่นใช้ปัญญาพิจารณาเท่านั้น
ถาม : หลวงปู่บุญศรี อินฺทวณฺโณ วัดใหม่ศรีสุทธาวาส คือ หลวงพ่อฤๅษีลิงขาว หรือ หลวงพ่อฤๅษีลิงเล็กครับ ?
ตอบ : ไปถามท่านเองเลยครับ
พอใกล้วันที่ ๑ หรือวันที่ ๑๖ บรรดาสื่อต่าง ๆ ก็จะนำเสนอเลขเด็ดจากสารพัดสถานที่ เพื่อให้ท่านที่ชอบเสี่ยงโชคได้ลุ้นว่างวดนี้จะหมดเท่าไร..! เป็นการกระทำที่สม่ำเสมอและเอาจริงเอาจังมาก อาตมาเห็นแล้วออกอาการ "น้ำตาจิไหล" ถ้าหากว่าวันโกนวันพระหรือวันสำคัญทางพระพุทธศาสนา สื่อทุกแขนงพร้อมใจกันประโคมข่าวเช่นนี้ พระพุทธศาสนาของเราคงจะรุ่งเรืองกว่านี้อีกหลายล้านเท่า..!
วันศุกร์ที่ ๑๒ มิถุนายน พุทธศักราช ๒๕๖๓ ระหว่างที่เดินทางขึ้นเชียงใหม่ก็เห็นข่าวว่า ชาวบ้านแถวพะเยามีการเผาถ่านไฟเพื่อเซ่น "แมงสี่หูห้าตา" โดยหวังว่าเมื่อ "แมงสี่หูห้าตา" ได้กินถ่านไฟแล้ว ก็จะตอบแทนด้วยการให้โชคลาภในงวดนี้แก่พวกตนบ้าง
เรื่องของ "แมงสี่หูห้าตา" นี้ อาตมาได้ยินมาตั้งแต่ยังหนุ่ม จากหลวงปู่ครูบาธรรมชัย วัดทุ่งหลวง จังหวัดเชียงใหม่ และหลวงปู่ครูบาไชยวงศ์ วัดพระพุทธบาทห้วยต้ม จังหวัดลำพูน ว่าเป็นพระอินทร์จำแลงมา แล้วโดนชาวบ้านจับขังเอาไว้ เมื่อไม่ให้อะไรกิน "แมงสี่หูห้าตา" ก็หยิบถ่านไฟแดง ๆ กินเข้าไป แล้วถ่ายออกมาเป็นทองคำ..!
ชาวบ้านที่มีจิตศรัทธาจึงร่วมกับครูบาอาจารย์ที่ตนเคารพนับถือ สร้างรูปเคารพของ "แมงสี่หูห้าตา" ออกมา แล้วกราบไหว้ขอพรกัน ทำเอาท่านปู่พระอินทร์ออกอาการ "น้ำตาจิไหล" แทน เพราะว่าชาวบ้านต้องการแค่เปลือกที่เห็น โดยลืมปริศนาธรรมที่พระอินทร์ท่านอุตส่าห์จำแลงกายมาบอกใบ้ให้...
"จะเป็นเพราะว่าเป็นปริศนาธรรมลึกซึ้งเกินไปหรือเปล่าครับ ?"
"เจ้าจะกล่าวเช่นนั้นก็ได้ แต่พ่อว่าไม่น่าจะลึกซึ้งจนเกินไปนะ ๔ หูหมายถึงพรหมวิหาร ๔ ซึ่งทุกคนควรจะมีประจำใจ ๕ ตาหมายถึงศีล ๕ ซึ่งเป็นข้อวัตรปฏิบัติที่ทุกคนต้องมีอยู่แล้ว เมื่อมีพร้อมทั้งพรหมวิหาร ๔ และศีล ๕ จะเสพเสวยของร้อนเข้าไปทาง ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ อย่างไร ก็ย่อมสามารถกลับกลายเป็นของดีอย่างเช่นทองคำจนได้"
พอได้ฟังคำเฉลยแล้ว จากอาการ "น้ำตาจิไหล" ก็กลายเป็นน้ำตาไหลพราก..! ท่านปู่พระอินทร์อุตส่าห์ให้หลักธรรมที่เลิศภพจบแดนแท้ ๆ แต่แทนที่ชาวบ้านจะนำไปประพฤติปฏิบัติ กลับไปกราบไหว้บูชาตัว "แมงสี่หูห้าตา" เพื่อหวังจะเอา "ขี้" อย่างเดียว จนไม่รู้ว่าจะสงสารชาวบ้านดีหรือสงสารท่านปู่พระอินทร์ดี ?
ตราบใดที่อวิชชายังบดบังหัวใจ ตราบนั้นย่อมไม่สามารถเข้าถึงธรรมชั้นสูงได้ หลักธรรมทั้งหลายถึงฟังมาจากครูบาอาจารย์เดียวกัน แต่การตีความนั้นขึ้นอยู่กับกำลังใจของแต่ละคน ผู้ที่มีกำลังใจสูงก็ตีความได้มาก ก่อให้เกิดประโยชน์มาก ผู้ที่กำลังใจต่ำก็ตีความได้น้อย ก่อให้เกิดประโยชน์น้อยหรือแทบจะไม่ได้ประโยชน์อะไรเลย...
"กมฺมํ สตฺเต วิภชฺชติ" สัตว์โลกย่อมจำแนกได้ด้วยกรรม (การกระทำ) ด้วยประการฉะนี้..!
"ผมสละตะกรุดมหาสะท้อนเนื้อทองคำให้กับเจ้านายไปแล้วครับ สงสารท่านที่โดนเขาเล่นไม่เลิก เลยอยากแบ่งเบาภาระของท่านหน่อยครับ"
"ผลที่เกิดขึ้นมี ๒ อย่าง อย่างแรกคือไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย เพราะว่าเจ้านายของคุณขี้สงสารกระทั่งศัตรู อาจจะไม่ยอมภาวนาคาถามหาสะท้อน หรืออย่างที่ ๒ ผู้ที่คิดร้ายก็คงจะย่อยยับไปเหมือนกับครั้งก่อน"
"ผมอยากให้เป็นแบบที่ ๒ ครับ"
"โปรดระวังเอาไว้ วิหิงสาวิตก (การตรึกในการเบียดเบียนผู้อื่น) ไม่ใช่สิ่งที่นักปฏิบัติธรรมควรประพฤติ..!"
"พ่อครับ..ขอความเมตตาพ่อช่วยไปเป็นประธานงานยกฉัตรวัดโลกโมฬีด้วยครับ"
"งานนี้ไม่ต้องหวังเลยครับ วันยกฉัตรผมติดงานปลุกเสกพระกริ่งสะท้านไตรภพรอบแรก"
"ขอเป็นวันอื่นที่พ่อว่างได้ไหมครับ ?"
"วันงานควรที่จะเป็นวันหยุด ญาติโยมจะได้ไปร่วมกันโมทนามาก ๆ วันหยุดของช่วงนั้นผมรับงานที่อื่นเต็มหมดแล้วครับ"
"พระกริ่งสะท้านไตรภพเนื้อทองคำ น้ำหนักองค์หนึ่ง ๔ บาทกว่าครับ หลวงพ่อจะออกเท่าไรดีครับ"
"แลกทองคำแท่งสัก ๕ บาทก็แล้วกัน"
"๕ บาท..! แล้วจะเอากำไรที่ไหนมาครับ ?"
"กำไรที่ชื่อเสียงโว้ย..! เคยได้ยินไหม ? ฉิบหายช่างมัน ต้องการชื่อเสียง..!"
"ตอนสมเด็จองค์ปฐมพลิกชีวิตเนื้อทองคำ มีคนเอาไปทำกำไรแบบหน้าด้าน ๆ หลายเท่าตัว ครั้งนี้จะทำอย่างไรดีครับ ?"
"อาตมาก็ไม่ชอบใจเรื่องแบบนี้เหมือนกัน เอาอย่างนี้สิ...ไม่เปิดจองหรือว่าไม่ให้บูชาเป็นสาธารณะ พิจารณาดูว่าใครมีความประพฤติที่ไว้วางใจได้ ก็ไปสะกิดถามเขาทีละคนว่าต้องการหรือไม่ ? ถ้าไม่ต้องการก็ถามคนอื่นต่อไป แค่ไม่กี่องค์คิดว่าน่าจะหมดในเวลาอันรวดเร็วเหมือนเดิม"
"เอาแบบนี้แน่นะครับ ?"
"เออ..ใครมีปัญหาให้มันมาด่าเจ้าอาวาสเอง..!"
"หนูเพิ่งมาหาหลวงพ่อเป็นครั้งแรกเจ้าค่ะ"
"แล้วถูกใครหลอกมาล่ะจ๊ะ ?"
"ไม่มีใครหลอกเจ้าค่ะ หนูติดตามจากเพจวัดท่าขนุน ชอบใจก็เลยติดตามมา จนกระทั่งได้เจอตัวเป็น ๆ ในครั้งนี้เจ้าค่ะ"
"คำว่าชอบใจคือ..?"
"ชอบที่หลวงพ่อไม่กลัวคนโกรธ เวลาตอบปัญหาถ้าใครถามไม่เข้าท่าหลวงพ่อก็สอยคืนแรง ๆ เจ้าค่ะ"
"???"
"คณะของผมมาจากวัดถ้ำเมืองนะครับ"
"แล้วหลวงตาสุขภาพเป็นอย่างไรบ้าง ?"
"แข็งแรงดีครับ แต่ได้ยินท่านบอกว่างานหมดแล้ว ไม่อยากจะอยู่แล้วครับ"
"ถ้างานหมดก็ไม่มีใครอยากจะอยู่ให้ต้องทนทุกข์ต่อไปหรอก แต่ก็ต้องเป็นไปตามวาระด้วย"
"พวกผมทั้งพระ แม่ชี และญาติโยม พกวัตถุมงคลวัดท่าขนุนทั้งนั้นครับ บางทีก็พกมากจนกลัวว่าหลวงตาท่านจะน้อยใจเหมือนกัน ว่าอยู่กับท่านแต่ไปพกของวัดท่าขนุนแทน"
"พระระดับนั้นแล้วท่านไม่น้อยใจหรอก เพียงแต่เกรงใจพรรคพวกไว้บ้างก็ดี คนคิดมากเขายังมีอยู่"
"ความจริงยังมีที่จะมาหาหลวงพ่ออีกมากนะครับ แต่รถเต็มเสียก่อนเลยมาไม่ได้ ที่เหลือพรุ่งนี้คงจะได้มากันครับ"
"เหลือไว้ทำงานที่ถ้ำบ้าง ถ้ามาหมดไม่เหลือคนไว้ทำงาน หลวงตาท่านไม่น้อยใจหรอก แต่อาจจะโกรธไปเลยว่ะ..!"
"พวกผมมาจากโรงพิมพ์เลี่ยงเชียงครับ"
"อาตมาจบนักธรรมเอกมาได้ก็ด้วยผลงานเลี่ยงเชียง ทางวัดท่าซุงไม่เปิดสำนักสอน ต้องอาศัยอ่านตำราแล้วไปลงชื่อสอบเอง"
"ผมอยากได้พระคาถาเงินล้านไปพิมพ์เผยแพร่ในนามของโรงพิมพ์เลี่ยงเชียงครับ"
"ทำหนังสือขออนุญาตไปที่พระครูปลัดสมนึก เจ้าอาวาสวัดท่าซุง ถ้าท่านเซ็นอนุมัติลงมาเรียบร้อยแล้วค่อยไปทำ"
"พวกผมเคยไปขออนุญาตแล้วแต่ไม่ได้ครับ เลยจะมาขออนุญาตพิมพ์คู่มือภาวนาพระคาถาเงินล้านของหลวงพ่อแทน"
"เอาสิ..ทำหนังสือมาได้เลย"
"หลวงพ่อกลับวัดท่าขนุนวันไหนครับ ? พวกผมจะได้เอาหนังสือขออนุญาตไปถวายที่วัด"
"คุณตรวจสอบกับพระครูปลัดฟลุคได้เลย ท่านมีไลน์ของอาตมาอยู่ แล้วไปตามวันเวลานั้นแหละ"
เรื่องการเปิดบ้านเติมบุญในเดือนกรกฎาคม ๒๕๖๓ เนื่องจากเป็นสถานที่ปฏิบัติธรรม ไม่ได้เกี่ยวข้องกับสถานที่ใด ๆ ตามที่มีคำสั่งห้ามและมีคำสั่งให้เปิดได้ตาม พรก.ฉุกเฉิน และ พรบ. ควบคุมโรคติดต่อ ได้ให้เจ้าหน้าที่ประสานกับทางกรมควบคุมโรคติดต่อแล้ว ได้รับคำแนะนำมาดังนี้
๑. ทุกคนที่มายังบ้านเติมบุญต้องโหลด App. ไทยชนะ เพื่อให้ติดตามตัวได้ ถ้ามีการแพร่ระบาดของโรคเกิดขึ้น
๒. ถ้าไม่โหลด App. ไทยชนะ ทุกคนก็ต้องลงชื่อ ที่อยู่และเบอร์โทรศัพท์ที่ติดต่อได้ในสมุดบัญชีที่จัดเตรียมไว้
๓. ดำเนินการคัดกรองตามวิธีการที่ทางราชการแนะนำมา ตั้งแต่เริ่มมีการประกาศ พรก.ฉุกเฉิน
๔. มาแล้วห้ามอยู่นาน ถวายสังฆทานเสร็จต้องกลับทันที
๕. ถ้ามาเกิน ๕๐ คน ส่วนที่เกินต้องรอเว้นระยะอยู่นอกบ้าน จนกว่าคนข้างในจะออกมาจึงเข้าไปแทนที่ได้
๖. การปฏิบัติธรรมช่วงค่ำควรที่จะดูการถ่ายทอดสดอยู่กับบ้าน
๗. ต้องติดต่อให้เจ้าหน้าที่ตำรวจในพื้นที่รับทราบและมาช่วยควบคุมการเข้าออกด้วย
ที่เหลือก็ขึ้นอยู่กับญาติโยมว่ายอมรับได้หรือไม่ โดยเฉพาะข้อที่ ๔ ถ้ารับไม่ได้ก็ปิดบ้านต่อไป จนกว่าจะยกเลิก พรก.ฉุกเฉิน ซึ่งดูแล้วแทบจะไม่มีหวัง..!
"ท่านผู้โดยสารครับ ผม..กัปตันภัทรกรครับ กำลังนำเครื่องลดระดับเพื่อลงสู่สนามบินนานาชาติดอนเมือง สภาพอากาศ ณ จุดหมายปลายทางขณะนี้ มีเมฆประปราย อุณหภูมิ ๒๘ องศาเซลเซียส
ขอแจ้งข่าวดีกับทุกท่านว่า เรามาถึงจุดหมายปลายทางก่อนเวลา ๒๐ นาทีครับ หวังเป็นอย่างยิ่งว่าโอกาสหน้าจะได้รับใช้ทุกท่านอีก ขอบคุณและสวัสดีครับ"
"แมลงภู่คำแอร์ไลน์" พามาถึงจุดหมายปลายทางก่อนเวลาถึง ๒๐ นาที เมื่อเตรียมตัวลงจากเครื่องก็เปิดโทรศัพท์มือถือซึ่ง "น้องเล็ก" ให้ยืมมา
เห็นโลเกชั่นที่แดงส่งมาให้ในเวลา ๐๙.๒๔ น. ว่ามาถึงคุ้งสำเภา อำเภอมโนรมย์ จังหวัดชัยนาทแล้ว...
อาศัยมุมมองจากฟากฟ้าลงไป เห็นสายฟ้ากับพายุเทียบปีกเคียงคู่อยู่ข้าง "น้องแก้ว" รถยนต์คู่ใจ แถมยังมี "น้องเดี่ยว" บินคุมอยู่ด้านบน ตัวใหญ่มหึมาชนิดที่บัง "น้องแก้ว" มิดเลย...
เนื่องจากว่างานนี้ไปเชียงใหม่ สองคู่หูจอมแสบคือสายฟ้ากับพายุ (ชื่อจริง "วัชระ" กับ "วายุ" แต่เรียกยาก เลยยืมชื่อ "ลูกแม่ชม" มาใช้ก่อน)
กระดี๊กระด๊ามากที่จะได้กลับไปเยี่ยม "บ้าน" จึงทำหน้าที่ด้วยความเต็มอกเต็มใจทั้งไปและกลับ...
ส่วน "น้องเดี่ยว" นั้น น่าสงสารมาก เจ้าของเดิมเจอปัญหาค่าครองชีพจากไวรัส covid-๑๙ อาละวาด นำมาผ่องถ่ายให้กับอาตมา
ซึ่งเห็นทีแรกก็ตกใจ ว่าแมลงภู่คำโคตรพ่อโคตรแม่อะไรถึงได้ใหญ่ขนาดนี้..!
"เขาเรียกว่าตัวครูครับ ไม่ใช่โคตรพ่อโคตรแม่" นั่น..มี (เถียง) ชี้แจงอีกด้วย เลยบอกไปตามตรงว่า ปกติแล้วที่เรียกใช้อยู่ จะมากันเป็นคู่
อย่างเช่น อู่เงิน - อู่ทอง, คำแก้ว - คำกอง, ทองอยู่ - ทองมา, สายฟ้า - พายุ ในเมื่อมาเดี่ยวหาคู่ไม่ได้ ก็จะไม่ใช้ เตรียมโดนจำหน่ายได้เลย..!
อีกฝ่ายทำท่าหงอยเป็นหมาเหงา ต้องปลอบใจว่าอยู่ด้วยกันไปก่อน หาจังหวะดี ๆ ได้แล้วค่อยขาย
"แล้วต่างกันตรงไหนวะ ?" ก็นั่นนะซิ..แล้วนายชื่ออะไร ? "ยังไม่มีชื่อครับ เจ้านายเก่าเขาไม่ตั้งให้ รบกวนช่วยตั้งให้หน่อยครับ"
"ได้..ถ้าอย่างนั้นชื่อ "สนโดดเดี่ยวใต้ฟ้ากว้างท้าสายลมและแสงตะวันบนยอดเขาหิมะท่ามกลางฤดูหนาว" ก็แล้วกัน" ต้นตระกูลแมลงภู่คำทำท่าเหมือนกับโดนยาฆ่าแมลงฉีดเข้าเต็มหน้า..!
"อย่าทำท่าจะเป็นจะตายแบบนั้น เห็นมีแต่ชื่อเก่า ๆ สั้น ๆ เชย ๆ อุตส่าห์ตั้งชื่อให้อลังการงานสร้างไม่มีใครเหมือนแล้ว รับรองได้ว่าใครเรียกซ้ำแล้วไม่ผิดก็ยอดมนุษย์เลยแหละ..!"
งัดข้อกันอยู่พักใหญ่ ท้ายสุดพ่อเจ้าประคุณก็ต้องตามใจ แต่เนื่องจากชื่อยาวเกินไป เลยต้องมีชื่อเล่นว่า "น้องเดี่ยว"
เพื่อความสะดวกในการเรียกใช้ มีข้อแม้แค่ว่าถ้าหาคู่ให้ได้ ต้องชื่ออลังการพอกันถึงจะยอม...
จะว่าไปแล้วน้องเดี่ยวก็ฝีมือดีสมกับเป็นโคตรพ่อโคตรแม่ของแมลงภู่คำ เพราะแดงยืนยันว่าขับมาเรื่อย ๆ แต่ทำไมถึงได้เร็วขนาดนี้ก็ไม่รู้ ?
บวกกับสองคู่หูจอมแสบเข้าไปด้วยแล้ว ขับ ๙๐ กิโลเมตรต่อชั่วโมงน่าจะเร็วกว่า ๑๒๐ กิโลเมตรต่อชั่วโมงเสียด้วยซ้ำไป...
"ท่านก็นอกลู่นอกทางไปเรื่อย สายวิชาการของผมไม่มีให้ใช้ในเรื่องแบบนี้นะครับ" เพื่อนรักเพื่อนเกลอผู้ปรารถนาพุทธภูมิมาด้วยกัน ชอบศึกษาวิชาพิลึกพิลั่น บวชเป็นพระแล้วเกรงว่าจะทำให้ศีลมัวหมอง จึงสึกไปถือเพศเป็นพระฤๅษี ยืนบ่นมาเข้าหู...
"วิชาการไม่พัฒนาก็หาความก้าวหน้าไม่ได้ ในเมื่อแมลงภู่คำเป็น "อารักษ์" การช่วยให้ยานพาหนะต่าง ๆ ไปถึงที่หมายโดยปลอดภัยก็ถือว่าอยู่ในขอบเขตหน้าที่เหมือนกัน"
พ่อฤๅษีทำหน้าประมาณว่า "นิ่งเสียตำลึงทอง" ก็คือไม่เห็นด้วยแต่ไม่เถียงต่อ ในเมื่อเจ้าของตำราไม่เถียงก็แปลว่าใช้ได้ เพราะว่าทดลองใช้ดูแล้ว คุณภาพดีระดับ AAA อีกด้วย ฮ่า..ฮ่า..!
"พระอาจารย์ครับ..ตอนนี้ผมอัญเชิญหลวงพ่อพระพุทธลีลาประทานพรเนื้อเงินมาพักไว้ที่บ้านสุมโนแล้วครับ พระอาจารย์จะสะดวกให้อัญเชิญไปวัดท่าขนุนวันไหนครับ ?"
"พรุ่งนี้เลยครับ"
"หา..พรุ่งนี้เลยหรือครับ ?"
"ใช่ครับ..เป็นวันที่ผมอยู่วัดพอดี แต่ถ้าไม่สะดวกผมจะหาวันใหม่ให้ครับ"
"สะดวกครับ..สะดวกเป็นอย่างยิ่ง ถ้าอย่างนั้นพรุ่งนี้ผมกับคณะจะอัญเชิญหลวงพ่อเงินไปวัดท่าขนุนนะครับ"
ท่านอาจารย์พระมหาเอ (พระมหานันทวัฒน์ เขมธมฺโม) ที่ช่วยเหลือในการหล่อพระพุทธลีลาประทานพรเนื้อเงินทุกอย่าง ตั้งแต่การหาช่างปั้นแบบ ติดต่อโรงงานจนยอมไปหล่อพระนอกสถานที่ จัดบายศรีบวงสรวง ติดตามงาน จนกระทั่งอัญเชิญมารอประดิษฐานที่บุษบกหน้าสมเด็จองค์ปฐม พระประธานในศาลาร้อยปีหลวงปู่สายวัดท่าขนุน โดยที่อาตมามีหน้าที่แค่หาเม็ดเงินให้ครบ ๑๕๐ กิโลกรัมเท่านั้น...
วันพุธที่ ๑๗ มิถุนายน พุทธศักราช ๒๕๖๓ ฝนที่ตก ๆ หยุด ๆ มาตั้งแต่วันก่อน ก็เริ่มตกตั้งแต่หลังฉันเช้า ทำให้นึกถึงคำของพระครูปลัดธีร์นวัช ญาณสิทฺธิวาที เจ้าของรางวัลสามเณรธรรมาสน์ทอง ที่เคยเทศน์เอาไว้ว่า "เศรษฐีทำอะไรก็ฝนตก ยาจกทำอะไรก็แดดออก" แต่การหล่อพระของวัดท่าขนุนทุกครั้งก็แดดจัดจนแทบละลาย และการอัญเชิญพระมาประดิษฐานที่วัดทุกครั้ง ไม่ว่าจะเป็นหน้าแล้งหรือว่าหน้าฝน ฝนก็มักจะตกเสมอ...
กำลังฉันเพลอยู่ ป้ามอย (มณีวรรณ สัมฤทธิ์) คุณแม่บ้านผู้ดูแลบ้านเติมบุญ ก็แจ้งว่าคณะของท่านอาจารย์พระมหาเอมาถึงแล้ว กำลังฉันเพลอยู่ที่ร้านลูกไม้ เสร็จแล้วจะรีบอัญเชิญหลวงพ่อพระพุทธลีลาประทานพรเนื้อเงินมายังวัดท่าขนุน...
ยถาฯ สัพพีฯ เสร็จแล้ว อาตมาให้ท่านซ้วง (พระศิระ จิตฺตสุโภ) พระเวรซึ่งทำหน้าที่ดูแลศาลาร้อยปีหลวงปู่สายประจำวันนี้ไปเปิดศาลารอไว้ ส่วนตัวอาตมาเองรีบไปแต่งตัว ห่มดองพาดสังฆาฏิ แล้วออกไปอัญเชิญบายศรีพานคู่กับท่านอาจารย์พระมหาเอ นิมนต์หลวงพ่อเงินที่พระวัดท่าขนุนช่วยกันอุ้มขึ้นไปประดิษฐานในบุษบกด้านขวาของสมเด็จองค์ปฐม พระประธานในศาลาร้อยปีหลวงปู่สาย เมื่อเข้าที่เรียบร้อยแล้ว อาตมาก็นำทุกรูปทุกคนกราบขอขมาพระรัตนตรัย...
"ฝนเว้นให้เฉพาะวัดท่าขนุนเท่านั้นครับ เมื่อครู่นี้ที่ร้านลูกไม้ห่างจากที่นี่ไปนิดเดียว ฝนยังกระหน่ำอยู่เลยครับ" ไม่ใช่เว้นเฉพาะวัดท่าขนุนเท่านั้น แถมยังฟ้าใสแดดออกอีกต่างหาก แต่เมื่อเดินออกมาส่งคณะของท่านอาจารย์พระมหาเอ ฟ้าก็ปิดมืด ฝนเริ่มลงเม็ดอีกแล้ว...
หลังจากคณะของท่านอาจารย์พระมหาเอพ้นวัดท่าขนุนไปแล้ว ฝนก็กระหน่ำยาวไปจนกระทั่งถึงเวลาทำวัตรค่ำ แล้วเว้นช่วงให้ทำความดีสร้างกุศลกันหน่อยหนึ่ง จากนั้นก็ตกยาวไปทั้งคืน...
ภาพหลวงพ่อพระพุทธลีลาประทานพรเนื้อเงินแจ่มใสอยู่ในห้วงนึก ซ้อนทับกับพระรูปพระโฉมของสมเด็จพระพุทธกัสสป ความจริงอาตมาคิดจะปิดทองเพิ่มผลานิสงส์ให้กับทุกคน แต่ว่าช่างและทุกคนที่ได้เห็นท่านในขณะเป็นเนื้อเงินขอร้องเอาไว้ว่า "ขอให้อยู่ในลักษณะนี้เถิดครับ งดงามติดตาตรึงใจดีแท้" ซึ่งอาตมาก็เห็นด้วย ยังดีที่ว่าทางวัดท่าขนุนจะต้องหล่อพระพุทธลีลาประทานพรเนื้อทองคำอยู่แล้ว อานิสงส์ตรงนี้จึงไม่ได้ขาดหายไปไหน...
ขอพระรูปพระโฉมขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ติดตาตรึงใจของพุทธบริษัททุกคนที่ได้มีส่วนร่วมในการสร้างและมากราบไหว้บูชา โดยเฉพาะก่อนสิ้นลมหายใจขอให้ภาพนี้ปรากฏชัด เพื่อนำทางทุกผู้ทุกคนไปสู่ภพภูมิตามวาสนาบารมีของตนด้วยเถิด...
อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ ภะคะวา พุทธัง ภะคะวันตัง อะภิวาเทมิ
สวากขาโต ภะคะวะตา ธัมโม ธัมมัง นะมัสสามิ
สุปฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ สังฆัง นะมามิ
ถาม : เวลาอุทิศส่วนกุศลและสวดคาถาเงินล้าน ได้กำหนดใจและภาพบารมีพระพุทธเจ้าปางพระวิสุทธิเทพ ให้แผ่กว้างออกไป ๆ นั้น มีความรู้สึกอิ่มใจ ปีติ จิตมีความสว่างขึ้น ๆ แผ่ซ่านไปทั้งร่างอย่างมีความสุข และหลังจากนั้นจะเกิดอาการอมยิ้มอารมณ์ดีได้ตลอดวัน จนอยากจะทำความดีขึ้นเรื่อย ๆ
กราบเรียนถามว่า วางอารมณ์แบบนี้ถูกไหม ? จะต้องพัฒนาต่ออย่างไร ? กราบเมตตาชี้แนะและอธิบายเพิ่มเติม ?
ตอบ : ถูกในตอนนี้ ถ้าจะพัฒนาต่อให้มากกว่านี้ ต้องหมั่นพิจารณาวิปัสสนาญาณเพิ่มเติม โดยเฉพาะเห็นความไม่เที่ยงของอารมณ์นี้ ว่ามาได้ ไปได้ เป็นธรรมดา จนกระทั่ง ไม่ดีใจเมื่อได้มา ไม่เสียใจเมื่อหายไป
ถาม : เมื่อสิบกว่าปีที่แล้วได้เข้าปฏิบัติธรรมครั้งแรกที่วัดแห่งหนึ่ง ก็มีหนังสือโลกทิพย์ ถูกใจคำสอนพระสงฆ์รูปหนึ่ง เท่าที่จำได้ท่านได้อธิบายเวลาฝึกสมาธิให้ภาวนา "ว่าง" ในขณะที่ได้เวลาฝึกนั่งสมาธิ ก็ฝึกแบบโง่ ๆ ไม่รู้แนวทางใด ๆ แต่อารมณ์ตอนนั้นมีความสุข เหมือนได้หลุดพ้นจากทางโลก เกิดปีติสามารถยิ้มได้ตลอดเวลา อารมณ์ใจสบายมากอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน จากนั้นก็มองภาพพระประธานในนั้นและหลับตานั่งสมาธิ สักพักก็เกิดนิมิตเห็นภาพพระพุทธเจ้าสว่างจ้าจนแสบตา (ใน) ขึ้น ภาพขยายใหญ่ขึ้น ๆ แล้วค่อย ๆ เข้ามาหาตรงหน้า จนเกิดอาการกลัวแต่ใจก็มีปีติไปด้วย พร้อมกับเกิดอาการร้องไห้ไม่หยุด ไม่สามารถกลั้นน้ำตาได้ จนสไบเปียกปอนเหมือนอาบน้ำเลยทีเดียว ตั้งแต่วันนั้นก็ไปเล่าให้คนนั้นคนนี้ฟังเพราะเกิดอัศจรรย์ใจและอยากอวด จนถึงบัดนี้ ก็ไม่สามารถเห็นอีกเลย อาการแบบนี้คือ ? ควรจะทำอย่างไรต่อให้พัฒนาและก้าวหน้าในการปฏิบัติมากขึ้น ?
ตอบ : เป็นแค่อุปจารสมาธิเท่านั้น ถ้าลดกำลังสมาธิลงมาถึงตรงนี้ก็จะได้เห็นอีก แต่ถ้าไม่มีความชำนาญ รักษาอารมณ์ไม่ได้ กำลังสมาธิระดับนี้พร้อมที่จะพังได้ทุกเวลา..!
ถาม : พอกลับจากปฏิบัติธรรมนี้แล้ว ก็หมั่นสวดมนต์นั่งสมาธิ เกิดอยากซื้อหนังสือเกี่ยวกับสมาธิมาอ่านให้ก้าวหน้า มาเจอหนังสือเล่มหนึ่งเป็นฆราวาส อ่านแล้วมีความรู้สึกถูกใจ เก่งจังเลย ก็ฝึกตามเขา เขาให้ภาวนา เกสา โลมา นขา ทันตา ตโจ ให้ภาวนาสลับหน้าไปหลัง หลังไปหน้า ฝึกไปสักระยะก็เกิดอาการจิตหลุดออกจากร่าง (ในขณะนั้นทางมืดมองไม่เห็นอะไรเลยกลัวและรีบลืมตา แล้วไม่ฝึกสมาธิไปสักระยะใหญ่ ๆ เลยทีเดียวเพราะเกิดอาการกลัว) ต้องฝึกต่ออย่างไรต่อไปถึงจะพัฒนาและก้าวหน้าขึ้น ?
ตอบ : เลิกกลัวแล้วทำเหมือนเดิม อย่าอยากให้เป็นเป็นแบบนั้นอีก เรามีหน้าที่ภาวนาไปอย่างเดียว
ถาม : ก่อนกระผมมาเกิด แม่ของกระผมฝันว่า มีชีปะขาวเอาเงินมาให้ ผมจึงเข้าใจว่าชุดขาวมาจากชั้นยามา ผมเข้าใจถูกไหมครับ ?
ตอบ : ผิดไปเป็นโยชน์..! ต้องเอาให้ชัดว่าขาวแบบไหน ? ขาวทึบ ขาวบาง ขาวใส ขาวมีประกาย ถ้าไม่มีประสบการณ์เห็นพรหมเทวดามามาก ต้องอาศัยอารมณ์ใจของแม่ที่สัมผัสได้ตอนนั้น ถึงจะรู้ว่าท่านเป็นใคร มาจากไหน
ถาม : ผมเป็นคนคิดฟุ้งซ่าน วิตกจริต จึงต้องใช้อานาปานุสติแก้ แต่ทว่าผมอยากจะได้อภิญญา จึงใช้คำภาวนาร่วมด้วย ผมแยกประสาทไม่ได้จึงทำให้ฟุ้งซ่าน ไม่เป็นสมาธิ ผมควรทำอย่างไรครับ ?
ตอบ : ใช้อานาปานุสติควบคำภาวนานั้นถูกแล้ว แต่ต้องมีความพากเพียรและอดทนมากกว่านี้อีกเป็นร้อย ๆ เท่า ของคุณแค่ฟุ้งหน่อยก็เลิกแล้ว ไม่เคยคิดที่จะภาวนาสู้จริง ๆ สักครั้ง..!
ถาม : ผมพยายามภาวนาคาถาเงินล้านมาเป็นระยะเวลาสักพักแล้ว แต่ตอนสวดหรือภาวนาอยู่แม้กระทั่งสวดออกเสียง จิตชอบแยกออกไปคิดเรื่องอื่นครับ ทั้งที่ทรงภาพพระเลี้ยงไว้ หรือจับลมหายใจควบคู่ไป ก็ยังหลุดครับ อยากทราบว่า กระผมควรจะทำอย่างไรดีครับ ?
ตอบ : ทำแบบเดิม ให้ภาพพระพร้อมกับคำภาวนาไหลตามลมหายใจเข้าไป ไหลตามลมหายใจออกมา หลุดไปเมื่อไร ถ้ารู้ตัวก็ให้รีบกลับมาตรงนี้ทันที จนกว่าอารมณ์ใจจะทรงตัวไม่เคลื่อนไปไหน แล้วรักษาไว้ให้อยู่กับเรา ให้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้
ถาม : ถ้าจะทำพิธีพลิกชีวิตด้วยการภาวนา อิติปิ โสฯ ๑๐๘ จบ แล้วจิตมีหลุด ออกไปฟุ้งเรื่องอื่นบ้างแบบนี้ คำอธิษฐานจะเป็นผลไหมครับ ?
ตอบ : มีผลแบบหลุด ๆ..!
ถาม : พิธีพลิกชีวิตดังข้อข้างต้น มีข้อกำหนดไหมครับว่า ไม่สามารถอธิษฐานเรื่องใดได้บ้างครับ ?
ตอบ : ห้ามอธิษฐานเรื่องที่เกินบุญเกินบารมีของตนเอง เพราะว่าอธิษฐานไปก็ไม่มีผล
ถาม : หลังจากกินข้าวเช้าเสร็จแต่หนูยังไม่อิ่ม ก่อนที่จะเดินไปเก็บจาน หนูก็แวะคีบผลไม้ใส่ในแก้วและใช้มือหยิบกิน กำลังยืนกินก็มีแม่ชีได้เตือนหนูว่า มาบวชและมายืนกินไม่สำรวมแบบนี้เป็นอาบัติ ถ้าลุกจากที่นั่งคืออิ่มแล้ว จะมายืนกินแบบคนทั่วไปไม่ได้ หนูเลยถามว่าผิดศีล ๘ ข้อไหน ? ก็มีลุงเดินมาอธิบายว่า ศีล ๘ ไม่กินข้าวในเวลาวิกาล ถ้าลุกจากที่นั่งต้องไม่กินจนกว่าจะถึงมื้อต่อไป ถ้าเรามีสติรู้ตลอดว่าเรากำลังทำอะไรศีลไม่ขาด แต่ถ้าไม่มีสติทำแบบนี้จะขาด เป็นส่วนทำให้ศีลด่างพร้อยการทำสมาธิก็จะไม่ทรงตัว หนูก็เลยทำตามระเบียบของเขา พยายามมีสติอยู่เสมอ เพราะถือว่า เรื่องระเบียบเป็นของหยาบ ถ้าเราทำไม่ได้ การปฏิบัติธรรมที่เป็นเรื่องละเอียดยิ่งกว่าย่อมทำได้ยาก
ในการถือศีล ๘ หากเราลุกจากที่นั่งกินข้าวแล้วไปกินจุกกินจิกอีก เป็นอาบัติ หรือศีลด่างพร้อย จริงหรือไม่ ?
ตอบ : จริง
“โฮกกกก..! ฮึ่มมม..! ฮึ่มมม..! ฮึ่มมม..!” เสียง “พญาเสือ” “จอมภู” “จ้าวไพร” คำรามสนั่นลั่นบ้าน อาตมารีบกำหนดจิตถึงภาพพระที่คลุมกายและคว้ามีดหมอหลวงพ่อเดิมติดมือทันที..!
“พญาเสือ” เป็นเสือโคร่งไฟที่หายากสุด ๆ ขนสีน้ำตาลออกแดง “จอมภู” เป็นเสือโคร่ง “จ้าวไพร” เป็นเสือดาวที่ได้ชื่อว่า “ครูเสือ” ปกติตะกรุดพยัคฆราชเกราะเพชรตัวอย่างทั้งสามดอกนี้อยู่ในย่าม พอดีงานนี้อาตมาเอาย่ามติดมาด้วย...
ทั้งสามสัมผัสถึงสิ่งผิดปกติ จึงส่งเสียงเตือนชนิดบ้านเติมบุญสะท้าน “เปรี๊ยะ..!” มาอีกแล้ว "ของฝาก" ที่ผู้มีจิตศรัทธาส่งมาถวาย กลางคืนเป็นวันเสาร์เดือนดับต่อด้วยสุริยคราสของวันนี้ ซ้ำยังเป็นวันเกิดของอาตมาอีกด้วย เป็นวันที่ทำไสยศาสตร์ได้แรงสุด ๆ ในรอบหลายปี..!
“กลับมา” อาตมารีบเรียก “น้องเดียว” พญาแมลงภู่คำอารักษ์ประจำบ้านเติมบุญ ที่ทำท่าจะบินไป “ลุย” ถึงที่ “ถ้าตอบโต้เขาจะรู้ว่าเราไม่เป็นอะไร แล้วจะเล่นไม่เลิก..!”
“น้องเดียว” เป็นของขวัญวันเกิดของปีนี้ เป็นพญาแมลงภู่คำตัวครู แกะจากงาช้างกำจัดแช่น้ำว่าน บรรจุปรอทป่า ซึ่งมีชื่อจริงว่า “กระเรียนเดียวดายโบยบินผ่านเจ็ดคาบสมุทรรุดถึงฝั่งฝัน” ฮ่า..ฮ่า..ฮ่า..!
“มัวแต่สนุกอยู่นั่นแหละ..เขาเล่นถึงตายเชียวนะ จะเอาคืนแค่ไหนรีบบอกมา..!” จอมอสูรซึ่งวันนี้โดนข้อหาอมดวงอาทิตย์ ยืนค้ำฟ้าฮึดฮัดกัดฟันมันเขี้ยวแทน...
“อย่าไปตบเด็กเลยท่านพี่ กินเป็นยาบำรุงไปก็พอแล้ว” อีกฝ่ายอ้าปากดูดฮวบ สารพัด “ของขวัญ” โดนดูดเป็นสายเหมือนน้ำไหลเข้าถ้ำ เอ๊ะ..ทำไมสีแปลก ๆ วะ..??
“มันอยากคึกทำไสยศาสตร์กันดีนัก ต้องเอาให้หมดแรงคึกไปเลย..!” อีกฝ่ายตบพุงมหึมาที่พอบรรจุเทือกเขาหิมาลัยทั้งเทือก “เฮ้ย..นั่นกิน “ปราณ” ของเขาไปด้วยเรอะ..!!!”
จอมอสูรทำท่าแคะฟันอย่างมีความสุข “ท่าน "ปลดอาวุธ" ได้เลยครับ อย่างน้อยหกเดือนหนึ่งปีไปแล้วนั่นแหละ กว่าที่พวกมันจะฟื้นคืนกำลังมาได้ ถือว่าเป็นช่วงพักผ่อนก็แล้วกัน..!”
เวรละกู..! จะขอบคุณดีไหมวะ ? เล่น "แรง" ขนาดนี้ พรรคพวกคงหมดทางทำมาหากิน แย่ยิ่งกว่าช่วง "โควิด" อาละวาดเสียอีก พ่อแม่ลูกเมียคงได้เดือดร้อนกันไปหมด แต่คนทั่วไปน่าจะสบายไปอีกนานเลย..!
ถาม : การฆ่าปลาทุกวันเป็นอาจิณกรรม มีผลหนักใกล้เคียงกับอนันตริยกรรม ถ้าเราทำกรรมที่เป็นกรรมตรงกันข้าม เช่น ปล่อยปลาทุกสัปดาห์ ครั้งละ ๑๐ - ๒๐ ตัว ทำไปเรื่อย ๆ จนสิ้นอายุ จะถือว่าเป็นอาจิณกรรมฝ่ายดีที่มีผลหนักด้วยหรือเปล่าครับ หรือต้องปล่อยปลาทุกวันจึงจะมีผลหนักเช่นกันครับ ?
ตอบ : ปล่อยมากเท่าไร ปล่อยบ่อยเท่าไร ก็มีผลหนักเท่านั้น แต่ไม่ใช่เรื่องที่แน่นอน ยังต้องระวังกรรมอื่น ๆ ด้วย จึงควรที่จะปฏิบัติใน ศีล สมาธิ ปัญญา ให้มั่นคง เพื่อประกันว่าอย่างน้อยเราจะได้มีสุคติเป็นที่ไป
ถาม : ในขณะที่สวดมนต์ บางครั้งผมจับอารมณ์ได้ พอสวดไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งมีอาการชาตามมือ ตามใบหน้า รู้สึกว่ายิ่งสวดยิ่งสนุก ไม่อยากเลิก แต่ปัญหาก็คือ พอสวดไปเรื่อย ๆ แล้ว มักจะมีอาการหนักใบหน้า หน้าชา ปากไม่ค่อยอยากจะขยับ ทำให้ต้องเลิกสวด พออาการชาหายไปแล้วถึงสวดได้อีก
หรือบางทีพอมีอาการชาตามแขนตามมือแล้ว ก็มักจะมีอาการใจสั่น ปากสั่น มีอาการหิวข้าวมาก ทั้ง ๆ ที่อยากจะสวดต่อ เพราะรู้สึกเพลิน จนกระทั่งทนอาการใจสั่นและความหิวไม่ไหวจนต้องเลิกสวด
ไม่ทราบว่าอาการทั้งสองอย่างที่ว่ามานี้ เป็นเพราะอะไรครับ และควรที่จะแก้ไขปรับปรุงเพิ่มเติมยังไงบ้างครับ ?
ตอบ : ก็แค่สมาธิทรงตัวเมื่อสวดมนต์ เพียงแต่แทนที่จะปล่อยไปเลย กลับดึงเอาไว้แค่ใช้การสวดมนต์ เมื่อร่างกายทำงานหนัก ก็จะหิวเร็วไปด้วย จะเอาประโยชน์มากกว่านี้ก็ไปหาวิธีสวดให้เป็นทิพจักขุญาณ หรือไปสวดถวายพระบนพระนิพพาน ที่เคยพูดไปมากแล้วมาลองปฏิบัติดู
ถาม : พระอาจารย์วางกำลังใจอย่างไรจึงสามารถให้อภัยคนที่คิดปองร้ายพระอาจารย์ครั้งแล้วครั้งเล่าได้โดยไม่คิดตอบโต้เขาเหล่านั้นกลับไป ทั้ง ๆ ที่คนทำไสยศาสตร์เหล่านั้นล้วนมุ่งหมายจะทำร้ายถึงขั้นเอาชีวิตพระอาจารย์ทุกครั้ง ?
ตอบ : วางกำลังใจว่า "เดี๋ยวมันเหนื่อยก็เลิกไปเอง..!"
ถาม : ขณะกระผมขับรถในยามวิกาลบนถนนที่ไม่มีแสงไฟช่วยส่องสว่าง เจอหมาสีดำในระยะกระชั้นชิด ผมหักหลบเพื่อรักษาชีวิตมัน แต่หากชนมันเสียชีวิต ผมควรรักษากำลังใจอย่างไรจึงสมควรครับ ?
ตอบ : รักษาใจไว้อย่าให้เศร้าหมองจึงเป็นการสมควร
ถาม : หากได้ทำการปรามาสสมเด็จองค์ปฐม จำเป็นหรือไม่ที่ต้องไปขอขมาหน้าพระพุทธรูปสมเด็จองค์ปฐม หรือพระเครื่องสมเด็จองค์ปฐมครับ ?
ตอบ : จะให้ดีที่สุดก็ขึ้นไปกราบขอขมาต่อพระองค์ท่านบนพระนิพพาน
ถาม : ถ้าจะขอขมาพระรัตนตรัยโดยที่ขณะนั้นไม่อยู่ใกล้พระพุทธรูป รวมถึงไม่มีพระเครื่องติดตัวเลยจะทำแบบไหนได้บ้างครับ ?
ตอบ : ขึ้นไปกราบขอขมาบนพระนิพพาน
ถาม : เวลาสวดมนต์ฟุ้งซ่านมาก จึงได้นับการหายใจเข้าหรือเสียงหายใจเข้าด้วย แล้วพบว่าฟุ้งซ่านน้อยลง อย่างนี้เป็นการกระทำที่ถูกต้องหรือไม่ครับ ?
ตอบ : ถูกแค่ตอนนั้น
ถาม : หากเงินวิระทะโยถูกขโมยหายไปจากที่เก็บ หรือจะไปทำบุญแทนคนอื่นแล้วเงินโดนขโมยไป ต้องหาเงินมาเติมให้ครบหรือไม่ครับ ?
ตอบ : ถ้าไม่ได้ขโมยเองก็ไม่ต้อง
ถาม : เวลาผมไปวัดใดก็ตาม มักจะเห็นคนนำเหรียญบาทมาวางบนหน้าตักพระพุทธรูป ถ้าเราหยิบเหรียญนั้นมาหยอดตู้ทำบุญในวัดนั้น เนื่องจากกลัวเหรียญจะทำให้ทองที่ปิดพระพุทธรูปลอก หรือสีที่พ่นพระพุทธรูปลอก ผมจะโดนโทษย้ายเจดีย์ไหมครับ ?
ตอบ : ถ้าเขาตั้งใจถวายเป็นพุทธบูชา แล้วเราเอาไปทำบุญอย่างอื่นที่ไม่เกี่ยวกับพระพุทธเจ้า ก็จะมีโทษย้ายเจดีย์
ถาม : ระยะหลังมา เนื่องจากเห็นข่าวการโดนกลั่นแกล้งต่าง ๆ มากมาย เวลาที่ผมทำบุญถวายพระพุทธรูป ผมก็เลยมักจะอธิษฐานว่า ขอผลบุญนี้จงส่งผลให้ข้าพเจ้ามีอำนาจ ขอให้ไม่โดนกลั่นแกล้ง ไม่โดนละเมิดความเป็นส่วนตัว ไม่โดนแอบดู ไม่โดนดักฟังเวลาอยู่ในที่อยู่อาศัย ไม่โดนสะกดรอยตาม ทุกภพทุกชาติ ตราบจนข้าพเจ้าเข้าถึงพระนิพพาน
ซึ่งเวลาสวดมนต์เสร็จผมก็มักจะอธิษฐานแบบนี้ทุกวัน และเมื่อนึกถึงบุญที่ได้ถวายพระพุทธรูปครั้งล่าสุดก็มักจะอธิษฐานซ้ำอีก แต่ผมไม่ได้ถวายพระพุทธรูปทุกวัน จึงนึกถึงการทำบุญถวายพระพุทธรูปที่เคยทำไปแล้วครั้งล่าสุดแทน
ไม่ทราบว่าถ้าเราทำบุญถวายพระพุทธรูปแล้วอธิษฐานไปแล้ว เราต้องอธิษฐานซ้ำอีกหรืออธิษฐานครั้งเดียวก็พอ เมื่อได้มีโอกาสทำบุญถวายพระพุทธรูปอีกค่อยอธิษฐานใหม่อีกทีครับ ?
ตอบ : อธิษฐาน แปลว่า ตั้งใจมั่น ถ้ายังไม่รู้สึกว่ามั่น ก็ให้อธิษฐานซ้ำบ่อย ๆ
ถาม : ถ้าเราคัดลอกข้อความ คำสอน ธรรมะ จากหนังสือธรรมะของวัด เช่น ของวัดท่าซุง ที่เขียนว่า สงวนลิขสิทธิ์ แล้วนำไปโพสต์ลงในกลุ่มธรรมะ หรือส่งต่อในกลุ่มไลน์ แบบนี้จะถือว่าผิดศีลข้อ ๒ ไหมครับ ?
ตอบ : ถ้าเขาสงวนลิขสิทธิ์ไม่เพียงผิดศีลเท่านั้น แต่จะโดนความผิดทางโลกตามกฎหมายอีกด้วย
ถาม : การที่จิตเราฝันถึงพระองค์ใด ว่าท่านมาโปรดมาสอนเรา อยากทราบว่า ความฝันแบบนี้ เราคิดไปเองหรือท่านมาโปรดเราจริง ๆ ครับ ?
ตอบ : ความฝันมีทั้งเกิดจาก ธาตุวิปริต กรรมนิมิต จิตนิวรณ์ เทพสังหรณ์ ต้องดูว่าตอนนั้นตัวเราจัดอยู่ในประเภทไหนถึงจะบอกได้ถูก
:cebollita_onion-17::cebollita_onion-17: เก็บตกเดือนมิถุนายน ๒๕๖๓ หมดลงแค่นี้ค่ะ :cebollita_onion-17::cebollita_onion-17:
vBulletin® v3.8.11, Copyright ©2000-2024, vBulletin Solutions Inc.