เหม็นภายนอกกับเหม็นภายใน

[กบฏหน้าใส]

เหม็นภายนอกกับเหม็นภายใน


ท่านสอนลูกสาวในอดีตชาติของท่าน เมื่อวันที่ ๑๐ ม.ค. ๓๖ เวลาประมาณ ๑๗.๔๕ น. มีความสำคัญดังนี้

๑.“ทุกข์บางอย่างก็ละได้ ทุกข์บางอย่างก็ละไม่ได้ ทุกข์ของกายละไม่ได้ ต้องหาทางระงับ หรือดับมันไปตามเรื่องตามราว ส่วนทุกข์ของจิตนั้นละได้นะ” (เหตุเพราะขณะนั้นลูกสาวของท่านกำลังนั่งขับถ่ายอยู่ ซึ่งเป็นทุกข์ของกาย)

๒.ท่านถามว่า “ถุงเท้า-เสื้อ-ผ้าที่ใช้แล้วยังไม่ได้ซัก เหม็นไหม ?”
ตอบ เหม็นค่ะ

ท่านถามว่า “แล้วขี้ เยี่ยว เหม็นไหม ?”
ตอบ เหม็นค่ะ

ท่านถามว่า “เสื้อผ้าที่ยังไม่ได้ซัก กับขี้เยี่ยวที่อยู่ข้างใน อันไหนเหม็นกว่ากัน ?”
ตอบ ข้างในเหม็นกว่าค่ะ

ท่านถามว่า “แล้วไอ้ขี้ที่อยู่ข้างนอก ตั้งแต่หัวจรดเท้าลงมาเหม็นไหม ? แล้วซักได้ไหม ?”
ตอบ ซักได้ชั่วคราวค่ะ

ท่านถามว่า “แล้วร่างกายมันมีดีตรงไหน ?”
ตอบ ไม่มีดีเลยค่ะ

ในเมื่อกายไม่ดี เหม็นขี้ทั้งตัว แก้ไขระงับได้ชั่วคราว โดยอาศัยความโง่ที่เราไปหลงเกาะติดกาย ทำให้เกิดมาเป็นตัวเป็นตน ทุกข์ของกายอย่างนี้แก้ไขให้หายเด็ดขาดไม่ได้ จนกว่ากายจะตายไป

๓.ท่านถามว่า “แล้วปาก-วาจาของเอ็งเหม็นไหม ?”
ตอบ ยังเหม็นอยู่ค่ะ

ท่านถามว่า “แล้วจิตของเอ็งเหม็นไหม ?
ตอบ ยังเหม็นอยู่ค่ะ

“นั่นน่ะซิ ถ้าจิตเหม็นเสียอย่างเดียว วาจาก็เหม็นด้วย ถ้าเอ็งหมั่นชำระจิตใจให้หายเหม็น วาจาก็หายเหม็นได้ ส่วนกายนั้นแก้ไม่ได้ มีแต่ขี้ทั้งนั้น จิตนั้นแก้ได้ ก็ต้องแก้ที่จิต ทุกข์-สุข-เกิด-ดับ ต้องแก้ที่ตรงจิตนี้ สิ้นทุกข์-สุข รู้เกิดดับเมื่อไร จิตก็หายเหม็นเมื่อนั้น”

๔.“มัวแต่ท่องจำ ศีล-สมาธิ-ปัญญา ๆ แบบนกแก้วนกขุนทองนั้นแก้ไม่ได้ หากจะแก้ให้ได้จริง จะต้องรู้ว่า ศีลคืออะไร สมาธิคืออะไร ปัญญาคืออะไร”

๕.“แล้วไอ้ประเภทที่รู้ว่าศีล-สมาธิ-ปัญญาคืออะไร แต่ดันเอามือไปซุกหีบ กูไม่ทำ กูไม่เพียร ตัวเหม็นก็หายไปจากจิต-จากวาจาไม่ได้ รู้แล้วก็ต้องหมั่นทำ หมั่นเพียรด้วย ความเหม็นจึงจักหายไปจากจิตจากวาจาได้”

ที่มา
เรื่อง เหม็นภายนอกกับเหม็นภายใน หน้าที่ ๒๐๑ หนังสือ รำลึกถึงความดีของหลวงพ่อในอดีต หลวงพ่อฤๅษีวัดท่าซุง (พระราชพรมยานมหาเถระ) รวบรวมโดย พล.ต.ท.นพ.สมศักดิ์ สืบสงวน