ลัก...ยิ้ม
19-03-2010, 11:34
อารมณ์หนักใจ กับอานาปานุสติ
ในวันต่อมาสมเด็จองค์ปฐม ทรงพระเมตตาช่วยตรัสสอนต่อ เรื่องอารมณ์หนักใจ คือ ความเครียดจากลืมอานาปาว่า
๑. “จักอยู่ที่ใดก็ตาม จักทำงานประเภทใดก็ตาม ต้องกำหนดจิตจับเป็นกรรมฐาน รู้ลมอยู่ตลอดเวลา”
๒. “พยายามทำให้จิตเกิดความเคยชินในอารมณ์สมถะและวิปัสนานั้น ๆ”
๓. “รู้ด้วยอารมณ์เบา ๆ ทำจิตให้สบาย ๆ เวลานี้อารมณ์จิตของเจ้ายังค่อนข้างหนักอยู่ แต่รู้แล้ว จงหมั่นวางจิตให้สบาย อย่าไปยึดเกาะเวทนานั้น ๆ”
๔. “และจงอย่าลืมรู้ลมให้มาก ๆ เพราะอานาปานุสติกรรมฐานนี้ สามารถระงับเวทนาของร่างกายได้อยู่แล้ว อย่าปล่อยจิตให้เกาะเวทนามากเกินไป เพราะอาการเวทนาจักดึงจิตให้ฟุ้งซ่าน ก็พึงยิ่งต้องรู้ลม เพราะอานาปานุสติระงับความฟุ้งซ่านได้อย่างดี”
ในวันต่อมาสมเด็จองค์ปฐม ทรงพระเมตตาช่วยตรัสสอนต่อ เรื่องอารมณ์หนักใจ คือ ความเครียดจากลืมอานาปาว่า
๑. “จักอยู่ที่ใดก็ตาม จักทำงานประเภทใดก็ตาม ต้องกำหนดจิตจับเป็นกรรมฐาน รู้ลมอยู่ตลอดเวลา”
๒. “พยายามทำให้จิตเกิดความเคยชินในอารมณ์สมถะและวิปัสนานั้น ๆ”
๓. “รู้ด้วยอารมณ์เบา ๆ ทำจิตให้สบาย ๆ เวลานี้อารมณ์จิตของเจ้ายังค่อนข้างหนักอยู่ แต่รู้แล้ว จงหมั่นวางจิตให้สบาย อย่าไปยึดเกาะเวทนานั้น ๆ”
๔. “และจงอย่าลืมรู้ลมให้มาก ๆ เพราะอานาปานุสติกรรมฐานนี้ สามารถระงับเวทนาของร่างกายได้อยู่แล้ว อย่าปล่อยจิตให้เกาะเวทนามากเกินไป เพราะอาการเวทนาจักดึงจิตให้ฟุ้งซ่าน ก็พึงยิ่งต้องรู้ลม เพราะอานาปานุสติระงับความฟุ้งซ่านได้อย่างดี”