คาถาแก้หลงทาง

[เถรี]

ถาม : ขอถามเรื่องที่เกิดกับตัวเองแล้วไม่รู้จะแก้กรรมอย่างไรเจ้าค่ะ คือว่าตัวเองขับรถแล้วชอบหลงทิศเจ้าค่ะ ขับรถแล้วหลงตลอดเลย ?
ตอบ: อ๋อ..ไม่ต้องแก้ เพียงแต่ตั้งใจจำก็พอ

ถาม : ตั้งใจก็หลงได้นะเจ้าคะ ไม่รู้ว่าทำไมหลงประจำเลย ?
ตอบ: ต่อไปพยายามใช้คำภาวนาใหม่จ้ะ ภาวนาว่า วิวี พุทโธ อิติ จะได้แก้หลงทางได้

วิวี พุทโธ อิติ ถ้าอยู่ในป่าเวลาหลงทาง ให้หาต้นไม้ใหญ่ที่มีแก่น หันหลังพิงต้นไม้ ตั้งใจขอให้เทวดาท่านสงเคราะห์ชี้ทางให้ แล้วภาวนาคาถานี้ ถ้าได้ทิพจักขุญาณ เห็นเทวดาชี้บอกทางไปทางไหนให้ไปทางนั้น หรือถ้าไม่ได้ทิพจักขุญาณ รู้สึกอยากไปทางไหนให้ไปทางนั้น จะไม่หลงทาง ของเราขี้หลง ให้ขับรถไปภาวนาไป วิวี พุทโธ อิติ สั้น ๆ

ถาม : ท่องได้เรื่อย ๆ เลยใช่ไหมเจ้าคะ ?
ตอบ: ได้เรื่อย ๆ เลย กลัวหลงก็ท่องให้มากไว้

ถาม : รวมทั้งขึ้นรถด้วยเปล่าคะ ?
ตอบ: ขึ้นรถก็หลงหรือ ? ใช้ได้เลย วันก่อนไปหาเจ้าเกดที่บางสะพานน้อย ไม่เคยไปหรอก เขาบอกว่าอยู่ตรงนั้น อาตมาไปถึงก็นั่งมอเตอร์ไซค์บอกทางเขาเสร็จสรรพ หัดทำให้ได้ สัญชาติญาณในการหาทาง ขนาดนั่งรถเมล์ยังหลงได้ ...(หัวเราะ)... ต้องเชื่อความรู้สึกตัวเอง ถ้าจำแม่นไม่หลงลืมจริง ๆ ก็ใช้คาถาท่านปู่พระอินทร์ สหัสสเนตโต เทวินโท ทิพพจักขุง วิโสทายิ

สหัสสเนตโต คือ ตาโต ๆ พันดวง
เทวินโท คือ เทวดาผู้เป็นใหญ่
ทิพพจักขุง ก็คือ ตาทิพย์
ความรู้สึกเหมือนมีตาทิพย์ วิโสทายิ
แค่นั้น ใช่บ่อย ๆ ความจำจะดี ขณะเดียวกันถ้าหากว่าใครจะสอบอะไรก็ใช้ได้ จะคล่องตัวเหมือนอย่างกับลอกข้อสอบเลย

ถาม : ต้องตั้ง นะโมฯ สามจบก่อนหรือเปล่า ?
ตอบ: ตั้งก่อนนะดี ตั้งใจขอบารมี พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ พรหมเทวดาทั้งหมด มีท่านปู่พระอินทร์เป็นที่สุด ขอให้ช่วยสงเคราะห์


สนทนากับพระเล็ก สุธมฺมปญฺโญ
ณ บ้านอนุสาวรีย์ เดือนมีนาคม พ.ศ. ๒๕๔๔